Μέσα Απριλίου, πριν 47 χρόνια (1973), κυκλοφόρησε μία από τις πιο εντυπωσιακές δουλειές του David Bowie. Δεν φείδεται όγκου και δυναμικής, ενώ είναι αυτή που έκανε τη τζαζ να ακούγεται όσο λευκή χρειάζεται και τις «πτήσεις» του να βασίζονται στο υπέροχο πιάνο, με τον ομορφότερο φυσικό ήχο που ακούστηκε ποτέ.