Το δεύτερο album των Θεσσαλονικέων Info έκρυβε αρκετές εκπλήξεις. Η σύνθεση του group έχει ανανεωθεί, πράγμα που τους ωθεί μακριά από τις drum ’n’ bass αναφορές της ντεμπούτο δουλειάς τους (Info), χωρίς πάντως κάτι τέτοιο να έχει αλλοιώσει τα γενικότερα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και την ταυτότητά τους ως σχήμα.Σε σύγκριση με το ντεμπούτο τους, το Περιπλανέτα νομίζω πως περπατά σε χαμηλότερα επίπεδα έμπνευσης, αλλά σε σαφώς πιο περιπετειώδεις μελωδικές διαδρομές. Παρότι δηλαδή δεν σε αφήνει τελικά με την ίδια ικανοποίηση, σε πηγαίνει ένα πιο ενδιαφέρον ταξίδι, στις χώρες της electronica μα και της καλώς νοούμενης ελληνόφωνης pop. Πάρτε για παράδειγμα την ονειρική, ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα του “Tu N’ Es Pas Le Centre Du Monde”, την cool αίσθηση του “Σταγόνες Της Βροχής” - η οποία είναι απόλυτα εναρμονισμένη με την παιχνιδιάρικη, κοριτσίστικη διάθεση που αποπνέουν τα φωνητικά της Δέσποινας Τερζίδου - το “Λίγο Πριν”, τις καλοκαιρινές, αραχτές διαθέσεις του “Ήτα Βήτα”, ή την περιήγηση στα πιο σκοτεινά μονοπάτια του “Υ.Γ.” Στην όλη θετική εντύπωση βοηθάει αναντίρρητα και η παραγωγή, τομέας όπου έχει γίνει πραγματικά καλή δουλειά. Κύρια μου ένσταση στάθηκε ο άνισος χαρακτήρας του συνόλου, καθώς δίπλα στις παραπάνω στιγμές βρέθηκαν επιλογές σαν τα “Idealista”, “Lonely Times” και “Timing”, οι οποίες υπήρξαν, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, περισσότερο κλασάτες ασκήσεις ύφους, παρά συνθέσεις που είχαν όντως κάτι να πουν. Έστω και έτσι πάντως οι Info επέστρεψαν με ένα καλό, γενικά, album, ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη μας και δίνοντάς μας λαβές να ευελπιστούμε για ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον μέλλον.
