Σύνδεση με τα προηγούμενα: οι Public Enemy, αποτελούμενοι σήμερα από τα ιδρυτικά μέλη Chuck D & Flavor Flav μαζί με τον DJ Lord, κυκλοφόρησαν το 17ο άλμπουμ τους στο Bandcamp χωρίς προηγούμενη ανακοίνωση. Από το 1998, χρονιά που αποχώρησαν από την Def Jam Recordings μετά την κυκλοφορία του soundtrack της ταινίας He Got Game του Spike Lee, οι Public Enemy κυκλοφόρησαν 10 ανεξάρτητα άλμπουμ, μέχρι που επέστρεψαν στην Def Jam κατά τη διάρκεια της πανδημίας το 2020, για το άλμπουμ What You Gonna Do When the Grid Goes Down, το οποίο περιλάμβανε συνεργασίες με τρανταχτά ονόματα όπως οι George Clinton, Run-DMC, Ice-T και οι εναπομείναντες Beastie Boys. Λίγο αργότερα το Radio Armageddon σηματοδότησε το επίσημο ντεμπούτο του Chuck στην Def Jam ως σόλο καλλιτέχνη.
Το Black Sky Over The Projects: Apartment 2025 κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς ραδιοφωνική προώθηση—απλώς με μια υπόμνηση στο Bandcamp, από την δική τους δισκογραφική εταιρεία Flavor Flav Records. Το άλμπουμ μάλιστα ήταν διαθέσιμο στους θαυμαστές του γκρουπ με την χρέωση «πληρώστε όσο θέλετε» για 72 ώρες.
Αυτή η προσέγγιση ταιριάζει στον τόνο του άλμπουμ: αφιλτράριστο και με την αίσθηση του επείγοντος να καταγράψει και να αναλύσει, με τον μεστό και άμεσο τρόπο της μπάντας, τα κοσμοϊστορικά συμβάντα των ημερών. Αποδεικνύει ότι οι Public Enemy παραμένουν μια από τις πιο ζωτικές δυνάμεις του hip hop.
Σε αντίφαση με την παραπάνω εγρήγορση, αναπάντεχα ίσως, το Black Sky Over The Projects: Apartment 2025 προκύπτει σφιχτά δομημένο. Το εναρκτήριο "Siick" εισάγεται με αιχμηρά κιθαριστικά riff και ένα πυκνό rhythm section που κλίνει προς το heavy-rap, χωρίς όμως να πέφτει σε κλισέ. Ο C-Doc παράγει έναν συμπαγή ρυθμό πάνω στον οποίο ο Chuck D ραπάρει στίχους που αναφέρονται στην πολιτική δυσλειτουργία, την παρακμή των μέσων ενημέρωσης και το βάρος της προσπάθειας να παραμείνει προσγειωμένος σε μια χώρα που μαστίζεται από κρίση.
Ακολουθεί το "Confusion (Here Come the Drums)" με τον Flav να παίρνει το μικρόφωνο και να χοροπηδάει αλλόφρων σαν ακρίδα ανάμεσα στα μέτρα. Η χημεία είναι σαφής, ο Chuck είναι η δομή, το μέτρο της εντροπίας που συγκρατεί τη ροπή του Flav προς το χάος. Ο ρυθμός είναι τραχύς και γεμάτος επίπεδα: ντραμς που ακούγονται ζωντανά, κομμένα samples.
Το "What Eye Said" ανεβάζει ταχύτητα. Ο Chuck προκαλεί όποιον γράφει ρίμες, επισημαίνοντας πόσο βάρος μπορεί να κουβαλάει η γλώσσα όταν δεν καταφεύγει σε ετοιματζίδικες ευκολίες. Υπάρχει μια έντονη καθαρότητα στη φωνή του εδώ - λιγότερη οργή, περισσότερος έλεγχος. Η παραγωγή είναι προσεγμένη με κομμένες λούπες, εκρήξεις στατικού ηλεκτρισμού και πίεση στις χαμηλές συχνότητες.
Το "Cmon Get Down" κινείται προς το funky swing. Ο Flav είναι απόλυτα στο στοιχείο του, εκτός ρυθμού και χοροπηδώντας από γραμμή σε γραμμή. Δεν προσπαθεί να βγάλει νόημα - προσπαθεί να ταρακουνήσει. Το κομμάτι χρησιμοποιεί μια ελαστική μπασογραμμή, κομμένα κόρνα και ντραμς που προσγειώνονται με έναν ραγισμένο ήχο από snare.
