Sexy ρούχα, lolipop στο στόμα της και τα οπίσθιά της σε πρώτο πλάνο. Κι όμως, η Mariah Carey, η μεγάλη αυτή αμερικανίδα καλλιτέχνις προσφέρει πολύ περισσότερα απ'όσα μπορεί να υποθέσει κανείς παρατηρώντας το artwork.
Από τα uptempo hip-hop ρυθμών tracks ως τις πρωτότυπες μπαλλάντες τις Diane Warren ("Can't Take That Away (Mariah's Theme)"!), η Mariah Carey αναδεικνύει ένα "άλλο", συναισθηματικό όσο λίγα, προφίλ, μουσική και στίχους που σε αγγίζουν.
Η Mariah oρκίζεται να μείνει δυνατή αν και oι δυνάμεις τους σκότους δεν την αφήνουν σε χλωρό κλαρί ("They, they can do/ Anything they want to you/ If you let them in/ But they won't ever win/ If you cling to your pride/ And just push them aside"). Εντούτοις, όπως μας εξομολογείται, "όλα θα πάνε καλά" υπό προϋποθέσεις (αν θα βρούμε την "άκρη του ουράνιου τόξου"). "Σε ένα τέλειο κόσμο", μας πληροφορεί η Mariah, "οι άνθρωποι θα ζούσαν ειρηνικά όλοι μαζί, σαν το ουράνιο τόξο, ένα πλήθος χρωμάτων". Αυτό θα πει ευαισθησία, φίλες και φίλοι του Avopolis.
Το Rainbow είναι ένα album που αποδίδει πλήρως το συναισθηματικό κόσμο της Mariah μετά τις προσωπικές της περιπέτειες. Αληθινό, απίστευτα ειλικρινές...
Σ' αυτό βοηθούν και οι πολλοί καλεσμένοι. H Mariah Carey μοιάζει να ανακαλύπτει μια άλλη πλευρά του hip hop, οι Jimmy Jam και Terry Lewis κάνουν τον R. Kelly να αισθάνεται τιποτένιος και τα πλούσια David Foster ηχοχρώματα του "After Tonight" αναδεικνύουν για πρώτη φορά πόσο "ανοιχτή" είναι η Mariah, σε ιδέες φυσικά. Κι όταν ο μικρός τυμπανιστής συνοδεψει το πιάνο του "Petals", ε, εκεί είναι που βγάζουμε όλοι τα διπλώματα προς παράδοση. Αδιαμφισβήτητα στις εκπλήξεις της χρονιάς που πέρασε!
