Low Bap εκπέμπει S.O.S... Δεν είναι λίγες οι φορές που το έχουμε επισημάνει, όμως ο καταιγισμός από τίμιες μεν, βουτηγμένες δε στη γνωστή φόρμουλα, δουλειές από την Freestyle, έχει αρχίσει να κουράζει αρκετά και να οδηγεί στην αφαίμαξη της πραγματικής ουσίας ενός είδους που είχε πολλά να πει στο ξεκίνημά του. Φανατικό κοινό που αγκαλιάζει όλες τις κυκλοφορίες υπάρχει, αλλά ίσως και αυτό να συνεισφέρει στον εγκλωβισμό αυτό με την θρησκευτική ευλάβεια με την οποία την αντιμετωπίζει. Όπως αναμενόταν λοιπόν, ούτε οι Brigada δεν έχουν διάθεση για αλλαγές στο δεύτερό τους album που φέρει και πάλι τη σφραγίδα του B.D. Foxmoor και έχει την τύχη να συνοδεύεται από την παρέα των Βαβυλώνα, της Sadahzinia, των Active Member και των Red Armada. Ρεαλιστικές περιγραφές, σκληρή στάση, όσο και η ζωή αυτών που δεν τα βρίσκουν έτοιμα και αντιστέκονται, αυτών που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, ακόμα και αναφορές στο τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου (στο "Μεγάλο Δαγκωμένο Μήλο") συνθέτουν το θεματικό υλικό και τη γενικότερη στάση όχι μόνο των Brigada εδώ, αλλά και τη φιλοσοφία των μεντόρων τους. Σε γενικές γραμμές, το "Πυροκάμωτα" ανήκει στις πιο αξιοπρεπείς low bap κυκλοφορίες, με κομμάτια όπως το "Στους ηλίθιους δεν υποκύπτει το σύμπαν" και το "1/1/2002" που ξεχωρίζουν και δεν αποκλείεται να ικανοποιήσουν τους φανατικούς του είδους. Για όλους τους υπόλοιπους, όμως, η κούραση από ένα είδος-φόρμουλα που χρειάζεται επειγόντως ανανέωση, πειραματισμό, ιδέες, φαντασία, είναι αναπόφευκτη και ουσιαστικά ακυρώνει την προσπάθεια των Brigada να περάσουν τα δικά τους νοήματα.
