Το νέο wonder kid της εγχώριας house παραδίδει επιτέλους το ντεμπούτο που θα τον βάλει στον παγκόσμιο χάρτη.

Μπερδεύντας art pop με ηλεκτρονικά στοιχεία, ο βαρύτονος crooner καταφέρνει να πλάσει έναν ρομαντικό και πολύχρωμο κόσμο, όπου όλα τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Χορευτικό post punk εκτονώνει καθημερινές αστικές νευρώσεις στο DIY ντεμπούτο της νεοσύστατης ελληνικής μπάντας, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Όταν η παράδοση συναντά τη jazz και τα big beats, κι όταν τα τύμπανα είναι φωτιά και το βιολί κοφτερό.

Σοβαρότατη υποψηφιότητα και για «καλύτερο ντεμπούτο» αλλά και για «άλμπουμ της χρονιάς». Του Μάκη Μηλάτου.

 Μια αόρατη κορδέλα τραγουδιών κομμένων και ραμμένων για τη γενιά μας από τη γενιά μας ξετυλίγει το νήμα της πιο ολοκληρωμένης αισθητικής πρότασης των Echo Tides μέχρι σήμερα. 

Εννέα χρόνια μετά την τελευταία αγγλόφωνη δουλειά της, η Monika επιστρέφει στον αγγλικό στίχο, μα διατηρεί τον θεατράλ στόμφο, σήμα κατατεθέν της.

Ηλεκτρονική μουσική από την Ελλάδα του 2023 που αξίζει να μπεί σε κάθε δισκοθήκη.

Μπορεί αρχικά η μουσική να γράφτηκε για το ομώνυμο θεατρικό του Lorca, η δυναμική των συνθέσεων όμως αποδεικνύεται τεράστια και μακριά από το παλκοσένικο.

 Ένας κομψός, διακριτικός παφλασμός αγνής, προσωπικής έκφρασης. 

Μακριά, τόσο χρονικά όσο και συνθετικά, από την εποχή που μεσουρανούσαν Τρύπες, ο Γιώργος Καρράς μας συναντά ξανά, κι είναι σαν να μην είχαμε χαθεί ποτέ.

 Το πρώτο EP της ανερχόμενης αθηναϊκής μπάντας μαρτυρά τις post-punk επιρροές της.

Μπερδεμένα και γλυκά, ο νέος δίσκος του Γιάννη Βεσλεμέ ήρθε για να είναι στις καλύτερες στιγμές του 2023. 

Αφτιασίδωτα beats, άφθονο μπάσο (φυσικά), βιομηχανική αισθητική και dreamy ιντερμέδια σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα releases του 2022, με μερικές από τις πιο "Λένα Πλάτωνος" στιγμές που έχουμε ακούσει εδώ και καιρό. 

Νέα post-disco/new wave προσέγγιση στον κλασικό κιθαριστικό ήχο των Deaf Radio. Από την Ευτυχία Διαμαντή. 

Με έδρα του το Brooklyn της Νέας Υόρκης και κύρια πηγή ενέργειας και έμπνευσης την Ερεσό της Λέσβου, ο Lorqa παραδίδει ένα ιδιότυπο χαρμάνι που συνδυάζει παραδοσιακά μοτίβα και electro αισθητική.

Στο «Ένα» χορέψαμε, στο «Δύο» χορέψαμε διπλά, στο «Τρία» κλαίμε και χορεύουμε μαζί. 

Είναι αυτός ο καλύτερος δίσκος των Bazooka μέχρι σήμερα; 

Ένα άλμπουμ με δυναμική προοπτική για αλλαγή του παιχνιδιού στην αθηναϊκή soul που ακούγεται ευχάριστα ξανά και ξανά. 

Μια αναμέτρηση ροκ τιμιότητας με τα βουνά του folk rock και του καλιφορνέζικου ήχου.