Το μετέωρο βήμα των Trio Tekke.
H πιο προσβάσιμη, διασκεδαστική και feelgood συλλογή τραγουδιών που έχουν γράψει οι Chicano Batman μέχρι σήμερα.
Μπορεί να αποκαλεί τον ήχο του deep reggaeton, όμως στο δεύτερο δίσκο του νεοϋορκέζου παραγωγού έχουμε ένα εκλεκτικό μείγμα εξωτικού ρυθμού, ambient και ήπιων house and techno beats.
Στη νέα τους κυκλοφορία, το μουσικό brand των Red Axes αναδεικνύεται πιο σίγουρο και προσιτό από ποτέ.
Ένας δίσκος που πατάει με το ένα πόδι στην ξέπνοη μελαγχολία του Nick Drake και του Elliott Smith και με το άλλο στην αφαιρετικότητα της σχολής του Brian Eno.
Οι Νεοζηλανδοί κέντραραν στο στόχο, ξεπερνώντας τους εαυτούς τους και γυρνώντας το death metal εκεί που ανήκει: στον μη αναστρέψιμο θάνατο. Όλα αυτά, στην μάλλον κορυφαία metal κυκλοφορία της χρονιάς.
Οι δύο βρετανοί μουσικοί ενώνουν τις δυνάμεις τους και παντρεύουν τον οριοθετημένο πειραματισμό με το pop ένστικτο.
Ένας δίσκος γεμάτος προσωπικές ιστορίες του Lanegan, που μας αφηγείται χωρίς κανένα βάρος.
Ο folk τροβαδούρος καταθέτει άλλον ένα δίσκο με μίνι ανατομίες φανταστικών χαρακτήρων.
Ένας δίσκος-προσωπικό ησυχαστήριο και μια από τις κορυφαίες δουλειές της καριέρας της Jarboe.
Ψυχεδέλεια, progressive, jazz και αυτοσχεδιασμοί σε μία αξιοπρεπή, πολυδιάστατη, καλειδοσκοπική βόλτα χωρίς γκρίζα σημεία.
Μετά από πάνω από δέκα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας, οι Φινλανδοί διατηρούν το μείγμα του black metal κοντά στην προοδευτική χροιά της μουσικής.
Λίγα synths. Λίγη νοσταλγία για τα indie κεκτημένα. Ένα κερδισμένο στοίχημα ή «μια κακή μέρα στο γραφείο» για τον Will Toledo;
Η κυρία τραγουδάει τα blues. Και την country. Και το ροκ.
O Yves Tumor έφτιαξε τον πιο φιλόδοξο, έντονο και ταυτόχρονα, αφόρητα cool δίσκο του ως σήμερα.
Ένας indie folk δίσκος που ξέρει ακριβώς πως να τιμήσει τα μεγάλα και γνήσια κεφάλαια της αμερικανικής μουσικής.
Στο νέο δίσκο του πρότζεκτ του Mat "Kvohst" McNerney, μειώνεται από πρόθεση ο ηλεκτρισμός, αλλά όχι και τα καλά τραγούδια.
Στην δική του προσέγγιση στο κύκνειο άσμα του Gil Scott-Heron, o Makaya McCraven κοιτάει μπροστά, αναμετράται με το φάντασμα του «αόρατου» καλλιτέχνη και απελευθερώνεται από το άγχος να ακουστεί σημαντικός.
Μετά από μια τετραετίας απουσίας, οι Drive-By Truckers επιστρέφουν με έναν δίσκο με καθαρτήρια οργή που είναι κοφτερός, ζωντανός και ακατέργαστος.
Στο ντεμπούτο της, η Ιαπωνο-βρετανίδα τραγουδάει pop κομμάτια για εκείνους τους millennials, που ο μόνος τρόπος να απολαύσουν χωρίς τύψεις την mainstream μουσική των παιδικών τους χρόνων, είναι αν κολλήσουν μπροστά την ταμπέλα του “guilty pleasure”.
Σελίδα 33 από 357
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia
Ταυτότητα - Επικοινωνία | Όροι Χρήσης (Terms of Service) | Πολιτική Απορρήτου (Privacy Policy)