Αν και δεν τοποθετείται στις πιο σημαίνουσες και ουσιαστικές στιγμές του Γιώργου Χατζηνάσιου, το “Σήμερα” υπήρξε μια από τις μεγάλες ελαφρολαϊκές επιτυχίες του παρελθόντος, έτσι όπως το ερμήνευσε, εκφραστικότατα, η Μαρινέλλα (1978). Τώρα επιστρέφει στη δισκογραφία ντυμένο με έναν πλουμιστό, σύγχρονο μανδύα και τον γιο του συνθέτη του, τον Χρήστο Χατζηνάσιο, στα φωνητικά. Εφόδια, όμως, που αποδεικνύονται πενιχρά, άσχετα αν οδηγήσουν το “Σήμερα” να κάνει ίσως ξανά ένα σύντομο πέρασμα από τα ραδιοφωνικά playlists.Την επιμέλεια της διασκευής έχει αναλάβει ένας έμπειρος και αξιόλογος μουσικός, ο Soumka. Ο οποίος, πράγματι, έχει δώσει στο τραγούδι το μοντέρνο, φαντεζί και αρκούντως ηλεκτρονικό πλαίσιο, που θα το βοηθήσει να σταδιοδρομήσει όπου προορίζεται να καταναλωθεί, ενσωματώνοντας πετυχημένα σε αυτό κάτι από την αίσθηση του πρωτοτύπου. Το αποτέλεσμα είναι βέβαια υπερβολικά mainstream για τα δεδομένα που ο Soumka έχει παρουσιάσει ως δημιουργός, πρόκειται όμως για μια φροντισμένη και έξυπνη διασκευή, προσόντα που ξετυλίγονται νομίζω πιο ξεκάθαρα στην club mix εκδοχή.Το πρόβλημα όμως είναι πως ο Χρήστος Χατζηνάσιος δεν έκανε τίποτα απολύτως για να μας πείσει για την αναγκαιότητα να ξανακούσουμε το “Σήμερα” τραγουδισμένο από αυτόν. Τα επίπεδα, δίχως κάποιο βάθος, φωνητικά του και η ρουτινιάρικη, δίχως χρωματισμούς και συναισθηματικές «γωνιές» ερμηνεία του, διεκπεραιώνουν νυσταλέα το τραγούδι, ξεραίνοντάς το από κάθε χυμό και καταντώντας τη διασκευή του επιεικώς αχρείαστη. Τέλος, οι υπόλοιπες R’n’B μείξεις, που τις υπογράφει ο Αντώνης Μελάς, είναι μεν επαγγελματικές, μα δίχως προσωπικότητα, αναλωνόμενες σε μια επιφανειακή αντίληψη περί R’n’B ήχου, που μόνο ανθρώπους περιστασιακά ασχολούμενους μαζί του μπορούν νομίζω να συγκινήσουν.