Στο "Evil Way" ο Chuck αναλαμβάνει ο ίδιος τα ηνία της παραγωγής. Αυτό το κομμάτι στρέφεται έντονα σε ροκ υφές - κιθάρες με στρώσεις, κύμβαλα που δυναμιτίζουν, έντονη παραμόρφωση μεσαίων συχνοτήτων. Οι στίχοι και εδώ αναφέρονται σε θέματα διαφθοράς. Το "Sexegenarian" τραβάει τα πράγματα σε μια διαφορετική κατεύθυνση: πιο αργό τέμπο, soul samples δουλεμένα στο παρασκήνιο και μια αφηγηματική φωνή.
Το "Messy Hens" χαρίζει στον Flav το πρώτο του σόλο κομμάτι στο άλμπουμ. Είναι όλο χλευασμός και ενέργεια, δομημένο γύρω από έναν αραιό ρυθμό με πολύ χώρο ανάμεσα στα χτυπήματα και τα snares. Η ροή του είναι χαλαρή και ακανόνιστη, στηριζόμενος περισσότερο στον ρυθμό παρά στην ομοιοκαταληξία. Το "Fools Fools Fools (Dirty Drums Mixx)" ζωηρεύει με τα ζωντανά ντραμς του Tré Cool των Green Day. Ο Chuck ραπάρει για την ψηφιακή ψευδαίσθηση, εστιάζοντας στα ψεύτικα προφίλ και τα fake news που έχουν αντικαταστήσει την επικοινωνία και την πραγματική συζήτηση. Το "Fools Fool Fools" κατακεραυνώνει την άρνηση της κλιματικής αλλαγής, την πολιτική διαφθορά και αυτό που το συγκρότημα αποκαλεί «παρέλαση μεταμφιεσμένων που περιστρέφεται σε ιστούς από παντομίμα».
Το "Public Enemy Comin Throooo" χτυπάει δυνατά. Σε μια πετυχημένη εναλλαγή σκυτάλης-μικροφώνων, ο Flav εισάγει την απαγγελία με έντονη ενέργεια, για να απαντήσει Chuck με στίχους που συμπυκνώνουν δεκαετίες καυτού πολιτιστικού σχολιασμού.
Το "Ageism" είναι η αποθέωση της παραγωγής: βασίζεται σε μια groove λούπα κα διαρκώς εναλλασσόμενα breakbeats παρμένα από ηχογραφήσεις της Stax και του New Orleans funk. Μιλάει για το να παραμείνει κανείς διαχρονικά επίκαιρος, τη στιγμή που η βιομηχανία (κοινωνία) του θεάματος αρέσκεται να ανακυκλώνει κάθε μορφής νοσταλγία.
Το "The Hits Just Keep on Comin'" φέρνει τον Chuck και τον Flav ξανά μαζί. Ανταλλάσσουν ατάκες για πολιτική κόπωση, κοινωνική βία και gaslighting από τα μέσα ενημέρωσης. Το άλμπουμ κλείνει με το "March Madness", με τον Flav στην πρώτη φωνή. Οι στίχοι στοχεύουν στην αδράνεια των νομοθετών σχετικά με την ένοπλη βία στα σχολεία: "Grade One to Twelve / Even kindergarten / Need security from this secret trend started". Η ερμηνεία του Flav είναι ακανόνιστη και ταραγμένη, η ενέργεια δεν υποχωρεί ούτε δευτερόλεπτο.
Μουσικά, το Black Sky Over The Projects: Apartment 2025 είναι πυκνό και πολυεπίπεδο χωρίς να ακούγεται υπερβολικό. Η παραγωγή —την οποία χειρίζονται οι C-Doc, DJ MROK, Felony Muzik, Carl Ryder και άλλοι— βασίζεται στην τραχύτητα και τις αναλογικές υφές.
Η φωνή του Chuck D παραμένει μια από τις πιο επιβλητικές. Δεν φωνάζει. Δεν λυγίζει τις λέξεις για να τραβήξει την προσοχή. Μιλάει με γεμάτο στήθος, με κάθε γραμμή να προσγειώνεται με δύναμη. Ο Flav εξακολουθεί να είναι απρόβλεπτος, άτακτος με τον καλύτερο τρόπο. Μαζί, διατηρούν την ισορροπία: χάος και ακρίβεια, ρυθμό και ρήξη.
Το Black Sky Over The Projects: Apartment 2025 δεν είναι σαν ένα από τα πρώτα κλασικά τους άλμπουμ. Κανένα δεν είναι. Τα Yo! Bum Rush The Show, It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back και Fear of a Black Planet είναι διαχρονικά και ανέγγιχτα. Το Black Sky Over The Projects… δεν χρειάζεται να μπει στη σύγκριση με τα προαναφερθέντα. Προσθέτει το κατιτίς σε μια μακρά κληρονομιά χωρίς να την επαναλαμβάνει. Οι Public Enemy είναι ακόμα ενεργοί και εξακολουθούν να δημιουργούν σαν να έχουν κάτι επείγον να πουν.
