New Model Army - Eight

Καταρχήν να τονίσω ότι η επικαιρότητα αυτού του δίσκου όσον αφορά στη χρονική του κυκλοφορία που είναι το καλοκαίρι είναι τόσο μακρινή όσο ο Ήλιος από την Γη. Κατά τα άλλα ουδέποτε ενδιαφέρθηκα να ξεχωρίσω καλοκαιρινά από χειμερινοανοιξιάτικα ακούσματα, οπότε δεν με αγγίζει αυτή η διαφορά. Μου μένει η τέχνη και ελπίζω το ίδιο να μείνει και σε εσάς.

Γιατί όλος αυτός ο πρόλογος? Απλά, γιατί ο ολοκαίνουργιος δίσκος των New Model Army, δεν θα είναι και το ευκολότερο άκουσμα σας αυτό το καλοκαίρι όσον αφορά την νηφαλιότητα και την ηρεμία που επιζητείτε να αποκτήσετε. Αντίθετα, συνίσταται για καλλιτεχνικές, ανθρωπιστικές και μουσικολογικές ενδοσκοπήσεις. Αν όλα αυτά δεν σας πέφτουν βαριά, παρακαλώ συνεχίστε να διαβάζετε.

Eight ο τίτλος του δίσκου, όγδοος studio για το group που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει την μπάντα που είχε ξεκινήσει πριν από 20 χρόνια. Το μόνο και σημαντικό μέλος που έχει απομείνει από την original σύνθεση είναι ο leadman/τραγουδιστής/κιθαρίστας Justin Sullivan που χάρη στο τεράστιο ταλέντο του έχουμε το προνόμιο να απολαμβάνουμε άλλη μία αξιοσημείωτη δουλειά για το 2000.

Το Eight σε κερδίζει αμέσως έτσι και είστε φυσικά διατεθειμένοι να παραδοθείτε χωρίς δισταγμούς στα σπαρακτικά πονήματα του τραγουδοποιού. Το «You Weren’t There» για παράδειγμα είναι ένα φανταστικό τραγούδι που έχει ήδη προλάβει και έχει γίνει radio-hit.

Και είναι μεγάλη υπόθεση – έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον – για έναν τέτοιο δίσκο να βγάλει ένα radio-hit μιας και τέτοιες δουλειές είναι για προσωπικές ακροάσεις που μόνο έτσι μπορούν να ξεδιπλώσουν τις αρετές τους.

Αν για παράδειγμα πάρουμε τις επιρροές του Sullivan που δεν είναι άλλοι από τους Fall, τον Leonard Cohen, τον Cave και πολλούς άλλους «καταραμένους» τραγουδοποιούς, τότε μπορείτε να σκεφτείτε τι θα γινόταν αν ακούγατε κάποιον από τους παραπάνω στα ραδιόφωνα.

Ευτυχώς στο Eight όλοι οι παραπάνω παραμένουν απλά επιρροές και δεν φέρουν την ίδια πιθανή έκβαση αυτοκαταστροφής, καθιστώντας έτσι το δίσκο πιο προσιτό και διαχρονικό. Ούτως ή άλλως πόσο μπορεί κάποιος να ακούσει Leonard Cohen χωρίς να αρχίσει να παρουσιάζει σημαντικά ψυχολογικά προβλήματα? Απλά αστειεύομαι.

Και αν το «You weren’t there» μαζί με το «Someone Like Jesus» αποτελούν τις δραματικές κορυφώσεις του δίσκου, τότε για τα υπόλοιπα 9 τραγούδια μπορούμε να πούμε ότι μας «αποφυλακίζουν» από τον σφιχτό κλοιό που δημιουργούν τα δύο προανεφερθέντα κομμάτια με τον καλύτερο τρόπο.

Προσωπικό αγαπημένο μου είναι το τελευταίο κομμάτι του Eight με τίτλο «Wipeout» που ουδεμία σχέση έχει φυσικά με τον surf δυναμίτη των Surfaris. Είναι ένα εξαιρετικό κιθαριστικό rock τραγούδι με υπέροχο ρυθμό και όμορφους στίχους. Και εδώ στεκόμαστε. Τραγουδοποιός χωρίς εύστοχους και πνευματώδεις στίχους δεν νοείται.

Το βιβλιαράκι που συνοδεύει το cd, περιέχει όλους τους στίχους και σας δίνει μία πρώτη γεύση της φαντασίας και της πολυδιάστατης προσωπικότητας του Sullivan. Και αν μία φορά το «You weren’t there» είναι η μελωδική κορυφή του δίσκου, τότε οι στίχοι του έρχονται να προσθέσουν το κερασάκι στην τούρτα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να προσθέσω ότι το «Eight» κυκλοφορεί (στο εξωτερικό) από την Attack Attack Records, εταιρία του ίδιου του συγκροτήματος σε μία προσπάθεια να ανεξαρτοποιηθούν πλήρως όπως άλλωστε τους διατάζει (φαντάζομαι) και η ίδια η συνείδηση τους. Εμείς τα εκτιμούμε όλα αυτά και θα τους τιμούμε ακούγοντας τους όσο μπορούμε.