Ακούγοντας για πολλοστή φορά το End of Amnesia του Matt Ward, αναλογίζομαι για το πλήθος των εξαιρετικών δίσκων που ξεπηδούν κάθε χρόνο από μικρές (κυρίως Αμερικάνικες) εταιρίες και δεν φτάνουν ποτέ στα μέρη μας. Η συνηθισμένη απάντηση, του ότι τα ταλέντα ποτέ δεν χάνονται, έχει πλέον χάσει τη βαρύτητά της, μιας και η ποσότητα στην εποχή μας έχει υποσκελίσει τελείως την ποιότητα, και αληθινοί ποιητές χάνονται στη λήθη, αφού στερούνται βασικών αναγκών και promotion. Το να τονίσω την αναγκαιότητα του να ανακαλύψετε τον M. Ward είναι αυτονόητο, και πέραν της προσφιλούς έλξης που ασκεί κάτι φρέσκο, indie και άγνωστο, η μουσική είναι αυτή που έχει σημασία και αυτή που πάντα θα καθορίζει τα ηχητικά περιβλήματα της ζωής μας.
O κύριος Matt Ward είναι κολλητός φίλος του μεγάλου Howe Gelb (Giant Sand) και ο δεύτερος είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του. Ίσως ο Gelb να είναι και η αιτία που το End of Amnesia έφτασε στα μέρη μας, διότι όπως διαβάσαμε, ο προηγούμενος και πρώτος δίσκος του Ward περιορίστηκε σε μία παγκόσμια super-limited κυκλοφορία των 1000 αντιτύπων.
Ο Ward είναι πάνω από όλα τραγουδιστής/τραγουδοποιός. Αυτοκόλλητος με την ακουστική κιθάρα του ταξιδεύει σε όλο το φάσμα του μουσικού ιστορικού χρόνου και βρίσκει τα σημεία συνάντησης του John Fahey, του Townes Van Zandt, του Μark Linkous (Sparklehorse) και δεκάδων ακόμα country-folk ηρώων. Το End of Amnesia είναι πλημμυρισμένο με έντονη μελαγχολία και το πιο χαρακτηριστικό δείγμα είναι η σαν κινέζικο βάζο εύθραυστη φωνή του Ward. Τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου “Color of Water”, “Half Moon”, “Archangel Tale” και “Seashell Tale” καθηλώνουν και καθιστούν το δίσκο ένα εικοσιτετράωρο πιθανό soundtrack, για όσους φυσικά έχουν ανάγκη για αναπολήσεις του παρελθόντος με έντονη πάντα τη σύγχρονη χροιά των στίχων.
Με τον τίτλο του δίσκου, ο Ward θέλει να σηματοδοτήσει το τέλος της καλλιτεχνικής αμνησίας του σύγχρονου μουσικόφιλου και του εαυτού του φυσικά. Θέλει να επαναφέρει ήχους βγαλμένους από slide κιθάρες, από παραγωγές των 20’s και από ένα γενικό νοσταλγικό ρετρό κλίμα. Η προσπάθεια του αυτή, είναι απόλυτα επιτυχημένη και έγγυάται συγκινήσεις που ποτέ δεν νομίζατε ότι θα βιώνατε. Ο δίσκος κρατάει ανιδιοτελή συντροφιά για πολύ καιρό. Εσείς ώς μουσικόφιλοι το μόνο που έχετε να ανταποδώσετε είναι η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο ενός νέου, αλλά σίγουρα υποσχόμενου τραγουδοποιού.
