Η μελοποιημένη ποίηση στην σύγχρονη μουσική μας πραγματικότητα.

Όταν ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα πολιτικά νεύρα σπάνε, το "Song for My Father" (1965) του Horace Silver, προσφέρει ένα ιδανικό καταφύγιο εκεί όπου hard bop, modal και latin πινελιές γίνονται ο πιο δροσερός καφές ψυχής.

Ο Άγγελος Κυρούσης προτείνει δύο επτάιντσα, μία κασέτα και μία ψηφιακή κυκλοφορία. Για το ράφι, το tape deck και τα ασύρματα ηχεία σας, με κοινό diy παρονομαστή.

Όταν η μουσική βιομηχανία μετατρέπεται σε μηχανισμό πειθάρχησης, η αντίσταση ξεκινά από τους λίγους που δεν φοβούνται να μιλήσουν. Οι Massive Attack, μαζί με τον Brian Eno και καλλιτέχνες όπως οι Kneecap και οι Fontaines D.C., συγκροτούν μια συμμαχία ενάντια στον εκφοβισμό όσων τολμούν να σταθούν στο πλευρό της Παλαιστίνης.

Από τα ταβερνάκια των Πατησίων μέχρι τα τυπώματα της Blue Note, το τραπέζι γίνεται ο χώρος όπου η καθημερινότητα διασταυρώνεται με το ανεπανάληπτο.

Καλοκαίρι του 1979 κυκλοφορεί το "Unknown Pleasures" των Joy Division, ένα θρυλικό άλμπουμ που η ιστορία του καταγράφεται σε ένα βιβλίο της σειρά "33 1/3". Καλή αφορμή για να θυμηθούμε τι έγραψε ο Παναγιώτης Μένεγος σαν πρόλογο γι' αυτό το βιβλίο.

Ο Θανάσης Μήνας ανατρέχει στην μέχρι τώρα διαδρομή του τρεις φορές βραβευμένου με Grammy σύγχρονου bluesman, με αφορμή την εμφάνισή του στο Φ Hill Sessions, στον Λόφο του Φιλιπάππου, την Τρίτη 22 Ιουλίου.

O Άγγελος Κυρούσης πατά το play σε επτά φετινά κομμάτια που τράβηξαν υλικό από την πορτορικάνικη σάλσα των 70s μέχρι τη soulful pop των 90s.

Ένα tweet κάνει 100.000 προβολές, ένας δημοσιογράφος κατηγορεί τους Pink Floyd για την αμορφωσιά του έθνους, η θερμοκρασία χτυπάει σαραντάρια κι εμείς απαντάμε με σαγιονάρα, φραπέ και ένα κουβαδάκι απολιτίκ ψευδαίσθησης. Καλωσορίσατε στο καλοκαίρι όπου η σκέψη ιδρώνει, η θάλασσα βρωμάει αντιηλιακό και τα σκουπίδια στις παραλίες κάνουν περισσότερη επανάσταση από εμάς.

Ο Tom Morello εξακολουθεί να λέει «αλήθειες για την εξουσία» υποστηρίζοντας καλλιτέχνες όπως οι Kneecap, ενώ ο David Draiman επιλέγει να υπογράφει πάνω σε πυραύλους που σκοτώνουν άμαχους και παιδάκια. Στη μία πλευρά, το rock ως πράξη αντίστασης. Στην άλλη, ως PR για τα F-16. Όταν η κιθάρα συγκρούεται με το πυροβολικό, η πολιτική στοχαστικότητα γίνεται επικίνδυνα ενοχλητική.