Το Α.Ι. αποτελει την 17η συνεργασια του Στηβεν Σπιλμπεργκ με τον βετερανο συνθετη Τζον Γουιλιαμς. Προκειται για την τελευταια ταινια του Σπιλμπεργκ και βασιζεται σε ενα παλιο (προ 20ετιας) σχεδιο του Στανλευ Κιουμπρικ. Γνωριζοντας την σπουδαιοτητα της μουσικης στις ταινιες των παραπανω σκηνοθετων και εκτιμωντας τις ικανοτητες του Τ.Γουιλιαμς, το soundtrack του Α.Ι. αποτελουσε ενα απο τα πλεον αναμενομενα της φετινης κινηματογραφικης χρονιας. Μετα απο το πρωτο ακουσμα το συμπερασμα προκυπτει αβιαστα: ο Γουιλιαμς εχει κεφια, ή μαλλον εμπνευση...
Το CD συνολικης διαρκειας 70:13 περιεχει την ωραιοτερη δουλεια του συνθετη απο την εποχη της τιμημενης με Οσκαρ μουσικης της Λιστας του Σιντλερ (1993), παλι σε σκηνοθεσια του Στ.Σπιλμπεργκ. Απο τα 13 κομματια του soundtrack, τα 11 ειναι ορχηστρικα, ενω υπαρχει και ενα τραγουδι (For Always) σε δυο εκτελεσεις (σολο με τη Lara Fabian και ντουετο με την ιδια και το νεο στο χωρο Josh Groban).
Μιας και η ταινια δεν εχει ερθει ακομα στη χωρα μας (υπομονη ως τις 5/10) δεν γνωριζουμε τη λειτουργικη σχεση της μουσικης με την εικονα, γι' αυτο και η κριτικη θα επιμεινει στον απογυμνωμενο ρολο του soundtrack ως αλμπουμ. Η ταινια, με κεντρικο ηρωα το πρωτο παιδι-ρομποτ (με το ονομα Ντειβιντ) που εχει το χαρακτηριστικο να αισθανεται και να δινει αγαπη, πραγματευεται την αναγκη του να ανακαλυψει αν ανηκει στην κοινωνια των ανθρωπων ή των ρομποτ.
Το αλμπουμ ξεκινα με μια ...φανφαρα (The Mecha World) στο γνωστο επικο στυλ του Γουιλιαμς με εντονα χαλκινα πνευστα και τη συνοδεια της ορχηστρας. Στη συνεχεια το κομματι γινεται λιγο πιο ηρεμο και ατμοσφαιρικο με μια αναπαντεχη κορυφωση και την ορχηστρα να παραγει ανατριχιαστικους ηχους.Το 2ο κομματι (Abandoned in the Woods) αποτελει μαζι με το κεντρικο μουσικο θεμα της ταινιας, την πιο συγκινητικη στιγμη του αλμπουμ. Εδω εχουμε να κανουμε με ενα εξαιρετικο θεμα ερμηνευμενο απο την ορχηστρα, ενω παραλληλα τα εγχορδα συνοδευουν με ενα επαναλαμβανομενο μοτιβο. Αυτο το κομματι φερνει στο νου την μουσικη του Γουιλιαμς για τον Ε.Τ. (3ο Οσκαρ μουσικης 1982).
Στη συνεχεια τα Replicas και Cybertronics ειναι πιο μελαγχολικα, με κυριαρχα τα εγχορδα και αυτη ειναι μια πολύ ενδιαφερουσα ιδεα του συνθετη να προσεγγισει τους τεχνικα κατασκευασμενους χαρακτηρες της ταινιας με μουσικη τετοιου υφους. Ειδικα στο Replicas δειχνει να επηρεαζεται απο το στυλ του Gyorgy Ligeti και με αυτον τον τροπο να τιμα τον Κιουμπρικ μιας και ειχε χρησιμοποιησει μουσικη του Ligeti σε καποιες ταινιες του (2001 Η οδυσσεια του διαστηματος, Ματια Ερμητικα Κλειστα). Εν τω μεταξυ ο Γουιλιαμς φλερταρει και με τον μινιμαλισμο, συνθετοντας ενα ομορφο θεμα που διακοπτεται απο ενα χαριτωμενο ηλεκτρονικο σκοπο (Hide and Seek -κομματι 4ο).
Το 7ο κομματι (The Moon Rising) ειναι το μοναδικο που συνοδευει σκηνη δρασης και αποτελει μια μεγαλη εκπληξη για οσους γνωριζουν τις δουλειες του Γουιλιαμς. Εδω ο συνθετης, εκμεταλλευομενος τον θεματικο πυρηνα της ταινιας, κανει χρηση synthesizer παραγοντας ενα ξεκαθαρο techno ηχο για ενα μερος του κομματιου! Αυτο κι αν ειναι αναπαντεχο απο εναν τοσο κλασικοτροπο συνθετη οπως ο Γουιλιαμς! Βεβαια ολο το υπολοιπο αλμπουμ δεν στηριζει αυτη την προταση, μιας και κινειται στα γνωστα συμφωνικα επιπεδα, παρ' ολ' αυτα η ιδεα ειναι ενδιαφερουσα και φανταζομαστε ότι θα ειναι πολυ λειτουργικη για την συγκεκριμενη σκηνη της ταινιας. Το κομματι Stored memories and Monica's Theme ξεκινα με την χωρωδια σε κατι που θυμιζει Γρηγοριανες ψαλμωδιες, για να αναλαβει αργοτερα η ορχηστρα και να ακουσουμε ετσι για πρωτη φορα το κεντρικο θεμα του Α.Ι., δηλαδη το Monica's Theme (αφιερωμενο στο χαρακτηρα της 'μανας' του Ντειβιντ, Μονικα) ερμηνευμενο απο την σοπρανο Barbara Bonney. Oπως προαναφερθηκε, το θεμα ειναι καλογραμμενο και πετυχαινει να συγκινησει.
Στο Where Dreams are Born ακουμε παλι το κεντρικο θεμα απο την Barbara Bonney σε μια εκτελεση που αποκαλυπτει ολη τη μαγεια του. Αυτο το κομματι ακουγεται στους τιτλους τελους της ταινιας. Το Rouge City, που ακολουθεί, ειναι το πιο αδυναμο του CD, με την εννοια οτι δεν προσφερει κατι καινουριο, μιας και αποτελει μια μιξη των κομματιων 2 και 1 με μια ρυθμικη μουσικη γεφυρα να παρεμβαλλεται. Και φτανουμε στο 11ο κομματι (The Search for the Blue Fairy). Με απλα λογια προκειται για μια απο τις καλυτερες συνθεσεις του Γουιλιαμς. Παραμυθενιο και παλι με τα αιθερια, ονειρικα φωνητικα της Barbara Bonney, προκειται να μεινει κλασικο στην εργογραφια του συνθετη. Στη συνεχεια, το The Reunion ειναι η μουσικη του φιναλε. Ευαισθητο και συγκινητικο ειναι τετοιας σπουδαιοτητας για την ταινια ωστε τελικα να οδηγησει τον Σπιλμπεργκ να μονταρει την σκηνη πανω στις νοτες του κομματιου! Το ιδιο ειχε γινει και με την 15λεπτη σουιτα που ειχε γραψει ο Γουιλιαμς για το φιναλε του Ε.Τ.
Το αλμπουμ κλεινει με το For Always σε στιχους της Cynthia Weil (κομματια 4-σολο και 13-ντουετο). Οι φωνες των Fabian και Groban ειναι ομορφες, αλλα το τραγουδι ακουγεται περισσοτερο μελώ απο οτι ταιριαζει στο αλμπουμ. Αλλωστε δεν ακουγεται στην ταινια και ηχογραφηθηκε τελευταια στιγμη, επειδη αρεσε σαν ιδεα του Γουιλιαμς (για να μην πούμε ότι επαναλαμβανει τη συνθεση του κεντρικου θεματος...)
Το soundtrack του Α.Ι. ειναι σιγουρα απο τα σπουδαιοτερα της χρονιας και ισως οδηγησει τον Γουιλιαμς στην 40η του υποψηφιοτητα στα Οσκαρ (5 κερδισμενες - Τα Σαγονια του Καρχαρια, Ο Πολεμος των Αστρων, Ε.Τ., Η Λιστα του Σιντλερ και η διασκευη του Βιολιστη Στη Στεγη). Ακομα δεν εχουμε δει και ακουσει τιποτα σχεδον απο την επερχομενη σαιζον. Οι αντιχειρες μας ομως σε μια τετοια αποφαση δειχνουν ψηλα.
Σημειωση: Στην ταινια πραγματοποιεί μια special guest εμφανιση το industrial group των Ministry. Ο Κιουμπρικ πιστευε πως ο ηχος τους εδενε με την ταινια και ο Σπιλμπεργκ ακουλουθησε αυτη την σκηνοθετικη επιταγη. Οι Ministry ερμηνευουν στο Α.Ι. και, συγκεκριμενα, σε μια σκηνη που τιτλοφορειται Flesh Fair, το νεο τους τραγουδι 'What about us'. Το -ενδιαφερον- τους τραγουδι δεν υπαρχει στο soundtrack του Α.Ι. Μπορειτε, όμως, να το βρειτε στη συλλογη που κυκλοφορησαν φετος με τον τιτλο 'Greatest Fits'.
