Οι Woods μέσα από τις 10 κυκλοφορίες τους έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν ολόδικο τους ήχο - λλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο- ψυχεδελικής, folk-rock. Το χαρακτηριστικό, γλυκό φαλτσέτο του ηγέτη του γκρουπ, και ιδιοκτήτη της δισκογραφικής Woodist που οι Woods κυκλοφορούν τις δουλειές τους, Jeremy Earl σε συνδυασμό με τους εικονοπλαστικούς, σαν κρυπτικά τσιτάτα, στίχους και την ανοιχτωσιά της μουσικής τους, προσδίδουν μία αίσθηση ονειροπόλησης κατά την ακρόαση των δίσκων τους, η οποία στη νέα, 11η κυκλοφορία της αμερικάνικης πεντάδας, είναι πιο έντονη από ποτέ. Τα όνειρα, το ανερμήνευτο, το φως, το σκοτάδι, τα στοιχεία της φύσης, όλα μπερδεύονται μεταξύ τους στο Strange To Explain, μία συλλογή τραγουδιών που πιθανώς επηρεάστηκε από το ρόλο των Woods ως το γκρουπ που ακολούθησε τον David Berman στα τελευταία live πριν την αυτοκτονία του. Το ονειρώδες mellotron που πλημμυρίζει το δίσκο και οι κατά τόπους περιπετειώδεις, κιθαριστικές εξορμήσεις συνοδεύουν ιδανικά αυτό το μεταιχμιακό κόσμο που πλάθουν οι Woods εδώ, προσπαθώντας να εξηγήσουν τη πραγματικότητα μέσα από το ασυνείδητο και το αντίστροφο. Κάτι που αποτυπώνεται εξαιρετικά σε τραγούδια όπως το ταιριαστά ομότιτλο του δίσκου, τα “Where Do You Go When You Dream”, “The Void”, “Light Of Day”, όπως και στο φινάλε με το 7λεπτο, απελευθερωτικό τζαμάρισμα του “Weekend Wind”. Αν λείπει κάτι από το δίσκο, είναι το κέντρο βάρους: είναι τόσο παρόμοιες στη προσέγγιση και στο ύφος οι συνθέσεις, που συχνά μπερδεύονται μεταξύ τους, αδυνατώντας να διαχωριστούν μεταξύ τους, αλλά δεν είναι παράλληλα αρκετά άυλες για να λιώσει η μία μέσα στην άλλη αρμονικά, με αποτέλεσμα τα κομμάτια του παζλ να μοιάζουν πως έχουν τοποθετηθεί κάπως άγαρμπα. Κατά τ’ άλλα, είναι ο ιδανικός δίσκος για να ξαποστάσεις στη βάση ενός δέντρου και να λαγοκοιμηθείς ξέγνοιαστα, χαμένος ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Και αυτό είναι κομπλιμέντο.
Άκου κι αυτό: Amen Dunes - Freedom (2018), Fruit Bats - Gold Past Life (2019), Andy Shauf - The Neon Skyline (2020)
