“All in all new scenery composed, Arrested from my senses on empty streets, Moments that cannot be defined, But still remembered, Like the face of this ghost city, early, one beautiful spring morning”. Με αυτό το διαβιβαστικό ανεβάζει πριν λίγες μέρες στη σελίδα του στο Bandcamp τη νέα του κυκλοφορία, ο «σεσημασμένος» αγαπημένος των ιντελεκτουέλ ελεκτροπάνκηδων, Γιάννης Παπαϊωάννου, υπό το ηλεκτρονικό alias του ΙΟΝ. Το No Signal είναι η δημιουργική απάντηση του ΙΟΝ στις μέρες του ανοιξιάτικου lockdown κι έρχεται να διεκδικήσει με αξιώσεις μια θέση στη βραχεία λίστα εξαιρετικής μουσικής της εγχώριας παραγωγής που γράφτηκε και κυκλοφόρησε την περίοδο της καραντίνας. Ο δίσκος αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν ακουστεί και αναγνωσθεί συγκριτικά με την περσινή εξαιρετική κυκλοφορία του ΙΟΝ, North Wind. Από τη φυσιολατρική electronica μεγάλης κλίμακας, ο Παπαϊωάννου μετατοπίζεται στον σπιτικό αστικό ηλεκτρονικό ήχο, περπατώντας την Αθήνα αλλιώς. Από τη γειτονιά του στο Παγκράτι (από την οποία αντλεί τη μελωδική χατζιδακική παράδοση ενσωματώνοντάς την στο εναρκτήριο "Alsos Pangrati") και κατακόρυφα προς τον αττικό ουρανό, ο ΙΟΝ με το No Signal φιλοδοξεί να μετατρέψει την πόλη σε ένα νέο πλανήτη με πολλά διαφορετικά club venues για όλες τις ώρες της μέρας. Διαστολή των ατομικών ορίων και space disco πρώτης ποιότητας ("Carousel on Pluto", "Jupiter Porn") διαπλέκονται με IDM στοιχεία, κάνοντας τις μικρές διαστημικές ιστορίες του ΙΟΝ τη μία καλύτερη απ’ την άλλη. Από το "Jupiter Porn" που το ακούς ρεμβάζοντας περιορισμένος στα δύο τετραγωνικά του μπαλκονιού σου μέχρι το "Saturn Shortwave Love" που το χορεύεις στις πρώτες δειλές εξόδους με φίλους τις μικρές ώρες στον Υμηττό, το No Signal είναι ένα ακόμη soundtrack μιας έρημης ακίνητης πόλης και της φουτουριστικής προβολής του αεικίνητου εαυτού της. Βάλτο να παίζει.
Άκου και αυτό: Pilotpriest – WWDKF (2015), Mikael Delta – Higher Frequencies (2020)
