Τραγούδια και κείμενα μιας μουσικοθεατρικής παράστασης η οποία παρουσιάστηκε στον Ζυγό τον Νοέμβριο του 2006 περιλαμβάνει το Έχω Άνθρωπο. Η μουσική υπογράφεται από τον Κώστα Λειβαδά, οι στίχοι από τον Θοδωρή Γκόνη, ενώ τον ρόλο της βασικής ερμηνεύτριας κρατάει η Γιώτα Νέγκα, πλαισιωμένη από τον ίδιο τον Λειβαδά, αλλά και από τους συμμετέχοντες Σταμάτη Κραουνάκη και Παντελή Θαλασσινό. Παρουσία όμως είχαν επίσης και άλλοι διάσημοι: ο Σωκράτης Μάλαμας ως κιθαρίστας, ο David Lynch στο σαξόφωνο και τη φλογέρα και η Ελένη Τσαλιγοπούλου στα δεύτερα φωνητικά. Ακούγοντας πάντως το Έχω Άνθρωπο στο δωμάτιό σου, μακριά από τη ζωή που ενδεχομένως πήρε στο σανίδι του θεάτρου, μένεις με μια κάποια απογοήτευση. Δεν χωράει συζήτηση πως πρόκειται για μια καλή δουλειά, με καλά, γενικά, τραγούδια. Νιώθεις όμως πως τόσο ο Λειβαδάς, όσο και ο Γκόνης και η Νέγκα έμειναν να περιφρουρούν τα κεκτημένα τους, χωρίς να συνδιαλεχθούν σε βάθος οι κόσμοι τους. Ο Λειβαδάς, ας πούμε, έδειξε ξανά με πόση άνεση μπορεί και κινείται τόσο σε έναν παραδοσιακά «έντεχνο» ήχο, όσο και σε έναν πιο μοντέρνο ηλεκτρικό ήχο με σαφείς Δυτικές αναφορές. Ο Γκόνης έγραψε μερικούς ακόμα καλούς στίχους στο ιδιαίτερο, προσωπικό του ύφος, ενώ η Νέγκα τραγούδησε αρκούντως εκφραστικά, ώστε να υπενθυμίσει πως πρόκειται για μία από τις πιο αξιόλογες νέες γυναικείες φωνές στη δισκογραφία. Όλα αυτά όμως ήταν ήδη γνωστά, εδώ περίμενες να τα δεις να μπαίνουν πιο πολύ το ένα μέσα στο άλλο, χαράσσοντας προτάσεις για νέα μονοπάτια και πηγαίνοντας τον ορίζοντα και των τριών δημιουργών ένα βήμα παραπέρα. Ακόμα και έτσι πάντως δεν πρέπει να χάνεται το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με έναν αρκούντως ενδιαφέρον δίσκο. Την παράσταση κλέβει νομίζω ο Λειβαδάς, ο οποίος τραγουδάει με εκπληκτικό πάθος τόσο το “Εγώ Δεν Έχω”, όσο και το “To Μόνο Που Με Ρώτησε”. Αρκούντως απολαυστικός στάθηκε όμως και ο Κραουνάκης στο “Μπλου Μπερντ”, ενώ η Γιώτα Νέγκα έλαμψε σε στιγμές όπως τα “Νερά Και Ονόματα” και “Θερμοσίφωνας”. Όλα αυτά κάνουν το Έχω Άνθρωπο μια αξιόλογη πρόταση ανάμεσα στις τρέχουσες «έντεχνες» κυκλοφορίες. Τα πράγματα όμως θα μπορούσαν να ήταν και ακόμα πιο συναρπαστικά και ρηξικέλευθα.
