Πώς γίνεται να πονάς, να λυπάσαι, να θυμώνεις σε μια άλλη γλώσσα; 

«Ένα και δύο και τρία και τέσσερα φιλιά» έστελνε η Μελίνα Μερκούρη από το παράθυρό της, άλλες τόσες και πολλαπλάσιες ήταν οι διαφορετικές ερμηνείες που γνώρισαν "Τα Παιδιά Του Πειραιά" σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, φτάνοντας να διασκευαστούν ακόμα και στα ...μανδαρίνικα!

Η πρόσφατη επαναδραστηριοποίηση των Ρόδες με το INTERNET και η διαφαινόμενη επιστροφή των Παιδιών Της Παλαιότητας μέσα στο 2020 με το Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών, μας δίνουν την ευκαιρία να επισκεφτούμε ξανά τα βιβλία που έβγαλαν οι ηγέτες τους στη δεκαετία που έφυγε, χαρτογραφώντας παραδειγματικά την ελληνική κοινωνία των τελευταίων χρόνων...

Η δεκαετία του 1980 είναι ξανά «στη μόδα», μαζί και η μουσική της, είτε με διεθνούς εμβέλειας αναβιώσεις των τότε ήχων (το post-punk έρχεται άμεσα κατά νου), είτε με σχήματα που ξαναβγαίνουν στην επικαιρότητα, εκμεταλλευόμενα τον όλο ντόρο. Ευκαιρία λοιπόν να κάνουμε μερικούς παραλληλισμούς μεταξύ του τότε και του τώρα, επισκεπτόμενοι ξανά 10 εγχώριους δίσκους με έντονο 1980s άρωμα...

Τα θέματα φύλου και το πόσο ρευστά μπορεί να είναι πλέον τα παραδοσιακά «όρια» έγιναν επίκαιρα τα τελευταία χρόνια ακόμα και στην Ελλάδα, σε μια μεριά έστω του δημόσιου διαλόγου. Δεν είχαν ωστόσο ανάλογο πρεστίζ στον Τύπο κάποια χρόνια πριν.

Σε κάθε περίπτωση, θυμόμαστε σήμερα ξανά τα όσα είχαν γράψει ειδικά για τη σελίδα μας πίσω στο 2015 οι Alex C, Πρόκνη & Φιλομήλα και Nanah Palm, με αφορμή το τότε ΦΥΤΙΝΗ Sound Acts στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Οι οποίοι διάλεξαν μάλιστα και τα soundtracks που τους ενέπνεαν στις αναζητήσεις τους, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα -από Amon Tobin μέχρι Έφη Σαρρή!

Είναι όμως και ένας αποχαιρετισμός στη ΦΥΤΙΝΗ, που έγραψε ιστορία ως το πρώτο ελληνικό queer label, τερματίζοντας αθόρυβα τη δράση της τον Δεκέμβριο του 2019, μετά από 5 χρόνια...

Τελειώνει η 2η δεκαετία του 21ου αιώνα, οπότε μετράμε αντίστροφα πλέον προς τη δημοσίευση της ψηφοφορίας των συντακτών μας για τα διεθνή και εγχώρια άλμπουμ που ξεχωρίσαμε στο διάστημα 2010/2019. Τα αποτελέσματα έρχονται σε λίγες μέρες, ευκαιρία ως τότε να θυμηθούμε τους 50 ελληνικούς δίσκους που σας προτείναμε για τη δεκαετία 2000/2009 –και να αποτιμήσουμε, ασφαλώς, πόσο μέσα πέσαμε πριν 10 χρόνια...

Όπως έχει σαφώς πλέον φανεί, το Πολυτεχνείο δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά κορύφωση ζυμώσεων που «έβραζαν» από καιρό ανάμεσα στη σπουδάζουσα νεολαία, συντονίζοντάς τη (κατά κάποιον τρόπο) με τον γενικότερο αναβρασμό που είχε φέρει και διεθνώς ο περίφημος Μάης του 1968. Με αφορμή λοιπόν τη φετινή επέτειο, γίνεται εδώ μια συνοπτική σκιαγράφηση του όλου χρονικού, με την έμφαση να δίνεται στον ήχο που συντρόφευσε τα γεγονότα...