Δεν έχουμε και πολλούς μουσικούς, τραγουδοποιούς ή απλώς τραγουδιστές που να συγκαταλέγονται στους καλούς εκπροσώπους μας στους ήχους του κόσμου. Η Σαβίνα είναι σίγουρα μία από αυτούς/ες. Ονειρική, παραμυθένια αλλά και περίτεχνη η ερμηνεία της, είναι ο ιδανικός σύντροφος για τις μελωδικές γραμμές και του Ρόδου των Ρόδων ("Rosa das rosas"), ενός album σε ερμηνεία, σύνθεση, ενορχήστρωση, επιμέλεια παραγωγής και στίχους σε ένα τραγούδι (Μαύρα φεγγάρια), δικούς της. Το album όμως, όπως έχετε πληροφορηθεί ήδη από τα νέα μας, αποτελείται από συνθέσεις που κρατήθηκαν αδισκογράφητες (ας μην το σχολιάσουμε καλύτερα) εδώ και δέκα χρόνια. Στα πλαίσια της ραδιοφωνικής εκπομπής του Γ' προγράμματος της ΕΡΑ «Μουσικό Εργαστήρι του Τρίτου», σε επιμέλεια Μιχάλη Γρηγορίου, όπου παίζονταν κλασσικά κομάτια νέων συνθετών, η Σαβίνα Γιαννάτου παρουσίασε -κάτι παραπάνω από δέκα χρόνια πριν- δικές της μελοποιήσεις σε στίχους της αδελφής της Σοφίας. Τα κομμάτια αυτά, και μάλιστα στις αυθεντικές ενορχηστρώσεις τους, συμπεριλαμβάνονται ξαναηχογραφημένα εδώ, μαζί με νεότερα αλλά και δύο παραδοσιακά ισπανικά τραγούδια: το ομότιτλο του album που γράφτηκε τον μεσαίωνα για την Παναγία από τον Αλφόνσο τον Σοφό και το "A los banos dell amor" (Στα λουτρά της αγάπης) γραμμένο το 15ο αιώνα, από άγνωστο δημιουργό. Το αποτέλεσμα είναι ένα πρωτότυπο και αντισυμβατικό σύνολο, όπου μια πλειάδα οργάνων, από κλαρίνο και σύνθι, ως βιολοντσέλο, αναλαμβάνουν να δώσουν μαζί με τη Σαβίνα (που ελίσσεται από την πρόζα στις περίτεχνες φωνητικές ερμηνείες) διαφορετικά ηχοχρώματα σε κλασικούς δυτικούς ήχους με έντονο το στοιχείου του ονείρου και του ρομαντισμού. Εκεί που λες ότι προσεγγίζει την Αναγέννηση, ξεφεύγει σε αδιευκρίνιστους ηχητικούς χώρους ή απλώς φροντίζει επιμελώς -μέσα από τη βαθιά γνώση όμως όλων αυτών με τα οποία καταπιάνεται- οι υφολογικές της επιλογές να μην την κατατάσσουν πουθενά, χωρίς το έργο να χάνει σε συνοχή. Όχι και μικρό επίτευγμα, θα προσθέταμε. Ένα αριστούργημα ...για λίγους…
