Τελετουργία με μυστικιστικό χαρακτήρα και υποβλητική πνευματικότητα, η οποία σε καλεί να κοινωνήσεις την αληθινή παγκοσμιότητα βαδίζοντας σε ένα ανεπανάληπτα διαπολιτισμικό συνεχές, ανάμεσα σε παμπάλαιες μνήμες που μετασχηματίζονται σε κάτι το νέο...

Μπορεί να είχαν 33 χρόνια να βγάλουν δίσκο, αλλά χάρη στις ξυραφιές, στον όγκο και στις υπόγεια ανατολίτικες κλίμακες στα συνθετικά θεμέλια, ντροπιάζουν πολλούς νεότερους νεκρομέταλλους με το καταχθόνιο και πηγαίο όραμά τους...

Αποτινάζει τις μπερδεμένες σκιές της αναρρωτικής δισκογραφικής περιόδου και, με έμπνευση από τα σκωτσέζικα Highlands, κάνει ένα ταξίδι εποικοδομητικής νοσταλγίας σε μια δική του, κοντινή Αμερική...

Επιστρέφει 15 χρόνια μετά με τραγούδια που δεν αφαιρούν από τον μύθο του, αλλά ούτε και ρισκάρουν σε κάτι, καταλήγοντας να λιμνάσουν στα γνώριμα κόλπα, καθώς και σε ένα κλίμα νοσταλγίας...

Η ίδια θεωρεί ότι έβγαλε έναν δίσκο με επίκαιρους στίχους και προοδευτικούς ρυθμούς. Πρόκειται όμως για σοφιστικέ ψευδαίσθηση, κάτω από την οποία υπάρχουν παιδαριώδη μηνύματα και μια μαντάρα από trap, cumbia, disco και τζαμαϊκανά beats...

Απομακρύνεται από τη σκοτεινή ambient φαντασμαγορία που κυριαρχεί στον dungeon synth χώρο, επιδιώκοντας τη θαλπωρή εκείνη που δίνει η θράκα της σόμπας...

Το αγγλικό γκρουπ επιστρέφει με ευφορική διάθεση, έχοντας στο πλάι του τον αδικοχαμένο Philippe Zdar των Cassius, ο οποίος προσθέτει μερικές από τις διονυσιακές του μίξεις στο όλο τεχνικολόρ αφρόλουτρο του δίσκου...

Ρωμαλέα αυτοσχεδιαστική σύμπραξη σε live συνθήκη, με τα πιάνα των δύο συντελεστών να ξεκινούν από την παρακαταθήκη του Cecil Taylor, παίρνοντας φωτιά...

Δίσκος ήσσονος σημασίας, όμως ακόμα κι εδώ δεν λείπει η σνομπ επιτήδευση, η αέναη πόζα και η γοητευτική σκατοψυχιά ενός performer με άφθαρτη φωνή, με τον οποίον είναι απλώς αδύνατον να μην ασχοληθείς...

Καφκικές δομές, ζόφος αρθρωμένος με αγκαθωτά riffs και μια σαρδόνια απόγνωση χαρακτηρίζουν τη βροντερή επιστροφή των Γάλλων, που όμως διαλέγουν να σταθούν απέναντι στα κινήματα των δικαιωμάτων, στον στιχουργικό τομέα...

Ποπ και folk επιλογές απογυμνώνονται και τοποθετούνται σε έναν κόσμο ελλειπτικής τζαζ, σε εκτελέσεις που μπορεί να μην συναγωνίζονται τα πρωτότυπα κομμάτια, αλλά διατηρούν μια ενδιαφέρουσα οπτική γωνία...

Κρατώντας την αίσθηση ότι κάτι το απόκρυφο διακυβεύεται ακόμα και στις πιο αβαρείς στιγμές, η Ουαλή τραγουδοποιός φτιάχνει έναν δίσκο που κουβαλά κοινό DNA με τις πιο παράξενες στιγμές των πρώιμων Pulp, Stereolab και Broadcast...

Νεκρομεταλλικοί στίχοι με pulp αποκρυφισμό και sci-fi αναφορές, περίεργοι ρυθμοί και βίαια, καλλιγραφικά riffs χτίζουν έναν δίσκο που κάνει το death metal να ηχεί ξανά πρωτοπόρο και απολαυστικό...

Αναζητεί διαδρομές στο μεσοδιάστημα όσων αντιλαμβανόμαστε ως «ήχο» και «μουσική» και καταφέρνει να διατηρηθεί στη γόνιμη πλευρά του διαλόγου, παρά τους αυτοπεριορισμούς που διακρίνουν την όλη αισθητική...

Ο 3ος τους δίσκος είναι αυτός που μάλλον θα τους βγάλει από τη λίστα όσων ονομάτων θεωρούνται ότι προσφέρουν φρεσκάδα και ζωντάνια στην περίεργη βρετανική σκηνή του σήμερα...

Με όπλο το τίμιο space rock, οι Καναδοί υπερασπίζονται το δικό τους γαλατικό χωριό από την επέλαση του μοντερνισμού, παραμένοντας πιστοί κλειδοκράτορες των εμμονών τους...