Δύο ομόψυχα σχήματα από φαινομενικά παράταιρους κόσμους επανασχεδιάζουν τρία προϋπάρχοντα κομμάτια και παραδίδουν ένα άκρως αναζωογονητικό ηχητικά EP.
Τρυφερές λεσβιακές εξομολογήσεις στη χαρμολύπη της πίστας σε προσωπικό ντεμπούτο εκκολαπτόμενου disco darling από την παρέα των XX.
Στον αντίποδα του πρόσφατου social media ατοπήματός της, η Róisín Murphy ρισκάρει την υστεροφημία του πιο χορευτικού της δίσκου από την εποχή των Moloko.
Λίγο πριν φύγει από τη ζωή, μόλις τον περασμένο Αύγουστο, η Αμερικανίδα συνθέτης και τρομπετίστρια, πρόλαβε, μέσα από το κύκνειο άσμα της να πάει την jazz «κάπου αλλού».
Συνεπείς στη συνθετική τους εκκεντρικότητα, οι indie rockers από την Μασαχουσέτη ικανοποιούν για τέταρτη συνεχή φορά το κοινό που τους ερωτεύτηκε από την πρώτη ακρόαση.
Ο Θανάσης Μήνας γράφει για το ζωντανό album των 'Trane & Dolphy που κυκλοφορεί για πρώτη φορά από την ετικέτα της Impulse! Records.
Ένα αιθέριο shoegaze άλμπουμ από τους βετεράνους του είδους, που όμως δεν καταφέρνει να προξενήσει πολλές συγκινήσεις.
Εάν αυτό όντως είναι το τελευταίο δισκογραφικά άλμπουμ των Godsmack, αποχωρούν με ψηλά το κεφάλι.
Η φωνή και η θεατρικότητα του John Lydon σώζουν ένα άλμπουμ μάλλον αντιφατικό, που ανά φάσεις φαντάζει ερασιτεχνικό και ακυβέρνητο.
H Americana στα καλύτερά της από ένα εκ Texas ορμώμενο νεοσύστατο σχήμα γεμάτο -μην σας ξεγελά το όνομά του- ζωή.
Oι Hives έγιναν ξανά άλμπουμ - και πολύ καλά έκαναν.
Μισή ωρίτσα που ακούγεται πολύ κουλ. Είναι όμως;
Άλλο ένα υποδειγματικό shoegaze άλμπουμ από την τετράδα από το Hull, που αυτή τη φορά πειραματίζεται και με τον ηλεκτρονικό ήχο.
Οι Blur έχουν μεγαλώσει. Πόσο όμορφα έχουν μεγαλώσει.
Ο τρίτος δίσκος των Βρετανών εξωτερικεύει προβληματισμούς και εξερευνά το λυρισμό της post-punk, μέσα από γυαλισμένες συνθέσεις και μια ευφυή παραγωγή.
Ξεχάστε όσα αγαπήσατε στους Fontaines D.C. και ανακεφαλαιώστε όσα αγαπήσατε στην προσωπική καριέρα του Damon Albarn. Εδώ προκύπτουν άλλες ανάγκες. Του Μάρκου Φράγκου.
Μια παρέλαση από μουσικά και στιχουργικά κλισέ, ένα ρεσιτάλ προβλεψιμότητας, ρηχότητας, δηθενιάς και εντέλει ανίας.
Το όγδοο album των Queens of the Stone Age είναι ένα καταφύγιο εσωστρέφειας μέσα από το οποίο ο Josh Homme εκφράζει σκοτεινά συναισθήματα και τελικά επιβιώνει και συνεχίζει.
Το πιο διασκεδαστικό, συναρπαστικό και "witty" άλμπουμ που έχουν γράψει τα αδέλφια Mael εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια.
Διστακτικές αχτίδες φωτός διαπερνούν το μέχρι πρότινος ανήλιαγο μπουντρούμι της μουσικής των πρωτεργατών του post-punk revival από το Ντιτρόιτ.
Σελίδα 7 από 353
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia