Το ηχητικό αλλά και λεκτικό περιβάλλον που δημιούργησε ο Νικήτας Κλιντ στη μετά-Active Member εποχή, αποτελεί έδαφος παρθένο για τα ελληνικά δεδομένα. Αναμενόμενο, λοιπόν, αυτή η πολύ καλά δουλεμένη και σκαλισμένη καλλιτεχνική ανισορροπία που επιδεικνύει σε όλα τα τραγούδια του την τελευταία εξαετία, να βρει άλλοτε επίδοξους συνεχιστές κι άλλοτε επίδοξους μιμητές.
Η περίπτωση του Sigma Taf –κατά κόσμον Στέλιος Τσάφος– ευτυχώς συγκαταλέγεται στους συνεχιστές του Κλιντ. Πρόσωπο άγνωστο με αυτό το όνομα, αλλά γνωστό ως «Κοράκι» σε όσους παρακολούθησαν την πορεία που είχε το low bap μπουλούκι των Βαβυλώνα (από το σύντομο πέρασμα που είχε το 2002 στον δίσκο Επί Τέλους), έπρεπε να περάσουν οκτώ χρόνια και να μεσολαβήσουν η συμμετοχή του στο συγκρότημα των Έρισμα και τρεις δίσκοι προτού παρουσιάσει το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, Ξύπνα. Ώρα Για Ύπνο.
Καταρχήν, το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου δίσκου δεν εντυπωσιάζει. Εξαίρεση αποτελεί, πρώτον, το “Παράξενό Μου Κάποτε”, με την αγχωτική και ασφυκτική ερμηνεία να καταθέτει το προσωπικό μανιφέστο του Sigma Taf για την Ελλάδα του 2011 –με στίχους όπως «1,2,3 παντού αστυνομία» ή «Πωλείται ανασφάλεια για χρήση ιδιωτική»– και, δεύτερον, το πανέξυπνο και πρωτότυπο “Σεξουαλικός Μετανάστης” με το ξέχειλο και πολλές φορές προκλητικό χιούμορ, τύπου «Έπαθα και εγώ συναισθηματική θλάση και με τη Λάσσυ άρχισα κτηνοβασίες». Κατά τα άλλα, ωστόσο, ο δίσκος είναι μία φιλότιμη πλην άτακτη προσπάθεια. Βάζει βέβαια το χέρι του, μεταξύ άλλων, και ο παλιός γνώριμος από τις Ρόδες Αλέκος Σώρρος στα “Δεν Είναι Τίποτα Άλλο” και “Γουί Ντοντ Λαβ”, αμφότερα όμως αποδεικνύονται αδιάφορα, εξαιρουμένου ίσως του πομπώδους αναγεννησιακού φινάλε του τελευταίου.
Τι είναι αυτό, επομένως, το οποίο καθιστά το Ξύπνα. Ώρα Για Ύπνο του Sigma Taf ιδιαίτερο; Ο νέος αέρας που φέρνει. Έναν αέρα που συνάντησα στις Ρόδες, στον Rous και στον Ταυτισμένο Λάθος. Καλλιτέχνες από διαφορετικούς κόσμους, οι οποίοι καταφέρνουν να χρησιμοποιήσουν τη σύγχρονη αστική παλέτα για να ζωγραφίσουν τραγούδια τα οποία εκφράζουν μία γενιά γεμάτη αδιέξοδα που αναζητεί λύσεις αντί να γκρινιάζει, χωρίς όμως να υποκύπτει σε μία επίκτητη αισιοδοξία ή στο να καταθέσει μια διαφορετική πρόταση χωρίς πρακτική εφαρμογή. Το ερώτημα είναι αν ο Sigma Taf θα αξιοποιήσει σωστά όλες αυτές τις ωραίες ιδέες που έχει και τη διάθεση του για κάτι διαφορετικό, επενδύοντας σωστά στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Κατά τα άλλα, πρώτο δείγμα θετικόν.
