Το σπουδαίο και σχεδόν συγκινητικό στοιχείο σχετικά με τη δεύτερη καριέρα των Blow Monkeys (επανιδρύθηκαν το 2007, ύστερα από μεγάλη αποχή –διέλυσαν το 1990, λίγο μετά την κυκλοφορία του Springtime For The World), είναι πως δεν πάτησαν ούτε στιγμή στην comfort zone της πρώτης new wave περιόδου τους, που στη δεκαετία του 1980 άστραψε και βρόντηξε σε περιορισμένο κύκλο φανατικών (ναι, γίνεται αυτό).
Ο εγκέφαλος της μπάντας Dr. Robert είναι στα 52 του πιο ανήσυχος από ποτέ, περισσότερο φυσιολάτρης, κοιτάζει σε ανοιχτά τοπία και σαν αληθινός νεωτεριστής προσπαθεί να δώσει μορφή σε επιρροές και εμπειρίες. Η γεμάτη –open mouth– φωνή του με το τρυφερά ικετευτικό ύφος της, τυλίγεται στωικά γύρω από τραγούδια επαναλαμβανόμενα σε ομόκεντρους κύκλους, αισιόδοξα και σοφιστικέ τραγούδια τα οποία σου ανοίγουν την καρδιά, αλλά με τρόπο που σου κρατάει το βλέμμα σκυθρωπό. Τα πλήρη μελωδικά μοτίβα τους διαφαίνονται σε στιγμές όπως το "Chained" και το "Cover Me" και δεν σε προδίδουν ούτε καν στις πιο «ριψοκίνδυνες» up tempo στιγμές.
Στα 10 κομμάτια του Feels Like A New Morning οι Βρετανοί σε κερδίζουν αυτόματα χάρη στις καλλιεργημένες ιδέες τους, καθώς κυοφορούν παραδόσεις δεκαετιών: της ποπ του Burt Bacharach, της κοινωνικοπολιτικής αστικής soul και της λευκής mellow jazz. Μοναδική ένσταση είναι ότι, ως επί το πλείστον, η καλοκουρδισμένη rhythm section δεν το κουνάει ρούπι από τη σιγουριά των καλοσχηματισμένων ρεφρέν.
Οι Blow Monkeys ανήκουν σε μια λίστα βρετανικών ονομάτων με mainstream αλλεργία, τα οποία εμπνέουν αιτιολογημένο σεβασμό και βρέθηκαν στα έγκατα μιας άκαμπτης βιομηχανίας, χωρίς όμως ποτέ να κάνουν συμβιβασμούς. Σε ολόκληρο το Feels Like A New Morning δεν πατάνε λοιπόν σε λαϊκίστικα ακόρντα, αλλά χρησιμοποιούν ευφάνταστα τα εργαλεία της ενορχήστρωσης: τα πνευστά, τις μπλουζ κιθάρες και τα ανεπαίσθητα κρουστά, με αποκορύφωμα το ομώνυμο τραγούδι που αποτελεί υπόδειγμα σκεπτόμενου οπτιμισμού. Και που σχεδόν σε κάνει να νιώθεις πρωινές δροσοσταλίδες στο πρόσωπο.
{youtube}k9C1od6unfs{/youtube}
