Dead Prez - Let's Get Free

Μήπως ανήκετε στην κατηγορία εκείνων που το hip hop δεν ανήκει στις προτεραιότητες τουλάχιστον όσο αφορά τις αγορές cd; Δικαιολογημένοι εν μέρει με τις ακριβές τιμές, την επανάληψη και τη χαμηλή ποιότητα που χαρακτηρίζει πολλές από τις κυκλοφορίες του είδους. Το πορτοφόλι σας αντέχει όμως μια αγορά αραιά και πού, οπότε προβληματίζεστε έντονα για το που θα επενδύσετε τα λίγα διαθέσιμα χρήματα. Για το 2000 λοιπόν οι Dead Prez απλοποίησαν τα πράγματα. Και αυτό γιατί δύσκολα θα ξεπεράσει φέτος κάποιος το ντεμπούτο τους Let's get free. Θα μου πείτε είναι πολύ νωρίς για τέτοιες εκτιμήσεις, την στιγμή που πέρσι για παράδειγμα η δυνατότερη κυκλοφορία βγήκε λίγο πριν το τέλος (ο δίσκος του Mos Def, βέβαια) αλλά αν είναι η 'μαύρη' μουσική να μας δίνει τέτοια διαμάντια χαλάλι να ξοδευτούμε και λίγο παραπάνω.

"All ya recods sound the same, I'm sick of that fake thug r&b rap scenerio all day on the radio" μας λένε οι Dead Prez στο single Hip Hop και δεν δυσκολεύονται να μας πείσουν ότι αυτοί δεν ανήκουν στη μάζα, μια και με το πρώτο κιόλας άκουσμα του δίσκου καταλαβαίνεις ότι δεν ακολουθεί την πεπατημένη. Οι ρυθμοί εναλλάσσονται από κομμάτι σε κομμάτι ενώ η ποικιλία στον ήχο είναι αξιοσημείωτη. Η συμπαγής hip hop βάση εμπλουτίζεται από R'n'B και Soul στιγμές (Discipline, Propaganda) με γυναικεία φωνητικά, λάτιν κιθάρες και περάσματα με φλάουτο και πιάνο. Όλα αυτά συνθέτουν μια πανέμορφη μελωδική ατμόσφαιρα στην οποία βρίσκουν το καλύτερο πεδίο να κινηθούν οι δυναμικοί στίχοι τους.

Στο They Schools καυτηριάζουν το εκπαιδευτικό σύστημα μην παραμελώντας όμως να επισημάνουν χαρακτηριστικά την αναγκαιότητα της εκπαίδευσης (I love education, but if education ain't elevating me, ain't taking where I need to go, then fuck education). Αυτό είναι και το μεγάλο ατού των Dead Prez. Ενώ έχουν έντονα πολιτικοποιημένο και επαναστατικό λόγο -δεν παρασύρονται στην συνθηματολογία όπως συχνά παρατηρείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Τα συναισθήματα τους πηγάζουν αλλά και ελέγχονται από το μυαλό, άλλωστε η διαχωριστική γραμμή ανθρώπων και ζώων είναι μικρή όπως μας λένε και στο Animal in men, με σαφείς τις αναφορές στην Φάρμα των ζώων του Όργουελ.

Μέχρι και την ρομαντική και ποιητική πλευρά τους μας παρουσιάζουν στο Mind Sex. Πόσες άραγε hip hop κυκλοφορίες αναφέρονται στην σεξουαλικότητα που πηγάζει από το μυαλό; Ως και τον υγιεινό τρόπο ζωής επαινούν στο Be Healthy, ξεφεύγοντας πλήρως από κάθε επιταγή του lifestyle.

To We Want Freedom είναι ίσως το αποκορύφωμα του δίσκου. Ένα πραγματικό ακτιβιστικό μανιφέστο για την ελευθερία και την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Από τα πυρά τους βέβαια δεν γλιτώνουν ούτε η αστυνόμευση (Police State) ούτε η γκετοποίηση (Enemy Lines) ούτε η προπαγάνδα των ΜΜΕ (Propaganda). Είναι πράγματι αξιοθαύμαστο το πως καταφέρνουν να αναδύουν τέτοιο δυναμισμό μέσα από μελωδικές συνθέσεις, χωρίς την ανάγκη να κραυγάζουν. Ίσως γι' αυτό πετυχαίνουν και το στόχο τους τελικά.