Ορίζοντας το καλοκαίρι ως μια αρκετά συμβατή περίοδο για να ακούσει κανείς τον πρώτο δίσκο των Brainwash Squad, δεδομένου ότι στηρίζει τη δομή του σε (κατά βάση) καλοκαιρινούς ρυθμούς και θεματολογία, θα αιτιολογήσουμε κάπως έτσι μια κριτική για το Days Αre Α Maze στα μέσα του Ιουλίου, παρότι ο συγκεκριμένος δίσκος μετράει ήδη αρκετούς μήνες κυκλοφορίας.
Σε μια πρώτη φάση, δεν μπορεί να πει κανείς εύκολα ότι το συγκεκριμένο ντεμπούτο προσφέρει πολλά παραπάνω από άμμο, νησιά, κουνέλια και reggae/ska επιθέματα πάνω σε τυποποιημένες συνθέσεις εναλλακτικού ροκ, δίνοντας την εικόνα μιας προσπάθειας να φτιαχτεί μια διαφανής ποπ-ροκ απαρτιζόμενη από στοιχεία γνώριμα και αρεστά σε ακροατήρια ευρύτερα και ευέλικτα. Ίσως βέβαια, σε μια εντονότερη εστίαση στα σημεία, να διαβλέπονται κάποιες (προ)δισκογραφικές τάσεις για ελάσματα μελωδικού hardcore (ως επιρροές περισσότερο, παρά ως σημεία προς αξιολόγηση) που παρολαυτά απορροφώνται από την εξέλιξη της δισκογραφικής συσκευασίας.
Σε δεύτερη φάση, ψάχνοντας να σταθείς κάπου, το σωστότερο σημείο είναι ίσως το “Rabbits In The Dark”, τραγούδι που δικαιούται να απασχολήσει λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπα. Κι αυτό μάλλον συμβαίνει ακριβώς επειδή εδώ αποβάλλεται στιγμιαία το σύνηθες σκεπτικό που ακολουθείται στον υπόλοιπο δίσκο και κατά βάση καθοδηγείται από μια απλοποιημένη κιθαρωδία και λίγο ριγέ, ιδρωμένο skank. Κάπως έτσι, καθίσταται άξιο απορίας γιατί αυτό το τραγούδι δεν βγήκε σε single. Το single της υπόθεσης -το “Streets”- όπως και το “Bottle Filled With Sand” κάνουν μεν μια ευδιάθετη κίνηση να εντυπωθούν στο μυαλό του ακροατή, δεν καταφέρνουν όμως να φτάσουν την κίνηση αυτή μέχρι τέλους. Το ενδιαφέρον δυσκολεύεται εξίσου να ανακινηθεί και στο κλείσιμο του δίσκου, όπου υπάρχει μια σχετικά προβλέψιμη –από διαχειριστικής άποψης– διασκευή στο “All That She Wants” των Ace Of Base, μία από τις πιο συνήθεις ισχυριζόμενες ένοχες απολαύσεις της ποπ των αρχών της δεκαετίας του 1990.
Το Days Are A Maze των Brainwash Squad, αν παρατηρηθεί στις πιο εσωτερικές του στρώσεις, διαθέτει μια νεανικότητα και μια ενέργεια που όμως είχαν ανάγκη μια κάποια συνθετική διακινδύνευση παραπάνω για να μπορέσουν να σταθούν με αξιώσεις στην επιφάνεια. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος δίσκος δεν προδιατίθεται να ρισκάρει πολλά, γι’ αυτό και δεν θα μπορούσε εύκολα να φιγουράρει ανάμεσα στις πιο προσεγμένες στη λεπτομέρεια, πρόσφατες ελληνικές κυκλοφορίες.
