Δυο ερμητικοί συνοδοιπόροι, σε τραγούδια που στροβιλίζονται, λυσσομανούν και ατενίζουν την Αποκάλυψη.

Ένα ντεμπούτο που με όχημα το φλάουτο μπορεί να μας ταξιδέψει από την Αθήνα στις Σέρρες και πάλι πίσω, χαζεύοντας τοπία.

Ένας hip hop concept δίσκος που συνεχίζει επάξια την τέχνη του sampling.

Στον πρώτο πραγματικά σπουδαίο δίσκο που γέννησαν τα Covid χρονικά, οι Mogwai πατούν νέες κορυφές και ευαγγελίζουν εμφατικά την επόμενη μέρα, εκεί που η αγάπη συνεχίζεται. 

Η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Στην προκειμένη, χωρίς πολλά λόγια και απελευθερώνοντας το sludge metal μέσω jazz αυτοσχεδιασμών και giallo ατμόσφαιρας.

Μια συλλογή ηχητικών πειραματικών θραυσμάτων, με ατημέλητη ρυμοτομία αλλά συγκινησιακή δύναμη.

Στον πέμπτο τους δίσκο, οι Λονδρέζοι κοιτούν τον καπνισμένο αμερικανικό ορίζοντα και γράφουν τραγούδια που αφήνουν πίσω τους σκόνη.

Μια παρέα από τη Βαρκελώνη, που θα ήθελε να έχει ζήσει στα 60s και τα 70s.

Ρίμες από το Νορθάμπτον χτίζουν με στέρεα υλικά το προφίλ του σκεπτόμενου μα αμετανόητα αλιτήριου, που αναγκάζεται να συμφιλιωθεί με έναν κόσμο που δε χωνεύει καθόλου.

Δίσκος νο. 13 για το μουσικό όχημα του Stuart A. Staples, κόντρα στον τίτλο και την αριθμητική του κατάταξη.

Στον πιο αντισυμβατικό τους δίσκο ως σήμερα, οι The Body εξακολουθούν να κινούνται στα άκρα και μεταβάλλονται, σχεδόν σαν να ξεκινούν από την αρχή.

Post black και death metal, μελωδίες και αποσυμπιεσμένη δυναμική, μια σημαντική υπόθεση του σύγχρονου metal, χωρίς μεγάλα ρίσκα.

Ambient μελωδικότητα, μινιμαλιστικά ζεστή και αξιοσημείωτα ολιγαρκής.

Μια εμφατική και ηλεκτρισμένη υπενθύμιση πως η ψυχεδελική καταιγίδα έχει μερικές ακόμα αστραπές να δώσει στον Καναδά.

Θεσσαλονίκη-Αθήνα, ένα "post romantic indie punk" δρόμος.

Η μπάντα του DJ Harvey επέστρεψε με μια κυκλοφορία με σκοτεινό χαρακτήρα και απαράμιλλο, προσωπικό ύφος.