Πειραματίζονται με τον στίχο τους ξανοιγόμενοι στα αγγλικά, σε απόπειρες που δεν αποδεικνύονται ιδιαίτερα δυνατές, μα συγχωρούνται χάρη στο ευχάριστο πάντρεμα βαθιάς Καραϊβικής και γαλάζιου Αιγαίου που διακρίνει τον δίσκο...

14 Έλληνες καλλιτέχνες από τη Νατάσσα Μποφίλιου ως τον Τζίμη Πολιούδη αναμετρήθηκαν με 14 διεθνείς επιτυχίες από τα 1990s, σε ένα εγχείρημα που ήθελε λίγη ακόμα φαντασία, αλλά δεν παύει να είναι διασκεδαστικό...

Ο ήχος της πρόσκρουσης του post-kraut με τον ελληνικό στίχο, σε ένα ντεμπούτο με καλοκεντημένο, θορυβώδες ροκ κράμα, το οποίο φλερτάρει με πολλές ταμπέλες, όμως δεν δείχνει τελικά να ησυχάζει κάτω από καμία...

Το αρχετυπικό krautrock των Can συναντά το καθαρόαιμο punk, το anadolu rock των Altin Gün και τον (απαιτητικό) ελληνικό στίχο, σε ένα τολμηρό στοίχημα, που όμως κερδίζεται...

Υπάρχουν ευδιάκριτες αστοχίες στις πρώτες του ελληνόφωνες δημιουργίες, πάντως ο Ναουσιώτης τραγουδοποιός πετυχαίνει ένα άρωμα «απόδημου Ελληνισμού», που δεν είναι το ακριβώς αναμενόμενο...

Ένα τζαζ τρίο συνομιλεί με μια λύρα και με το μεσογειακό της πολιτισμικό φορτίο, αναζητώντας (και ενίοτε βρίσκοντας) την παράξενη συνθήκη στην οποία η γείωση συνυπάρχει με τον μετεωρισμό...

Μπορεί η ποπ του να μην είναι ρηξικέλευθη ούτε ριψοκίνδυνη σε ό,τι αφορά τα ήδη κατακτημένα, παρουσιάζεται όμως απόλυτα συμπαγής, εμπνευσμένη και εμπνευστική...

Δίσκος ουσίας, με ερμηνείες ικανές να φωτίσουν τον κόσμο των επιλεγμένων ποιημάτων (Νένα Βενετσάνου, Αλκίνοος Ιωαννίδης κ.ά.) και με υποδειγματική μελοποίηση, που τα μετατρέπει επιτυχώς σε τραγούδια...

Ηχογράφημα απίθανα σύγχρονο σε σχέση με το τι συνέβαινε εντός Ελλάδος το 1989, το οποίο άνοιγε γενναίο διάλογο με τις εξω-Δυτικές αναζητήσεις της εποχής και διατηρεί αλώβητη την περιπετειώδη του προσέγγιση, 30 χρόνια μετά...

Βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό του κοντραμπάσου, το οποίο συνομιλεί με ένα ολόκληρο κολάζ ήχων και μουσικών εικόνων, παίζοντας διαρκώς μεταξύ της περιπετειώδους διάθεσης του περιηγητή και της επίμονης μνήμης του εξόριστου...

Δίσκος που καταφέρνει να συνεισφέρει στις ζυμώσεις εκείνες που ψάχνουν να κάνουν εκ νέου επίκαιρες παλιές έντεχνες αναζητήσεις, φέρνοντάς τις εγγύτερα σε πιο σύγχρονες ανησυχίες –τόσο μουσικές, όσο και υπαρξιακές...

Αναπάντεχα μελετημένος και ποιοτικός δίσκος από τη νοτιοδυτική Θεσσαλία, ο οποίος διυλίζει το τραχύ black metal με τη συνθετική ομορφιά, δίνοντας μια γοητευτική γκραβούρα άχρονων μυστηρίων εν μέσω καταιγίδας...

Νεοκλασικισμός και ελληνικότητα, ελαφρά αρώματα από μουσικές του (Δυτικού) κόσμου, τζαζ λεπτομέρειες και ατμόσφαιρα ερωτισμού, σε ένα μείγμα με την επιμέλεια της Λίνας Νικολακοπούλου, που λειτουργεί πολύ καλά...

Ισορροπώντας μεταξύ οικειότητας και απειλητικής δυστοπίας, είναι ένα συγκροτημένο, μα και συγκρατημένο την ίδια στιγμή άλμπουμ, που επενδύει στην αγάπη για την ambient αισθητική και τη sci-fi κουλτούρα...

Μουσική με προσωπική και βαθιά ποιοτική αισθητική, γραμμένη για μια φανταστική ιστορία, που έχει ως επίκεντρο την αιώνια αναζήτηση της αγάπης...

Άλμπουμ πλούσιο, μελωδικό, γεμάτο αλάθητες μπασογραμμές, που πιστοποιεί ότι ο Γιώργος Μαντάς και οι συνεργάτες του βλέπουν τους τζαμαϊκανούς ήχους ως κάτι το ζωντανό –και τους μεταχειρίζονται αναλόγως...

Με τον πιο ογκώδη και διαυγή ήχο που είχαν ποτέ (όπου βρίσκει κανείς ακόμα και σαξόφωνο ή σαντούρι), οι Αθηναίοι φτάνουν σε έναν από τους καλύτερους δίσκους της death metal σκηνής για την τελευταία δεκαετία...

Αν και έχει ως αιχμή μια διασκευή στο "Limit To Your Love" που αφουγκράζεται ωραία τη μελαγχολία του James Blake, ο δίσκος πραγματεύεται μια πολύ μοντέρνα εκδοχή της τζαζ, διαθέτοντας κάμποσες καλές ιδέες...

O Coti K. συνεχίζει να αντλεί με άσβεστη δίψα από το αγγλοσαξονικό αρχέτυπο του singer/songwriter, προσφέροντας ευφορικό λυρισμό και γλυκόπικρες παραινέσεις...

Καθισμένος μόνος στο πιάνο, ο Αθηναίος συνθέτης αναδεικνύει την ομορφιά που μπορεί να υπάρχει στο απλό και στο προφανές, με έναν τρόπο που τον φέρνει κοντά στον Ludovico Einaudi...