Κυριολεκτική σημασία φαίνεται να έχει ο τίτλος του άλμπουμ για τον Απόστολο Μελή, αφού σ’ αυτή τη δεύτερη δισκογραφική του απόπειρα άλλαξε εταιρεία και έγινε ο ίδιος παραγωγός. Επιπλέον, όπως σημειώνει: «τα 8 νέα τραγούδια [του Άλλαξα Δρόμο] αλλάζουν χαρακτηριστικά[;] την πορεία μου στα δισκογραφικά δρώμενα».
Δεκτή φυσικά η διάθεση του τραγουδιστή ν’ αλλάξει κατεύθυνση στην καριέρα του, αλλά, για να πω την αλήθεια, δεν μπόρεσα να καταλάβω ποια ουσιαστική διαφοροποίηση μπορεί να συντελέσθηκε με αυτά τα οκτώ συμβατικά ελαφρολαϊκά τραγούδια τα οποία έγραψαν οι Δ. Φράγκος, Δ. Λάζος, Α. Μελής, Α. Κακονάς, Άθη Λαγού και Α. Μανουσάκη. Ζητώ συγγνώμη που δε γράφω τα πλήρη ονόματα των δημιουργών, αλλά με αυτόν ακριβώς τον τρόπο αναγράφονται και στο άλμπουμ...
Οκτώ ελαφρολαϊκά τραγούδια, λοιπόν, που, χωρίς να υποπίπτουν σε αισθητικές ακρότητες, δεν παρουσιάζουν το παραμικρό ενδιαφέρον. Γύρω από το ατελέσφορο θέμα του έρωτα περιστρέφονται κι εδώ οι στίχοι, με τρόπο τετριμμένο και απρόσωπο: «Με άφησες-μου έλειψες-είμαι μόνος μου-με παιδεύεις-κουράστηκα» και άλλα τέτοια δακρύβρεχτα, τα οποία σε καμία στιγμή δεν γίνονται πειστικά και –με κάποιον τρόπο– ουσιαστικά. Ούτε όμως και οι συνθέσεις με τις ενορχηστρώσεις απομακρύνονται απ’ το ελαφρολαϊκό κλίμα που έχει πολλάκις αναπαραχθεί σε άλμπουμ τραγουδιστών όπως ο Αντώνης Ρέμος ή ο Γιάννης Πλούταρχος και –πρωτίστως– στοχεύει στο να μην «ενοχλήσει» το αυτί κανενός ακροατή. Καμία έκπληξη, εν ολίγοις, θετική ή αρνητική, δεν απαντάται σ’ αυτά τα οκτώ τραγούδια. Tα ξεχνάς αυτοστιγμεί μόλις τελειώσει η αναπαραγωγή του CD.
Ένα αδιάφορο στο σύνολό του άλμπουμ το Άλλαξα Δρόμο του Απόστολου Μελή. Ακούγοντάς το γίνεται εύκολα κατανοητό πως μοναδικό στόχο έχει την (αριθμητική και ουδόλως ποιοτική) εμπλούτιση του βιογραφικού και του ρεπερτορίου του εν λόγω τραγουδιστή και, ει δυνατόν, την επίτευξη κάποιου σουξέ. Η αλήθεια είναι πως δύο-τρία τραγούδια (τα “Μια Προσευχή”, “Δε Μένει Πια Εδώ”, “Κι Εγώ Που Νόμιζα”) μοιάζουν να πληρούν τις προδιαγραφές για κάτι τέτοιο, με την κατάλληλη προώθηση φυσικά. Για περαιτέρω καλλιτεχνικές επιδιώξεις όμως, ούτε λόγος...
