"Δεκατέσσερις στιγμές, δεκατέσσερις εικόνες στα σύννεφα, εικόνες που δεν θα ξαναρθούν. Μα θα ζούν πάντα μέσα μας. Θα κινούνται αλλάζοντας σχήματα και μορφές. Μα θα βρίσκονται πάντα στο δικό μας ουρανό που θα σκοτεινιάζει και θα φωτίζεται." Αυτά είναι τα λόγια των Υπογείων Ρευμάτων για το νέο τους album που καταφέρνει για άλλη μια φορά - μέσα από το άμεσα αναγνωρίσιμο στυλ του συγκροτήματος - να μας ταξιδέψει στα γνωστά γαλήνια λημέρια... Δεκατέσσερα τραγούδια που το καθένα έχει τη δική του ιστορία να μας διηγηθεί. Να μας μεταφέρει στον δικό του μαγικό κόσμο. Η μουσική είναι όπως πάντα καταπληκτική, δουλεμένη και καθόλου στημένη. Πανομοιότυπη βέβαια θα πουν κάποιοι (χωρίς να λείπουν κάποιες νέες αναζητήσεις και διακυμάνσεις), αλλά τόσο μα τόσο καλοφτιαγμένη και ικανή να σε συγκινεί. Τα Υπόγεια Ρεύματα ξεχωρίζουν σαφώς από τα υπόλοιπα ελληνικά συγκροτήματα κι αυτό γιατί έχουν και ταλέντο και άποψη, κάτι που αποδεικνύουν για πολλοστή φορά στο "Εικόνες στα σύννεφα", ένα άλμπουμ με όλη τη σημασία της λέξης, και αυτό θα το διαπιστώσουν όσοι το ακούσουν ως έχει, από την αρχή ως το τέλος. Να σημειώσω επίσης την καλή παραγωγή, για άλλη μια φορά, την εκφραστικότατη φωνή, αλλά κυρίως την αμεσότητα και τη ζωντάνια των στίχων. Στίχοι που ασχολούνται με τις ανθρώπινες σχέσεις, σε όλους τους τις πτυχές. Καλό θα είναι λοιπόν να διαβάζετε παράλληλα και τους στίχους από το βιβλιαράκι (περιλαμβάνονται και δύο ποιήματα του Καρυωτάκη), για να δείτε ακριβώς τον πανέμορφο τρόπο με τον οποίο περνούν τα μηνύματά τους. Για να βρείτε κομμάτια της ζωής σας αποτυπωμένα σ'αυτούς, κομμάτια που θα σας κάνουν να σκεφτείτε πράγματα που δεν κάνατε ποτέ. Εγώ βρήκα το "Θα μ'αγαπάω", αλλά και το "Μαρία" (που έφερε στο μυαλό μου μια παρόμοια ιστορία). Εσείς θα βρείτε σίγουρα τους ίδιους ή άλλους στίχους που θα σας αγγίξουν... Μια από τις καλύτερες ελληνικές κυκλοφοριες της χρονιάς που μόλις μας άφησε!
