O Cornelius ήταν μέλος της πολύ δημοφιλούς Ιαπωνέζικης μπάντας Flippers Guitar, ακολουθώντας solo καριέρα μετά τη διάλυσή της. Το περσινό Fantasma ήταν ουσιαστικά το διεθνές ντεμπούτο του (το "The First Question Award" βέβαια, το οποίο είχε κυκλοφορησει μόνο στην Ιαπωνία, διανέμεται διεθνώς πλέον από τη Matador), η πρώτη γνωριμία του με τον υπόλοιπο κόσμο.

Χτισμένο ανάμεσα σε freaky ηλεκτρονικά στοιχεία, κιθάρες και περίεργους ήχους, το album μονίμως κάτι θύμιζε σε όλη τη διάρκειά του. Τα πιασάρικα κιθαριστικά pop κομμάτια όμως, η παιχνιδιάρικη, πειραματική του διάθεση και τα σουρρεαλιστικά dance grooves του, το κατέταξαν στα ενδιαφέροντα albums της χρονιάς που πέρασε. Αλλωστε κομμάτια με σπάνιο συναισθηματικό βάθος, σαν το "God Only Knows" δεν βρίσκεις εύκολα σε τέτοιου είδους κυκλοφορίες.

Το Fantasma ήταν ένα περίεργο υβρίδιο - αχταρμάς, με drum n' bass ρυθμούς, "beepy" synthesizers, ενδιαφέρουσες pop μελωδίες, αλλάζοντας από τη μια στιγμή στην άλλη ρυθμό και διάθεση (από punky rock κομμάτια σε καραμελένια tunes).

Eτσι κι αλλιώς λοιπόν δεν είχε και πολλά να χάσει, από την επέμβαση των remixάδων. Η αισθητική ήταν ήδη ισοπεδωτική, οπότε και οι τελευταίοι είχαν το ελεύθερο να πράξουν κατά το δοκούν. Τι ακριβώς έκαναν; Να μη βιαζόμεθα παρακαλώ!

Καταρχήν να πούμε ότι δεν πρόκειται για ένα, αλλά για δύο cd. Στο πρώτο, που έχει τίτλο "FM", ονόματα όπως οι U.N.K.L.E., Money Mark, Buffalo Daughter παίρνουν κομμάτια από το ντεμπούτο του και τα remixάρουν. Στο δεύτερο "CM" ανταποδίδει παίρνοντας δικά τους κομμάτια. Τόσο απλά...

Πάμε λοιπόν πρώτα στο πρώτο album στο οποίο ο Money Mark κάνει ένα δυνατό ξεκίνημα με το "Mic Check" στο οποίο προσθέτει ένα βίαιο drum beat. Στη συνέχεια οι High Llamas εφοδιάζουν το "The Micro Disneycal World Tour" με ένα εκπληκτικό riff από μπάντζο, ενώ ο Damon Albarn προσθέτει στοιχειωμένα φωνητικά και spacy groove στο "Star Fruits Surf Rider". Οι Coldcut από την άλλη αναλαμβάνουν το "Typewrite Lesson", το οποίο ξεκινάει αργά και στη συνέχεια χτίζεται γύρω από ένα υπνωτικό drum and bass.

Ο Cornelius, από την άλλη, προσθέτει ένα speed-metal backbeat στο "Ape Shall Never Kill Ape" των U.N.K.L.E., αλλά αφήνει ανέγγιχτη τη γοητεία του "Windy Hill" των The Pastels. To remix στο "Atomic Moog 2000" των Coldcut δεν είναι επίσης μακριά από το πρωτότυπο, αλλά στο "Homespin Rerun" των The High Llamas καταφέρνει να ξεπεράσει την ενέργεια του αυθεντικού.

Συνολικά οι εντυπώσεις είναι σχεδόν μοιρασμένες. Υπάρχουν πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές, αλλά και αδιάφορες απόπειρες και από τις δύο πλευρές. Η επικρατούσα εσωστρέφεια δεν του επιτρέπει να χαρακτηριστεί κατάλληλο για dance floor, αλλά αποτελεί ένα ιδανικό σύντροφο για το "Fantasma" έχοντας εκείνη την ευαισθησία που συγκινεί τους φίλους της ηλεκτρονικής μουσικής.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured