Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, η Meghan Remy μετατρέπεται από ακουσίως lo-fi αρτίστα σε γνήσια avant-garde ντίβα, μέσα από τη βελτιούμενη δισκογραφική ένδυση του υλικού της. Ενός υλικού που, παρότι εντελώς ρευστό στην αρχή, ολοένα και στεγανοποιείται από τον έναν δίσκο στον άλλο. Φυσικά, η μετάβαση από τα Go Grey και Introducing... στο U.S. Girls On Kraak ήταν προφανώς πιο έκδηλη σε σχέση με τη μετάβαση από αυτό το τελευταίο στο GEM, καθώς η U.S. Girls διαθέτει πλέον –εκτός από την προδιάθεση– και τα μέσα.
Από την έναρξη της δραστηριοποίησής της, η Remy ουσιαστικά αποσκοπεί στο να δώσει τη δική της εκδοχή (συχνά πειραγμένη) σε ηχητικές συμβάσεις κάθε τύπου, με τις οποίες ο καθένας είχε κάποτε μια μεγαλύτερη ή μικρότερη βιωματική επαφή. Ενώ όμως σε μια βιαστική και επιλεκτική γνωριμία μαζί της είναι πιθανό να θεωρήσει κανείς τις προθέσεις της ως αθώες, ήσυχες και τακτοποιημένες, η πραγματικότητα θα τον διαψεύσει: στα πλαίσια του GEM, η U.S. Girls θα ισορροπήσει ιδανικά ανάμεσα στην αθωότητα και στη διαστροφή.
Ως σαφέστερη εκδήλωση του συνόλου των επιρροών της Remy, το νέο της άλμπουμ δομεί την ευρύτερη no-wave ζωτικότητα του πάνω στην Judy Nylon, θα υπαινιχθεί κινηματογραφικές αναφορές (“Jack” –διασκευή σε Brock Robinson– και “Rosemary”), θα χτίσει DIY υποεπίπεδα (“Curves”) και θα δώσει τελικά ψωμί στον λαό με την ατομικότητα της επαναπροσέγγισης βιωματικών κλασικών (“Down Ιn The Boondocks”). Αναδεικνύοντας εμμέσως σε όλο αυτό το διάστημα και τη συμβολή του συμπαραγωγού της Slim Twig, στον οποίο θα αναφερθεί και άμεσα στο απολαυστικό “Slim Baby”.
Υπό εκτίμηση παραμένει το αν το GEM ξεπερνά το U.S. Girls On Kraak σε ευρηματικότητα, κατά πάσα πιθανότητα όμως το ξεπερνά σε πληθωρικότητα. Σε κάθε περίπτωση, η Meghan Remy διαθέτει μεγάλες διαπραγματευτικές δυνατότητες όσον αφορά στην πραγμάτωση του πολύπλευρου ηχητικού πλάνου που έχει μέσα στο κεφάλι της. Kαι λέει ήδη πολλά, ενώ οι πιθανότητες συντάσσονται με το ότι πρόκειται να πει πολύ περισσότερα στο άμεσο μέλλον.
{youtube}5Q4z5iXOpDY{/youtube}
