Δωρικός, αφτιασίδωτος, παθιασμένος και βυθισμένος στα συνήθως ερεβώδη τοπία των ιστοριών που διηγείται, ο δημοφιλής ερμηνευτής επιστρέφει με έναν καλό δίσκο, χωρίς άγχος για μεγαλοστομίες...
Η τραγανή αμεσότητα των Coral και η οξυδέρκεια των Eels θρέφουν έναν δίσκο με όλες τις αρετές της ντόπιας ανεξάρτητης pop, ο οποίος αγαπάει τις στρογγυλές μελωδίες -έστω και αν βαδίζει σε χιλιοπατημένα μονοπάτια...
Τα συρτάρια του Γιαννιώτη δημιουργού που μάθαμε χάρη στη δράση των Κεφάλαιο 24 αποδείχθηκαν γεμάτα θησαυρούς, οδηγώντας σε μία σπουδή στο απόκοσμο, η οποία παραμένει προσβάσιμη παρά τον ενίοτε αυτοσχεδιαστικό της χαρακτήρα...
Στο 4ο άλμπουμ τους, οι Γιώργος Κολυβάς & Αλέξανδρος Μιαούλης παραμένουν ικανότατοι «οινοποιοί», τα πράγματα όμως κυλούν αρκετά προβλέψιμα, χωρίς δυνατή επίγευση...
Είσοδος στη δισκογραφία με το δεξί για τον νεαρό συνθέτη, ο οποίος προτείνει μερικά πολύ όμορφα τραγούδια, καταπιανόμενος με τον αέναο κύκλο της φύσης και του ανθρώπου: από τη φθορά στην παγωνιά και στην αναγέννηση...
Ελληνικός στίχος, αμερικάνικο θράσος κι ένα φρενήρες καρουζέλ από ζαλιστικές κιθάρες, με το οποίο η βολιώτικη μπάντα εξαπολύει οργανωμένη επίθεση στα ασφαλή σαλόνια μας...
Στο πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ, το σαλονικιώτικο γκρουπ προσφέρει ένα καθόλα ισορροπημένο έργο φτιαγμένο με εξαιρετικά υλικά, στο πνεύμα του Four Tet και των πιο ηλεκτρονικών αφηγήσεων των Radiohead...
Ξαναγεννημένοι σε επίπεδο μεστότητας, μοιάζουν εδώ πιο σοφοί και πιο κατασταλαγμένοι, χωρίς οι αμέσως προηγούμενες δουλειές τους να προοιώνιζαν ακριβώς αυτήν την αλλαγή...
Βλοσυρό και δυσπρόσιτο άκουσμα, ικανό να βάλει έναν διεθνή black metal καλεσμένο σαν τον Aldrahn να συγκατοικήσει με αναφορές στον György Ligeti και στην τοπική λαϊκή παράδοση...
Απελπισμένη οργή, καυστική γραφή, crust punk κοπάνημα και έγχορδες ξερολιθιές διακρίνουν το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ του καρδιτσιώτικου γκρουπ...
Πάνω σε ένα 1980s υπόβαθρο πασαλείβονται διάφορες τάσεις της πειραματικής pop των καιρών μας, από μια καλλιτέχνιδα που έχει μεν όραμα και ιδέες, μα δεν βρίσκει πάντα πώς να κάνει δικά της τα πολυποίκιλα ερεθίσματά της...
Αν και διασώζεται τελικά η αξιοπρέπεια, η διάθεση για χαλαρές, σέξι ατμόσφαιρες, φέρνει τον τραγουδοποιό σε μια θέση περίεργη: οι μελωδίες προκύπτουν μάλλον αδύναμες και η στιχουργία προσχηματική...
Ακόμα μία δουλειά που δείχνει γιατί οποιαδήποτε συζήτηση για το σύγχρονο τοπίο της ελληνικής τραγουδοποιίας που δεν τον περιλαμβάνει, είναι καταδικασμένη να θεωρηθεί κολοβή...
Τίμιο και καλοδουλεμένο άλμπουμ αναβίωσης, που βρίσκει την εγχώρια μπάντα στα πιο μυαλωμένα της, έστω κι αν δεν είναι παρά μία ακόμα ακίνδυνη ματιά προς το παρελθόν...
Η φρεσκάδα που χαρακτήριζε την πρώτη εμφάνιση της θεσσαλονικιώτικης μπάντας απουσιάζει από το ντεμπούτο άλμπουμ της...
Εξαιρετικός δίσκος με καρυωτακικές αποχρώσεις, στον οποίον ο συνθέτης καταπλήσσει και ως ερμηνευτής, ανασύροντας μνήμες από το θρυλικό "Πρακτορείο"...
Αποτυπώνονται γλαφυρότατα ως rockers σε ένα χλιαρό indie σήμερα, με έναν τρόπο που δεν έχουν καταφέρει τόσες και τόσες μπάντες νέων παιδιών...
Χωρίς φιοριτούρες, μάς φέρνει σε επαφή με τα ρεμπέτικα που άνθισαν στις Η.Π.Α. στις αρχές του 20ού αιώνα, ανάμεσα σε ανθρώπους που πήγαν εκεί ως ανειδίκευτοι εργάτες και όχι ως αναγνωρισμένοι μουσικοί...
Δοξάζουν την απρόσωπη απανθρωπιά του Διαστήματος, καθώς πλέουν ανάμεσα στις θάλασσες του black, του death και του crust, με ένα σκαρί από hardcore και grind...
Μπαίνεις με το δεξί μα βγαίνεις με το αριστερό, σε έναν δίσκο που έχει κάτι να πει, μα την ίδια στιγμή δείχνει και να το χάνει...
Σελίδα 16 από 130
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia