Moloko - Things To Make and Do

Το προηγούμενο καλοκαίρι (πως πέρασε ο καιρός), το single "Sing It Back" της μπάντας που πήρε το όνομά της από το κλασικό μυθιστόρημα του Anthony Burgess 'A Clockwork Orange', αποτέλεσε μέγα hit για τις πίστες του Super Paradise της Μυκόνου, και όλων φυσικά των καλοκαιρινών club ανά την ελληνική και ευρωπαϊκή επικράτεια.

Με τη βοήθεια και του DJ Boris Dlugosch, έγιναν οι περσινοί βασιλιάδες της Ibiza και φέτος επανέρχονται με ένα album που διαχωρίζει τη θέση τους, και από τους προσφατους χορευτικούς, αλλά και από τους παλιούς χαρακτηρισμούς των trip hop εμμονών του ντεμπούτου 'Do You Like My Tight Sweater' και του πιο "ανοιχτού" δεύτερου 'I Am Not A Doctor'.

Στην ουσία βέβαια η προηγούμενη φράση είναι ένας καλός τρόπος για να πεις ότι απλά δεν έχουν κατασταλλάξει: Πότε συγκινούνται από αιθέριους disco-latin ρυθμούς, στο πολύ καλό "The time is now" με την ταξιδιάρικη ακουστική κιθάρα και τα έγχορδα, πότε παίζουν σε ένα γυαλιστερό αλλά και funky γήπεδο ("Indigo"), πότε μας ξαφνιάζουν μπαίνοντας στα χωράφια του κιθαριστικού rock στο 'If You Have A Cross To Bear You May As Well Use It As A Crutch', και πότε το acid-jazz πέπλο τυλίγει τις ευκολομνημόνευτες μελωδίες.

Είναι δύσκολο να βάλει κανείς και το album, και τους Moloko (προσοχή: μην το παρακάνετε στην προφορά!) σε καλούπια, και είναι επίσης ολοφάνερο ότι και οι ίδιοι το επεδίωξαν, είτε ψάχνοντας μια εναλλακτική του ibiza anthem φόρμουλα που απλά θα τους άφηνε με μια εγγραφή στο one-hit wonder βιβλίο, είτε αναζητώντας διαφορετικούς τρόπους έκφρασης για τις απλές μελωδίες που καταστρώνουν, και που φωλιάζουν στα κόλπα της πολύ καλής παραγωγής.

Το τρίτο album του ντουέτoυ από το Σέφιλντ είναι κατά βάση ένα pop album, κι όταν λέμε pop εννοούμε κάτι που μπορεί να κινείται από την ελαφρότητα των Human League ως τις σαγηνευτικές επιταγές του Jarvis Cocker - pop με την ευρεία έννοια του όρου και αντλούσα από όλο το φάσμα.

Δεν υπόσχεται κολλήματα και ατέλειωτες ακροάσεις, εντούτοις ακούγεται πολύ ευχάριστα, και σ'αυτό συμβάλλει η καλή παραγωγή, οι μελωδικές βάσεις, το ατμοσφαιρικό ντύσιμο και τα ιδιαίτερα φωνητικά της Roisin Murphy. Περιέχει και την πλήρη 12ιντση έκδοση του "Sing It Back", αλλά αυτό μάλλον ως αρνητικό εκλαμβάνεται, τόσες φορές που το έχουν ακούσει τα καημένα τα αυτάκια μας.

n6.gif (547 bytes)