Το walkman ήρθε να κουμπώσει πάνω στη δεκαετία του 1980, όταν ο ατομικισμός έγινε το κατ' εξοχήν νόμισμα ανταλλαγής στην καθημερινότητα του Δυτικού κόσμου και εγκαταλείφθηκαν οι παλαιότερες ιδέες συλλογικότητας που αναπτύχθηκαν κατά τα 1960s και 1970s...

Ας μη γελιόμαστε: «κρυφά» τραγούδια δεν υπάρχουν, αφού κάθε ηχογράφησή τους έχει ξεσκονιστεί και αναλυθεί εκτενώς. Αλλά ο προβολέας πέφτει συνήθως στα γνωστά κι αγαπημένα. Εδώ λοιπόν διαλέγουμε 10 στιγμές από εκείνες που δεν μπαίνουν σχεδόν ποτέ στις επίσημες συλλογές με τα «καλύτερα», με αφορμή τους εορτασμούς για τα 50 χρόνια του Abbey Road (1969) και την περιποιημένη επανέκδοσή του...

Οι άνθρωποι θέλουν πια ν' ακούνε κάτι σε σχέση με τα προβλήματά τους και μ' αυτά που τους απασχολούν. Πήραμε όλοι από ένα τριπάκι που μας πήγε στον «παράδεισο», όμως τώρα τέλειωσε η επίδρασή του και το «ξενέρωμα» είναι (όπως πάντα) εφιαλτικό. Είμαστε όλοι έκπτωτοι άγγελοι, αλλά δεν είμαστε αθώοι...