Η τρίτη δισκογραφική δουλειά του σχήματος από την Αλεξανδρούπολη δείχνει να πατάει στην ίδια πετυχημένη συνταγή των προηγουμένων: πάντρεμα ήχων και ακουσμάτων (με γνώμονα τον ραπ τρόπο απόδοσης), πολλές ενδιαφέρουσες συμμετοχές και μια ευρεία αισθητική. Συνταγή η οποία, στο τελικό αποτέλεσμα, δουλεύει σωρευτικά ώστε να δημιουργεί hits όπως το χιλιοπαιγμένο στο ραδιόφωνο (και πρόσφατα videoclip που προβάλλει το MAD) “Mέσα Σου”. Η συνταγή αυτή προσφέρει επιτυχία (πιστεύω ότι κάποια κομμάτια από τον εν λόγω δίσκο θα τα ακούσουμε πολύ το καλοκαίρι) και αν ο στόχος της είναι αυτός, τον έχει πετύχει στο ακέραιο. Κρίνοντας από την σκοπιά του hip hop αμιγώς, ο δίσκος δεν θα ενθουσίαζε τον μέσο fan αλλά μιλόντας για ένα μουσικό αμάλγαμα και ένα crossover αποτέλεσμα αυτό δεν είναι και απαραιτήτως κακό. Οι συμμετοχές είναι σημαντικές στο Σήμερα Το Γιορτάζω, με προεξέχουσα αυτή του Κώστα Τουρνά στη διασκευή (σε «jamrock» θα πρόσθετα) του “Δεν Μετανιώνω”. Ακολουθεί ο Αλέξανδρος Χατζής, που ντουέτο με την Αλεξάνδρα, φτιάχνουν μια όμορφη μπαλάντα στο “Μαζί Σου”, η Shaya και ο Stereo Mike δίνουν τόνους σύγχρονου r’n’b ήχου σε κομμάτια όπως το “Σήμερα Το Γιορτάζω” και το “Πριν Σε Γνωρίσω”, ενώ, τέλος, η συμμετοχή του Δημήτρη Κοργιαλά στο “Σ’ Ένα Κόσμο Που Γυρνά” εγγυάται την επιτυχία και το airplay που θα λάβει αυτό το track. Κατά τη γνώμη μου, πάντως, το κομμάτι που εντυπωσιάζει είναι το “Hey Hop”. Beat, αιχμηρές ρίμες, πέρασμα σε ρεμπέτικο με συνοδεία μπαγλαμά και ένα κλείσιμο με όμορφα scratches, δημιουργεί την εντύπωση πως κάπως έτσι η κουλτούρα της μουσικής hip hop θα έπρεπε να συναντά την ελληνική μουσική πραγματικότητα. Κλείνοντας, θεωρώ πως, συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των πολύ εύστοχων σκίτσων που συνοδεύουν το κάθε κομμάτι στο booklet, η κυκλοφορία αυτή κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, μουσικά και στιχουργικά (tο μόνο που «ξενίζει» είναι κάποια ερωτικά κομμάτια πολύ προσωπικού χαρακτήρα). Θα γνωρίσει, λοιπόν, ικανοποιητική επιτυχία στο mainstream μουσικό κοινό, παρά το γεγονός πως δεν θα τοποθετηθεί υψηλά στις προτιμήσεις αυτών που αντιλαμβάνονται το hip hop μέσω μιας πιο ανεξάρτητης και “back to essence” οπτικής.
