Eversor, James Wylie, George Klountzos, Harper Trio, Γιάννης Διονυσίου και Γιάννης Παπαγεωργίου υπογράφουν νέες δουλειές που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, αλλά ανήκουν στο σήμερα. Από τον Άγγελο Κυρούση. 

Για τα 50 χρόνια των Iron Maiden και τα 40 του ιστορικού "Piece of Mind", οι εκδόσεις Οξύ, το Avopolis και το Μοnsterville κυκλοφορούν ένα περιορισμένο "Deluxe Pack" σε μόνο 300 αντίτυπα. Ένα πλήρες συλλεκτικό σετ με graphic novel, μπλουζάκι, αφίσα και αποκλειστικά αντικείμενα που μετατρέπουν έναν κλασικό δίσκο σε κειμήλιο.

Το 2025 είναι έτος Χατζιδάκι: συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου συνθέτη που άλλαξε για πάντα το ελληνικό τραγούδι.

Με τον θάνατό του κλείνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο της ελληνικής μουσικής. Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε μια δύναμη που άλλαξε τον τρόπο που ακούμε, γράφουμε και φανταζόμαστε το τραγούδι.

Έφυγε ήσυχα, όπως οι άνθρωποι που έχουν ήδη πει όσα είχαν να πουν... Ήταν η φωνή μιας χώρας που μεγάλωνε μέσα από τα τραγούδια του, μιας Ελλάδας που πάλευε να καταλάβει τον εαυτό της και συχνά τον έβρισκε στους στίχους του: αντιφατική, τρυφερή, πολιτική και βαθιά ανθρώπινη.

Αρκετοί από εκείνους που μεγάλωσαν στα 80s και τα 90s με τα riffs του Hetfield, τις τσιρίδες του Halford, τα έπη των Iron Maiden, το έρεβος των Venom και το απόμακρο μεγαλείο των Celtic Frost, είναι σχεδόν βέβαιο ότι έχουν πει ή τουλάχιστον σκεφτεί τη φράση: «Τώρα πια δεν βγαίνουν καλές μπάντες όπως τότε».

5 νέες κυκλοφορίες από το πολύμορφο σώμα της ελληνικής δισκογραφίας. Από τον Άγγελο Κυρούση.

Από το Όσλο μέχρι την Αθήνα, το ελληνικό metal έχει κερδίσει τον σεβασμό των πιο σκληροπυρηνικών ακροατών. Κι όμως, πέρα από τη θρυλική black σκηνή, υπάρχει ένας υπόγειος πλούτος από heavy, power και progressive συγκροτήματα που παραμένουν αδίκως στο περιθώριο.

Η πρωτεύουσα είναι ταυτισμένη με ένα μοναδικό μουσικό είδος που αναπτύχθηκε στο λιμάνι της και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Οι λάτρεις του Ρεμπέτικου, μουσικοί και ακροατές, έχουν ακόμα τα δικά τους στέκια, όπου μπορούν να παίξουν και να ακούσουν αυθεντικές εκτελέσεις, με τρόπους και σε τόπους που παραπέμπουν σε άλλες εποχές.

Από το ωμό, garage–ψυχεδελικό νεύρο των ΗΞΧ μέχρι τη σκοτεινή, shoegaze–post punk κομψότητα των Royal Arch, η κιθάρα παραμένει το κοινό σημείο αναφοράς. Δύο διαφορετικές μπάντες, δύο κυκλοφορίες αυτής της χρονιάς που δείχνουν πώς το ελληνικό indie συνεχίζει να πειραματίζεται με τον ήχο των χορδών, άλλοτε άγρια και αυθόρμητα, άλλοτε μεθοδικά και ατμοσφαιρικά, μα πάντοτε με στόχο να ανανεώσει την κιθαριστική γλώσσα του σήμερα.