Δύο ανεξάρτητοι ελληνόφωνοι δίσκοι, δύο τελείως διαφορετικοί κόσμοι, με κοινό στοιχείο τη φωνή που δεν φοβάται να εκτεθεί, να θυμώσει, να μαλακώσει, να γίνει κάτι εντελώς ανθρώπινο μέσα στη βοή του σήμερα.

Η εξελικτική διαστολή των Yako Trio, πλάι στους Χάρη Λαμπράκη και James Wylie, στο πιο ώριμο κεφάλαιο της δισκογραφίας τους.

Οι MOb επιστρέφουν λίγο πριν σβήσουμε τα φώτα του 2025 και υπενθυμίζουν, με τον πιο θορυβώδη τρόπο, ότι η εγχώρια σκηνή δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει από τα «ιερά ράφια» του εξωτερικού.

Οι Headquake επιστρέφουν με έναν δίσκο που δεν κάνει θόρυβο, αλλά αφήνει βάρος. Το "The Weight of Forever" χτίζει αντοχή: κιθάρες που σκάβουν, φωνές που ραγίζουν και ρυθμοί που σε τραβούν προς τα μέσα. Η πιο ώριμη και ανθρώπινη στιγμή της μπάντας, ένας heavy rock δίσκος που δεν μπορείς να τον αγνοήσεις.

Μετά από ενάμιση χρόνο απουσίας, τόσο από την μουσική σκηνή, όσο και από τα social media, ο ΚΑΝΩΝ επιστρέφει με το νέο του LP "ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ Κ", δίχως πολλούς πειραματισμούς και αποκλίσεις από τον ωμό και straight forward ήχο που τον καθιέρωσε στην ραπ σκηνή.

Οι Dreamline επιστρέφουν με το "Evening Storms", ένα άλμπουμ αποκλειστικά σε βινύλιο, που συνδυάζει post-punk μελαγχολία και dream pop ατμόσφαιρα, μακριά από αλγορίθμους και streaming. Ένας κόσμος που πρέπει να τον πλησιάσεις, όχι να τον προσπεράσεις.

Είδες, δεν είδες τις "Μαλδίβες" αυτό το άλμπουμ να το ακούσεις.

Mortal Torment - 20 YEARS OF PUTRID ART: To Σάββατο 1 Νοεμβρίου, τέσσερις από τις πιο ακραίες ελληνικές μπάντες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να γιορτάσουν τα 20 χρόνια από τη δημιουργία των Mortal Torment. 

Ο Theodore επιστρέφει με το "FIRE", ένα άλμπουμ που συνδυάζει ηλεκτρονικά και οργανικά στοιχεία σε μια συνεχή εναλλαγή εντάσεων, παραμένοντας προσεκτικός, σχεδόν μετρημένος, απέναντι στη δική του υπόσχεση για φλόγα.

Ένας δίσκος βαθιά υπαρξιακός και ταυτόχρονα σωματικός. Mια συλλογή τραγουδιών που μοιάζουν να γεννήθηκαν μέσα από όνειρα, ηλεκτρισμό και σιωπή. Η μπάντα ξαναβρίσκει την ισορροπία ανάμεσα στο συναίσθημα και το πείραμα, προσφέροντας το πιο ώριμο (και πιο ανθρώπινο) έργο της μέχρι σήμερα.

Λίγες μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία του νέου τους lp, ακούμε το ατίθασο electro/rap κάλεσμα των Turboflow3000.

Σίσσυ Δουτσίου και Σεμέλη Ταγαρά εκφράζουν την τολμηρή πλευρά της πόλης μέσα από δύο τόσο διαφορετικούς, μα εξίσου ανήσυχους δίσκους.

Ο Σεπτέμβρης μάς δίνει την αφορμή να ανακαλύψουμε (ή να ξανακούσουμε) δύο από τις πιο ενδιαφέρουσες ελληνικές κυκλοφορίες του 2025.

Ένα διαστημικό σκάφος, ένα chipmunk που μιλάει μόνο του, ένα καπνισμένο διαγαλαξιακό μπαρ, ένα πιάνο από VHS αναμνήσεις, ένα soundtrack που κολλάει σαν παλιό game.Το "A Space OCD" του Degear0001 σου επιτρέπει να φανταστείς τη δική σου διαστημική παράσταση. Κι αν σου φανούν όλα λίγο αλλόκοτα στην αρχή, μην ανησυχείς — είσαι ακριβώς στο σωστό μέρος.

Οι Μονόκερως παρουσιάζουν ένα ντεμπούτο άλμπουμ που ισορροπεί ανάμεσα στη στοχαστική μελαγχολία και την ποίηση, με ελληνικό στίχο και ατμόσφαιρα ονειρική αλλά ποτέ επιφανειακή, προτείνοντας μια λεπτή, σωματική αφήγηση για τον έρωτα, την απώλεια και την επεξεργασία του τραύματος.

Post-punk, ραπ και darkwave μπλέκονται με τρυφερότητα και οργή στο "Disco Dystopia" των Noodles, ένα άλμπουμ-πλάσμα που περπατάει στους δρόμους της Αθήνας με sneakers, νεύρο και μνήμη.

Με φλόγα πειρατική και ρίμες αντάρτικες, οι Social Waste παραδίδουν ένα άλμπουμ ανυπότακτο που δεν ήρθε απλώς για να ακουστεί, αλλά να ξεσηκώσει.

Με το "Between", η Καλλιόπη Μητροπούλου παύει να είναι «το κορίτσι του...», και γίνεται η ίδια το σημείο μετάβασης, ένα μουσικό πέρασμα ανάμεσα σε ταυτότητες, ήχους και εποχές.

Ο Ταφ Λάθος επιστρέφει με το πιο ώριμο και συναισθηματικό του άλμπουμ. Το "Χωρίς Να Ντρέπομαι" είναι κατάθεση ψυχής, κοινωνικός καθρέφτης και ραπ με λόγο πυκνό.

Πόσα παραμύθια χρειάζεται κανείς για να παρηγορηθεί; Πώς γίνεται η ποίηση τραγούδι που θεραπεύει; Τα «Καλογεράκια» έχουν τις απαντήσεις.