ΑΛΜΠΟΥΜ

Δίσκος γεμάτος μικρές διηγήσεις για αληθινές ζωές, για ανθρώπους ελεύθερους, δίχως χαλινάρια, οι οποίοι αφήνουν πίσω το χθες, περιμένοντας την υπόσχεση του αύριο...

Μπορεί να είχαν 33 χρόνια να βγάλουν δίσκο, αλλά χάρη στις ξυραφιές, στον όγκο και στις υπόγεια ανατολίτικες κλίμακες στα συνθετικά θεμέλια, ντροπιάζουν πολλούς νεότερους νεκρομέταλλους με το καταχθόνιο και πηγαίο όραμά τους...

Η τέχνη τους διατηρείται καθόλα αναγνωρίσιμη καθώς τραγουδούν τους καιρούς μας ως σημερινοί 60άρηδες: χωρίς να τους δαιμονοποιούν, αλλά και χωρίς να τους εξωραΐζουν...

Αποτινάζει τις μπερδεμένες σκιές της αναρρωτικής δισκογραφικής περιόδου και, με έμπνευση από τα σκωτσέζικα Highlands, κάνει ένα ταξίδι εποικοδομητικής νοσταλγίας σε μια δική του, κοντινή Αμερική...

Τελετουργία με μυστικιστικό χαρακτήρα και υποβλητική πνευματικότητα, η οποία σε καλεί να κοινωνήσεις την αληθινή παγκοσμιότητα βαδίζοντας σε ένα ανεπανάληπτα διαπολιτισμικό συνεχές, ανάμεσα σε παμπάλαιες μνήμες που μετασχηματίζονται σε κάτι το νέο...

Επιστρέφει 15 χρόνια μετά με τραγούδια που δεν αφαιρούν από τον μύθο του, αλλά ούτε και ρισκάρουν σε κάτι, καταλήγοντας να λιμνάσουν στα γνώριμα κόλπα, καθώς και σε ένα κλίμα νοσταλγίας...