Με αφορμή την επερχόμενη συναυλία τους στην Αθήνα στις 22/7, ο Θανάσης Μήνας ανατρέχει στο σημείο μηδέν της πολιτικοποιημένης hip-hop έκρηξης, όταν, πριν από 37 χρόνια, οι Public Enemy μεταμόρφωσαν το μικρόφωνο σε όπλο αντίστασης και το sampler σε μηχανή αποδόμησης του κατεστημένου.

Με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννηση της Debbie Harry (01.07.1945) ο Θανάσης Μήνας ανατρέχει στα πρώτα της βήματα στη ζωή και στη δισκογραφία. 

Αιώνιος μπλοφατζής ή γεροξεκούτης που ανακαλύπτει τα socials; O Άγγελος Κυρούσης περιηγείται στο Instagram του Bob Dylan.

Το ντουέτο των Bobby και Bobbie, μετράει μια οκταετία ύπαρξης και έχει καταφέρει με τρία full-length άλμπουμ να ξανακάνει τη μουσική επικίνδυνη για την κυριαρχία, στην εποχή της ανεξέλεγκτης κατάρρευσης κάθε λογικής, ηθικής και συναισθήματος.

Δύο δεκαετίες μετά την ανάδυση τους από τους βάλτους της Λουιζιάνα, οι Thou έρχονται για πρώτη φορά στην Αθήνα στη 1 Ιουλίου στο An Club. Με αφορμή τη συναυλία, ο Δημήτρης Τσούπρος μετά πόνων και δακρύων επιλέγει και παρουσιάζει τους τέσσερις αγαπημένους του δίσκους από την πυκνή και πολυεπίπεδη δισκογραφία τους. 

Με αφορμή τη νέα κυκλοφορία της Soul Jazz Records, Queen Dem, ο Άγγελος Κυρούσης ταξιδεύει από το Λάγκος στο Μπρούκλυν, κι από το Λονδίνο στο Χονγκ Κονγκ, σκιαγραφώντας ένα ηχητικό τοπίο όπου γυναίκες δημιουργοί επαναπροσδιορίζουν τους όρους της σύγχρονης αστικής μουσικής.

Ο Θανάσης Μήνας γράφει για το βιβλίο των Olivier Besancenot και Michael Löwy, "Κόκκινος Σεπτέμβρης". Το πραξικόπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1973 στη Χιλή”, ξετυλίγοντας το νήμα μιας σκοτεινής επετείου όπου η Ιστορία έπαψε να είναι σύμμαχος της ελπίδας και ντύθηκε στο χακί.

Στο νέο του Diggin’, ο Ζώης Χαλκιόπουλος πιάνει το "Illmatic" του Nas με την τρυφερότητα που πιάνεις έναν δίσκο που σε μεγάλωσε. Επανέκδοση μεν, αγάπη παντοτινή δε...

Από τις γειτονιές του Μπέλφαστ που κουβαλούν ακόμη τις ουλές του αποικιακού παρελθόντος, οι Kneecap ξεφουρνίζουν στίχους σαν σφαίρες, σαρκάζουν την εξουσία, τινάζουν στον αέρα τα εθνικά ταμπού και χτίζουν μια νέα, ριζοσπαστική ταυτότητα πάνω στα γόνατα της παλιάς Ιρλανδίας.

Ο Alan Vega δεν ζήτησε ποτέ να τον αγαπήσεις· ζήτησε να σε ξυπνήσει. Από τις punk λειτουργίες των Suicide μέχρι τις νυχτερινές blues αποκαλύψεις των σόλο άλμπουμ του, υπήρξε φωνή και σκιά, προσευχή και απειλή. Μια μορφή φτιαγμένη από ηλεκτρισμό, πόλη και θόρυβο, που ακόμα τραγουδάει στους πιο όμορφους εφιάλτες μας.