Όταν τον περασμένο Σεπτέμβρη δήλωνα απερίφραστα το δέος που ένιωθα για την αλλεπάλληλη κυκλοφορία κορυφαίων rock δίσκων από τους Motorpsycho, δεν είχα σε καμιά περίπτωση υπόψιν μου ότι μέσα σε λίγους μήνες, θα κυκλοφορούσαν και πάλι άλμπουμ. Κι αν στην παρόμοια περίπτωση των Αυστραλών King Gizzard & the Lizard Wizard χρεώνουμε στα μέλη το νεαρό της ηλικίας για τον καταιγισμό κυκλοφοριών, στην περίπτωση των Νορβηγών αυτή η πρακτική πλέον αποτελεί μια συνήθη κατάσταση, αφού σε 30 χρόνια απαριθμούν ήδη 27 άλμπουμ.

Για να μην παρεξηγηθούμε, κάπου εδώ να δηλώσουμε ανερυθρίαστα ότι είναι απόλυτα καλοδεχούμενη κάθε νέα τους δουλειά, εφόσον σε αυτή υπάρχουν συνθέσεις τόσο όμορφες, όπως αυτές του Kingdom of Oblivion. Ακόμα κι αν λείπει η εξέλιξη του ήχου τους (κάτι το οποίο ίσως και να έχει σταματήσει εδώ και μια πενταετία), ακόμα κι αν η πορεία τους πλέον σε πιο εύπεπτα rock μονοπάτια μοιραία φέρνει στην επιφάνεια τις εκπτώσεις που πρέπει να κάνει ο ακροατής όσον αφορά τις φωνητικές επιδόσεις των  μελών, ακόμα και αν ο δίσκος διαρκεί 70 ολόκληρα λεπτά και είναι λογικό να υπάρχουν μέτριες στιγμές, οι Motorpsycho δεν παίζονται. Τόσο απλά. Με τις πρώτες διστακτικές ακροάσεις να  με κουράζουν, ο χρόνος που επένδυσα σιγά-σιγά ξεδίπλωσε ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ, άπιαστο όνειρο για τους περισσότερους psych/heavy/prog rockers.

Γοητευμένος αρχικά από τις αυθεντικές Black Sabbath/Hawkwind παραπομπές των "The Waning Pt1-Pt2" και "The United Debased", η προσοχή μου διασπάστηκε από τα μέτρια ακουστικά folk διαλλείματα ("Lady May", "Atet", "The Hunt", "After the Fair") κάτι που είχε συμβεί και στον προηγούμενο δίσκο. Όμως, σε δεύτερη φάση, η προσεκτική ακρόαση των κιθαριστικών θεμάτων που υπάρχουν μέχρι και στις πιο απλωμένες ‘70s prog rock συνθέσεις ("Kingdom of Oblivion", "At Empires End" και "The Transmutation of Cosmoctopus Lurker") με έπεισε ότι οι Νορβηγοί συνεχίζουν να γεννούν ιδέες ικανές να συναρπάσουν, ακόμα και μετά από 30 χρόνια πορείας.

Το πρίσμα υπό το οποίο διαθλούν τις επιρροές τους, είναι τόσο ισχυρό που πλέον ό,τι παράγουν είναι τόσο χαρακτηρισμένο από τον ήχο τους, που είναι κτήμα τους ακόμα και αν το έχουμε ακούσει από τόσους και τόσους. Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα σταματήσει αυτό το σερί, όμως σίγουρα δεν βλέπουν καν τον δεύτερο στην κούρσα της πιο σημαντικής ευρωπαϊκής rock μπάντας του σήμερα.

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured