Έχει σημασία ένα reunion; Αφορά κανέναν σήμερα το πώς θα ακούγονταν ο Liam με τον Noel Gallagher, αν συνέχιζαν μαζί; Και ποιο είναι εκείνο το τραγούδι που, αν δεν σου αρέσει, δεν σου αρέσουν οι Oasis;

Υπήρξε ένας ορμητικός χείμαρρος συναισθηματικής κάθαρσης, αλλά και ένα σοκ για το ανεξάρτητο στερέωμα του 2004. Πλέον, πορεύεται προς τη διαχρονικότητα απολαμβάνοντας το στάτους του «αριστουργήματος»...

Εστιάζοντας τα τραγούδια του σε φιγούρες που έτειναν προς το περιθώριο, έγινε ένας από τους σημαντικότερους Αμερικάνους εκφραστές του σήμερα, μη χάνοντας ποτέ –παρά την επιτυχία του– την απόσταση ανάμεσα στις υποσχέσεις του αμερικάνικου ονείρου και στην πραγματικότητα...

Κάθε φορά που το ακούς θυμάσαι τον πρώτο σου έρωτα: ήσουν Γ’ γυμνασίου και γέμιζες το θρανίο με τους στίχους του “Little 15”. Ήταν και εκείνες οι διακοπές στην Αμοργό με φίλους, που δεν είχατε φράγκο και τη βγάζατε στην παραλία με καρπούζι και μπύρες, αλλά ήταν οι καλύτερες «just can’t get enough» στιγμές της ζωής σου. Και τώρα μένεις χωρίς δουλειά, εκείνος ξαναγύρισε στην πρώην του, άδειασες μέσα σε μια μέρα, αγκομαχάς πάνω από το “Suffer Well” και περιμένεις κάποιον «to hear your prayers, someone who cares». Και όμως, τίποτα από όλα αυτά δε γράφτηκε για σένα...

Στη σημερινή διάσταση του indie, ο καλλιτέχνης υπάρχει μόνο για τον εαυτό του, δίχως πια να προσφέρει στο κοινό τη διαφορετικότητά του ως πλατφόρμα σκέψης για τα ευρύτερα ζητήματα της εποχής...

Με το κοντινότερο που έκανε ποτέ σε ροκ μπάντα στο πλάι του, ο Prince μίλησε στο Purple Rain για τον εαυτό του χωρίς όμως να αποκαλύψει πολλά και εκτοξεύτηκε στη λίγκα του σταρ, στην οποία και παρέμεινε έκτοτε...

Τα boomboxes των 1960s άνοιξαν τον δρόμο για την προνομιούχα απομόνωση που συνδέθηκε στα 1980s με το walkman, η οποία αποτέλεσε με τη σειρά της προάγγελο του ψηφιακού ανθρώπου των ημερών μας, που χάνεται στον άυλο μικρόκοσμό του...

Μία επιλογή από τα outsiders της θρυλικής δισκογραφικής, που ξεκινάει από το 1980 και τελειώνει στο 2017...

Η απόφαση του Ivo Watts-Russell να του εμπιστευτεί την καλλιτεχνική ταυτότητα της εταιρείας, οδήγησε σε εξώφυλλα τα οποία άφησαν εποχή, καθιστώντας τον έναν από τους κορυφαίους γραφίστες σε διεθνές επίπεδο...

Το άνοιγμα των γραφείων στο Λος Άντζελες δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα και θα χρειαζόταν έτσι να φτάσουμε πια στα μέσα των '00s για να γίνει ξανά εταιρία ικανή να συνδυάσει τις indie μόδες με την περίεργη folk και την ονειροπόλα pop με τους γίγαντες του παρελθόντος...