Υπάρχουν albums που είναι καλά. Yπάρχουν albums που απλά γίνονται για να γίνονται. Να τα ακούς, να ξεχωρίζεις κάποια κομμάτια και να περνάς ευχάριστα το χρόνο σου. Υπάρχουν albums που είναι άσχημα, έχοντας ελάχιστα να δώσουν, και υπάρχουν albums που χωρίς να το θέλουν, κινούμενα σε διαφορετικά μονοπάτια, εκτοξεύουν στα ύψη μια ολόκληρη σκηνή. Αριστουργήματα. Λίγα, αλλά υπάρχουν.Το «2» των Abbie Gale σε λίγο καιρό θα θεωρείται κλασικό για την ελληνική σκηνή. Είναι το album που παίρνει την indie pop, την ξεγυμνώνει, την πασπαλίζει με χρυσόσκονη από το new wave και το shoegaze, και μας την επιστρέφει πιο λαμπερή, σκληρή και όμορφη από ποτέ.Το «2» είναι διαφορετικό από το “Family Life”. Οι Abbie Gale έχουν αγριέψει για τα καλά. Οι κιθάρες έχουν το πάνω χέρι, οι ενορχηστρώσεις είναι πλουσιότερες και το όλο παζλ συμπληρώνεται με την κρυστάλλινη φωνή της Evira.Στα 12 πανέμορφα κομμάτια του album αποδεικνύεται πως ο πήχης ανεβαίνει και το «2» ζητά από μόνο του να ακουστεί σε όλο τον κόσμο. Το επικό και γρήγορο “Gone” είναι ένα κομμάτι που αν είχε διανομή στον Καναδά θα ήταν στο #1 για μήνες. Στο “Lovesong” συμμετέχει ο Vassilikos των Raining Pleasure και είναι το πιο πιασάρικο τραγούδι του δίσκου, με drive α λα Velvet Underground και μελωδία που σου κολλάει στο μυαλό. Αγαπημένα μου παραμένουν, το γεμάτο πάθος και ρυθμικό “Clown” καθώς και το “Heliotrope Portrait”, όπου σαν άλλοι Belle & Sebastian μας δίνουν ένα ονειρικό pop κομμάτι.Το σημείο όπου ενώνεται το παρελθόν των Abbie Gale ("Family Life") με το παρόν βρίσκεται στο “Sometimes” δείχνοντας πόσο απλή μπορεί να είναι η εξέλιξη της κιθαριστικής pop. Oι shoegaze επιρροές κάνουν την εμφάνιση τους στο πανέμορφο “Goodnight”, ενώ η ευαίσθητη πλευρά για την οποία τους αγαπήσαμε φανερώνεται στο “Contact Improvisation”. Το «2» κλείνει με το “Danko”, του οποίου το build up στοιχηματίζω ότι θα άρεσε -σαν ιδέα- στους St. Etienne.Η παραγωγή είναι εξαιρετικά προσεγμένη και χτισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε οι 12 στιβαρές συνθέσεις του album, να ακούγονται σαν μια συνέχεια. Η ιδιοσυγκρασιακά ρομαντική οπτική του καθιστά αδύνατο το να αντισταθείς στην ομορφιά του.Συνοψίζοντας, τα 52’ 14’’ του «2» μαζί με τη «Φτηνή Ποπ Για Την Ελίτ» των Kόρε. Ύδρο. ίσως να είναι τα σημαντικότερα μουσικά ελληνικά λεπτά των zeroes.
