Με βάση τα δεδομένα του, αυτό το εγχείρημα είναι από μόνο του εντυπωσιακό και ως εκ τούτου αξιοσημείωτο, αξιοπρόσεκτο και άξιο θαυμασμού. Το ερευνητικό/πειραματικό ντουέτο των Matmos από το Σαν Φρανσίσκο που πλέον κατοικοεδρεύει στη Βαλτιμόρη έκανε κατά βάση αυτό που συνηθίζει αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα. Έβαλε στο παιχνίδι 99 μουσικούς αλλά με έναν περιορισμό: Να τους παραδώσουν υλικό που να ηχεί στα 99 bpm. 

Παλαίμαχοι των ηλεκτρονικών και του θορύβου, μουσικοί από σύγχρονα συγκροτήματα, πειραματιστές και παλιοί συνεργάτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Ανάμεσά τους οι Giant Swan, Rabit, Max Tundra, Oneohtrix Point Never, Mouse of Mars, Yo La Tengo, David Grubbs, Matthew Herbert, Daniel Lopatin και πολλοί ακόμη.

Είναι προφανές πως ο M.C. Schmidt και ο Drew Daniel ξέρουν καλά πως όταν βάλεις στον δημιουργό έναν περιορισμό τον δεσμεύεις απελευθερώνοντας τον. Τα 99 beat ήταν μεν ένας όρος αλλά ταυτόχρονα και μία δημιουργική ίντριγκα για τους 99 συμμετέχοντες. Το υλικό που παρέλαβαν οι Matmos το έβαλαν στο προσωπικό τους μίξερ, όμως με τη σειρά τους είχαν κι αυτοί έναν περιορισμό: Να δουλέψουν βασισμένοι σε αυτό το συγκεκριμένο υλικό και σε αυτό το «μονότονο» beat. Δεν είναι τυχαίο το: "Open exercises in group form" στον τίτλο του δίσκου.  

Η επεξεργασία ξεκίνησε, οι ανταλλαγές με τους συμμετέχοντες μουσικούς συνεχίστηκαν ως work in progress, το παζλ αυτού του ετερόκλητου υλικού άρχισε να συναρμολογείται: krautrock, electronica, λούπες, πειραγμένες φωνές, θόρυβοι, indie, θραύσματα μελωδιών, cinematic ατμόσφαιρες, δυστοπικά ηχητικά τοπία, χιούμορ αποτέλεσαν υλικό για μια τεράστια τοιχογραφία που περιλαμβάνει 44 συνθέσεις και 3 ώρες μουσικής χωρισμένης σε 3 άλμπουμ. 

Σε μια εποχή που άλλα συγκροτήματα διστάζουν να κυκλοφορήσουν ακόμη και διπλό άλμπουμ και προτιμούν να το «σπάσουν» σε 2 μονά επειδή φοβούνται πως οι σημερινοί ακροατές δεν έχουν τον χρόνο, τη διάθεση, την παιδεία, την θέληση και την επιθυμία να ακούσουν έναν διπλό δίσκο, έχοντας εκπαιδευτεί στην στιγμιαία, βιαστική, συρρικνωμένη ακρόαση τραγουδιών, οι Matmos τολμάνε να κυκλοφορήσουν ένα 3πλό "concept" άλμπουμ με πειραματική διάθεση το οποίο για να το ακούσεις χρειάζεσαι, υπομονή, επιμονή, τόλμη, καλή διάθεση και πραγματική επιθυμία. Δεν ξέρω πόσοι θα το τολμήσουν αλλά αυτό που μπορώ να πως είναι πως θα βγουν πολύπλευρα κερδισμένοι.

Οι ίδιοι οι Matmos προτείνουν την συνολική ακρόαση και των τριων άλμπουμ σερί ή έστω με μικρά διαλείμματα και νομίζω πως όντως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να μπει κανείς σε αυτό το ηχητικό τριπ και να το απολαύσει. Γιατί στην ουσία γι' αυτό πρόκειται, για ένα μουσικό, ηχητικό, αισθητικό μουσικό ταξίδι στο οποίο πρέπει να βρεις τον τρόπο να αφεθείς για να μπεις ώστε να σε ταξιδέψει σε τοπία, σε εικόνες, στο σύμπαν με έναν τρόπο άλλες φορές υπνωτιστικό και χαλαρωτικό και άλλες έντονο, θορυβώδη και «καταστροφικό». Η αποσπασματική ακρόαση αυτού του τρίωρου άλμπουμ, με την λογική κομματιών και σταδιακών ακροάσεων και μάλιστα σε βάθος χρόνου, θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα και θα δημιουργήσει την εντύπωση πως είναι ένα «αλλοπρόσαλλο» έργο με εκνευριστικούς πειραματικούς θορύβους, χωρίς συνοχή και ειρμό.   

Είναι προφανές πως σε ένα έργο μεγάλης διάρκειας, με τόσες πολλές παραμέτρους και επί μέρους δεδομένα, υπάρχουν και στιγμές που το πράγμα τους ξέφυγε και η συναρμολόγηση δεν κούμπωσε καλά.

Όμως γενικά, οι Matmos κατόρθωσαν να τιθασεύσουν αυτό το υλικό, να το μετασχηματίσουν σε ένα σημαντικό μουσικό έργο, να δώσουν επιτυχή πνοή σε ένα πείραμα συνεργασίας και αλληλεπίδρασης και παρά την φανερά εγκεφαλική διεργασία, να κατορθώσουν να δημιουργήσουν συναισθήματα, εικόνες, αισθήσεις, αντιδράσεις και να επικοινωνήσουν με την ψυχή και το πνεύμα του ακροατή. 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured