Όγδοος μήνας και ο Άγγελος Κυρούσης τραβά από τη δισκοθήκη του 8 jazz δίσκους που ηχογραφήθηκαν κάποιον παρελθοντικό Αύγουστο.

Δεν φόρεσε παραμάνες, ούτε έβρισε τη βασίλισσα. Αλλά ο Dylan, με τη φωνή που έμοιαζε με ραδιόφωνο σε στατικό θόρυβο και στίχους πιο κοφτερούς κι από ξυράφι, ήξερε πως το τραγούδι μπορεί να γίνει ένα πολύ ζεστό όπλο.

Σαν σήμερα γεννήθηκε το αιώνιο σκοτάδι: Το "Bela Lugosi’s Dead" των Bauhaus αλλάζει για πάντα τον ήχο της νύχτας.

Πριν γίνει το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο του horror punk, το κρανίο των Misfits περιπλανήθηκε σε ασπρόμαυρες κινηματογραφικές ταινίες. Από το "Crimson Ghost" του 1946 μέχρι τα δερμάτινα μπουφάν των fans, το λεγόμενο "fiend skull" είναι μια μάσκα που γελάει ειρωνικά μπροστά στο copyright και την ίδια την ιδέα του τι σημαίνει να είσαι αυθεντικά... νεκροζώντανος.

Κάθε μήνα ο Δημήτρης Τσούπρος επιλέγει και μας παρουσιάζει τους τρεις δίσκους που ξεχώρισε από το ευρύ φάσμα του ακραίου metal. Εδώ ο απολογισμός του μήνα που μας πέρασε.

Από το 1938 στις σελίδες των Action Comics, και τις πρώτες μάχες ενάντια στην Κου Κλουξ Κλαν ο "Άνθρωπος από Ατσάλι" ήταν πάντα εκεί: στην κουλτούρα, στο συλλογικό φαντασιακό, και στους στίχους της pop μουσικής σαν σύμβολο αμφιθυμίας, αντίστασης και προστασίας του καλού.

Χθες στο Μπέρμιγχαμ, ανάμεσα σε δάκρυα, ατσάλινα riff και σιωπηλά σήματα ειρήνης, ο κόσμος αποχαιρέτησε τον Ozzy Osbourne σαν ροκ σταρ, σαν πατέρα, αδερφό, και σύντροφο στο σκοτάδι. Μια πόλη ντυμένη στα μαύρα, όχι από θρήνο, αλλά από αγάπη.

Αφού κατακεραύνωσε τη τεχνητή νοημοσύνη ως «τερατώδη εμπαιγμό της ανθρώπινης ύπαρξης», ο Nick Cave συγκινείται βαθιά από ένα βίντεο με έναν αιωρούμενο ψηφιακό Elvis και ανακαλύπτει τη δύναμη της... κωλοτούμπας.

Η Εύη Παπαγιάννη αφήνει για λίγο τους δίσκους και επιλέγει 10 σειρές που θα κάνουν το φετινό καλοκαίρι λίγο πιο υποφερτό. Ή λίγο πιο cool στο background.

Ο Ozzy Osbourne έφυγε, μα η φλόγα του καίει ακόμα. Από κάθε γωνιά του πλανήτη, καλλιτέχνες και θαυμαστές τον αποχαιρετούν με λόγια γεμάτα αγάπη, δέος και θλίψη.