Ο Ταφ Λάθος επιστρέφει με το πιο ώριμο και συναισθηματικό του άλμπουμ. Το "Χωρίς Να Ντρέπομαι" είναι κατάθεση ψυχής, κοινωνικός καθρέφτης και ραπ με λόγο πυκνό.

Πόσα παραμύθια χρειάζεται κανείς για να παρηγορηθεί; Πώς γίνεται η ποίηση τραγούδι που θεραπεύει; Τα «Καλογεράκια» έχουν τις απαντήσεις.

Ο  Kristof δεν περιορίζεται στο shock value μιας camp εμφάνισης. H δημιουργία του έχει ευφυϊα, αισθητική και σωστό timing.

Ο Γιάννης Βεσλεμές χωρά 10 τραγούδια χωρισμού και δέκα διαφορετικές ματιές στο σύμπαν των σχέσεων, σε 33 μόλις λεπτά.

Απλά κριτική.

Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης συνθέτει για μια ακόμα φορά το φωτογραφικό-ψυχογραφικό άλμπουμ της ζωής μας.

H hyperpop πρόταση της Τάμτα είναι οξυγόνο για τη σύγχρονη, ελληνική pop δισκογραφία.

Η μυστηριώδης φιγούρα του minimal wave Valisia -που γνωρίσαμε μέσα από τους Phoenix Catscratch και τους Strawberry Pills- και ο εικαστικός, καλλιτέχνης και μουσικός Αριστομένης Θεοδωρόπουλος παρουσιάζουν το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους ως Valisia Odell. 

Στο πέμπτο άλμπουμ της η Στέλλα Χρονοπούλου προκρίνει την bossa και την ρετρό nouvelle vague της διαχρονικής pop.

Ένα γεμάτο αρετές γκρουπ, μία απαραίτητη και σκληροπυρηνική προσθήκη στον αναβιωτικό shoegaze ήχο.

Στο έβδομο άλμπουμ του, ο έμπειρος σαξοφωνίστας παραδίδει επτά συνθέσεις με χαρακτήρα, μεστές και με σαφή υπογραφή από τις πρώτες νότες.

Συστήνω: από δω ο Στέφανος Μανούσης, από δω ο Ernest Greene (δηλαδή ο Washed Out) και από δω ο Sigmund Freud. Συζητήστε.

Ο Κώστας Βλάχας των ΜΕΝΤΑ κυκλοφορεί έναν ambient δίσκο γεμάτο ιδέες που αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοσυμπληρώνονται, χωρίς να μοιάζουν μεταξύ τους.

H jazz συναντά τη hip hop και το spoken word, σε ένα τέλειο παράδειγμα άλμπουμ που εκτιμάται καλύτερα με ακουστικά στα αυτιά.

Μπέρτα, συνθς και άσιντ κέφια. Ό,τι πιο δημιουργικό και απελευθερωμένο έχει γράψει ο ΜΕΤΑΜΑΝ μέχρι σήμερα.

H introspective ευαισθησία κι η ψυχεδελική διάθεση των The Bonnie Nettles, σε ένα νέο δίσκο που αποκρυσταλλώνει ακόμα περισσότερο τον χαρακτήρα της μπάντας.

Το συγκρότημα του Θανάση Τζίνγκοβιτς μόλις κυκλοφόρησε έναν δίσκο που καταφέρνει να θυμίζει ταυτόχρονα περασμένες και τωρινές εποχές.

Βeats από το παρόν και το μέλλον σε ένα απολαυστικό, αταξινόμητο ταξίδι στην πόλη, πέρα από τα όρια της ηλεκτρονικής φόρμας. 

Η ανερχόμενη δημιουργός αφουγκράστηκε τον οργανισμό της και διοχέτευσε το εσωτερικό της σύμπαν σε ένα debut album τόσο πυκνογραμμένο στιχουργικά που ξεχνά να πάρει ανάσα.

Ένα «μερακλήδικο» ελληνικό αγγλόφωνο hip hop / jazz άλμπουμ που δεν υπολείπεται σε τίποτε των αλλοδαπών «όμοιών» του.