Όσο και μακριά αν φαντάζει το Top Of The Pops από ένα μικρό underground club στο Bristol ή αλήθεια είναι ότι αρκεί ένα crossover hit και η μεταπήδηση γίνεται αυτομάτως, όπως μας το απέδειξαν και οι Kosheen που με το Hide U μπήκαν στις playlists ακόμα και των πιο mainstream clubs και ραδιοφωνικών σταθμών.
Τι δουλειά έχει ένα τυπικό drum'n'bass κομμάτι να ανέβει τόσο στα charts είναι άξιο απορίας. Ίσως να οφείλεται σε αυτό και μόνο, ότι δηλαδή είναι ένα τυπικό drum'n'bass κομμάτι χωρίς πολλές-πολλές ιδιομορφίες. Ίσως πάλι να είναι μια απλή σύμπτωση, την οποία απ' ότι φαίνεται οι Kosheen σπεύδουν να εκμεταλλευτούν μια και το Resist έχει ουκ ολίγες στιγμές που παραπέμπουν στη φιλοσοφία του Hide U.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι Kosheen σχηματίστηκαν όταν το dj δίδυμο των Substance & Decoder έπεσε πάνω στην τραγουδίστρια Sian Evans και αποφασίστηκε αμέσως η συνένωση τους, στο εύφορο περιβάλλον του Bristol. Το μουσικό τους στίγμα περιλαμβάνει βέβαια το Μπριστολικό drum'n'bass ως σημείο εκκίνησης, εμπλουτισμένο με τα straight-forward και ενίοτε cacthy φωνητικά της Sian, κάτι δηλαδή σαν μια πιο soft έκδοση των Breakbeat Era.
Tο Resist περιλαμβάνει ούτε λίγο ούτε πολύ 16 κομμάτια, τα περισσότερα μονολεκτικά τιτλοφορημένα, δυο εκ των οποίων είναι εκδόσεις του Hide U (όπως και παραλλαγές του Hide U μοιάζουν να είναι τουλάχιστον 4-5 ακόμα). Στόχος του είναι κυρίως τα dancefloors μια τα περισσότερα tracks δεν είναι ιδιαίτερα πολύπλοκα στην δομή και σε συνδυασμό με τα επαναλαμβανόμενα φωνητικά της Sian σου προξενούν ένα αίσθημα οικειότητας από τα πρώτα κιόλας ακούσματα. Δεν λείπουν και μερικές downtempo στιγμές όπως τα I want it all, Resist και Cruelty, όπως και μια εντελώς ποπ στροφή προς το τέλος του δίσκου με τραγούδια όπως το συμπαθητικό Hungry και το Face in a crowd.
Σε γενικές γραμμές το Resist, χωρίς να έχει σημαντικές ατέλειες, δεν έχει τα στοιχεία εκείνα που θα κερδίσουν κάποιον που έστω και περιστασιακά έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με τον ήχο του Bristol. Θα είναι η πρώτη επιλογή για djs και ραδιοφωνικούς παραγωγούς που θέλουν να δώσουν μια λίγο διαφορετική νότα σε ένα mainstream set και δεν αποκλείεται να βγουν και άλλα 2-3 χιτάκια από αυτό πέραν του Hide U. Για τους υπόλοιπους όμως το αποτέλεσμα μάλλον φαντάζει φτωχό.
