Πρόκειται για το soundtrack που περιλαμβάνει μουσική των DNA από και για την ομότιτλη ταινία που σκηνοθέτησε η Όλγα Μαλέα.Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Κατά βάση μία χαλαρή pop που ευωδιάζει salsa ρυθμούς σε φτηνή έκδοση, lounge-ίζει όπου χρειάζεται, retro-φέρνει, αλλά μονάχα μια ιδέα για να μην κολλήσουμε εκεί, αλλά σχεδόν πάντα φαίνεται να δημιουργήθηκε για να συνοδεύει εικόνες -και δεν θα μπορούσε κανείς να την κατηγορήσει γι'αυτό εφόσον γνωρίζουμε πλέον ότι τα καταφέρνει. Το θέμα είναι ότι, όπως και πολλά soundtrack -ιδίως ελληνικής παραγωγής- δεν γεννά επιπροσθέτως μόνη της ανάλογα ερεθίσματα, αδυνατώντας να σταθεί ως αυτόνομο μουσικό έργο. Ο Αλέξανδρος Χρηστάρας και ο Μιχάλης Νιβολιανίτης φαίνεται να γνωρίζουν καλά την "τέχνη" της επένδυσης (σποτ, ταινιών), αλλά δεν διαθέτουν την ηχοπλαστική ικανότητα που αποτελεί τέχνη, κάτι που σχεδόν πάντα κάνει τη διαφορά.
