Ηχογραφημένο από διάφορα live στο Παρίσι μέσα στο 2001 το Radio Bemba Sound System αποτελεί ένα μουσικό κολλάζ χωρίς ανάσα που θα αφήσει όσους δεν τον είδαν live ή δεν ανήκουν στους παλιούς -επί Mano Negra- φίλους του Manu Chao με το στόμα ανοιχτό.
Έτσι κι αλλιώς όμως τα πάντα μεταμορφώνται εδώ, είτε προκειται για σόλο κομμάτια, είτε για Mano Negra classics. Μαζί με μια δεκάδα μουσικών, τη μπάντα των Radio Bemba Sound System που τον συνοδεύει standard πιά στις ζωντανές του εμφανίσεις και η οποία περιλαμβάνει μέλη της ευρύτερης οικογένειας των Mano Negra χτυπά με μικρά αποσπάσματα επιτυχιών, τα οποία ενώνει ως DJ ζωντανά, αυξομειώνοντας την ενέργεια, μα ποτέ την αδρεναλίνη.
Ο κόσμος, όπως είναι φυσικό, παραληρεί και συμμετέχει σε κάθε κομμάτι και το συναίσθημα παραμένει πάντα ακμαίο. Πραγματικά, ούτε σε μία στιγμή δεν κάνει κοιλιά, λες και ο στόχος του είναι να μην αφήσει το κοινό να πάρει ανάσα.
Υπάρχουν κομμάτια που κρατούν 1:30 ή λίγα δευτερόλεπτα, αλλά όταν ακούει κανείς το album σαν σύνολο δεν ασχολείται με το ποιο ακριβώς κομμάτι παίζεται, καθώς όλα μετατρέπονται σε κομμάτια ενός συνεχόμενου party. Ska tempos διαπερνούν τα "Clandestino", "El Viento" και το άλλο σόλο υλικό, ενώ αγαπημένα κομμάτια από Negra όπως τα "Machine Gun", "Mala Vida" και "King Kong Five" γίνονται αντικείμενο παραληρήματος. Ο ήχος των Mano Negra μπορεί να είναι πιο κοντά, απ'ότι το πρόσφατο υλικό, στον ήχο, αλλά κι αυτός ακούγεται φρέσκος και πιο εμπορικός.
Πάντως η ποικιλία των album τους που έτρεχαν από το hip hop στο Tex-Mex πεδίο και από το Rock στο Ska, αντικατοπτρίζεται περισσότερο εδώ. Ήχοι των Marley και The Specials φλερτάρουν latin ήχους, ρούμπες, post-punk μυρωδιές και salsa χορούς για ατέλειωτο ιδρώτα, dub grooves μετατρέπονται σε uptempo reggae-ska party anthems. Punk κιθάρες, τρελά tempos, drums, ηλεκτρικές κιθάρες, DJing, samples, ακορντεόν και με τον toaster Bidji στα φωνητικά να φροντίζει για το reggae χρώμα συνιστούν ένα άκρως χορευτικό σύνολο και ως τέτοιο θέλει ο Manu Chao να το δούμε.
