Οι Εκτός των Τειχών δεν παλεύουν για τον ακροατή, μα για την πάρτη τους – όπως θα έλεγαν και οι απαίδευτοι Αμερικανοί φίλοι μας, «the struggle is real». Εδώ είναι ξεκάθαρο πως, από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό, υπάρχει μια διαρκής πάλη με άνισα αποτελέσματα. Κι αυτό γιατί η αναζήτηση θα είναι πάντα μια υπόθεση που δεν κλείνει, και αυτό το γνωρίζουν καλά ο Λευτέρης Βολάνης και ο Δημήτρης Παγίδας, αλλά και όλη η ομάδα των λαμπρών μουσικών που τους συνοδεύουν σε αυτό το εγχείρημα· εκείνοι που έστησαν αυτοσχέδια τα όνειρά τους και τις επιρροές τους πάνω σε δέκα τραγούδια.
Τραγούδια που θα κάνουν τους καλοκαιρινούς έρωτες να λάμψουν ξανά, τη Μεσόγειο να πρωταγωνιστήσει στη δική τους παράσταση. Μιλάμε για έναν δίσκο που μπορεί να χωρέσει σε όλες τις εποχές, αν του το επιτρέψεις.
''Κύματα μέσα σου, η βροχή ξεκινα, σκόρπισε κρύσταλλα, σιωπηλά χρώματα''.
Κάπως έτσι τα αποτύπωσα τον Μάιο του 2024 για το Avopolis, και ακόμη —αμετακίνητος από ιδεολογικής άποψης— μένω να πιστεύω τα ίδια. Ίσως και περισσότερο τώρα, μετά το φανταστικό live τους για τον Εν Λευκώ και τη LEAP, στο πάρκο Βεΐκου. Για να είμαι ειλικρινής, μόνο έτσι θα απολάμβανα ζωντανά τον συγκεκριμένο δίσκο: χωρίς κοινό, χωρίς ενοχλητικά παλαμάκια και αμήχανες παύσεις, καταναλώνοντας τη μουσική όπως της πρέπει.
Αυτό είχα πει για τον δίσκο, γράφοντας γι’ αυτόν —ιδίως τώρα που κυκλοφόρησε επίσημα και στις ψηφιακές πλατφόρμες το συγκεκριμένο ζωντανό ηχογράφημα, που περιέχει το ντεμπούτο τους, συν την υπέροχη μουσική από τα Μαγνητικά Πεδία αλλά και το "Ennio" από τον μεγάλο Ιταλό συνθέτη Morricone.
Σε μια εποχή που δύσκολα βάζεις κώλο κάτω, ευτυχώς υπάρχουν δίσκοι που ζητούν συνολική ακρόαση, κλείσιμο κινητών και απόλυτη αφοσίωση. Όπως κάναμε παλιά δηλαδή —κι έτσι καταφέραμε να αφομοιώσουμε δισκογραφικές δουλειές, κάνοντάς τες δικές μας για πάντα. Κάθε φορά ακούγοντας κάτι διαφορετικό, κάθε φορά ερμηνεύοντας με έναν άλλο τρόπο αυτό που θέλουν να πουν οι μουσικοί.
Αλλά ας πάμε παρακάτω...
- Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ είναι πως καταφέρατε να διηγηθείτε μια τόσο γλυκόπικρη αλλά και νωπή ιστορία και να την χωρέσετε σε έναν δίσκο. Ποιος χωράει όλες του τις αναμνήσεις σε μερικά τραγούδια;
Λ.Β.: Ο δίσκος αυτός κατέληξε να είναι μία συνομιλία με το παρελθόν μας και για τους δυο μας. Κάποιοι στίχοι ξεκίνησαν από κείμενα που είχαν γραφτεί σε πολύ μικρή ηλικία. Κάποιοι άλλοι στίχοι και κάποια κομμάτια γράφτηκαν έπειτα από έντονες εμπειρίες που μας σημάδεψαν τα τελευταία χρόνια της ζωής μας. Όλο αυτό κατέληξε να είναι μια συνομιλία δύο κόσμων. Μια ζωής παλιάς, που κουβαλάει χαμένες αναμνήσεις και την συναντάς στα όνειρα σου, και μια ζωής του τώρα που κουβαλάει αγωνίες και προβληματισμούς της καθημερινότητας σήμερα. Έτσι κάπως στήθηκε μια ιστορία διαλόγου αυτών των κόσμων σαν να μιλάει ο ένας στον άλλο. Πάνω εκεί ήρθε ο ήχος και η μελωδία να την σχηματίσει και να της δώσει πνοή. Η μελωδία είναι πολύ σημαντική στον τρόπο που γράφουμε μουσική. Η διαδικασία επιλογής του ήχου έπειτα για να περάσει το μήνυμα που θέλουμε είναι αυτό που της δίνει την ταυτότητα της. Εκεί πάνω χτίσαμε με το Δημήτρη πολλές ώρες κουβέντας και πειράματος.
- Χωρίς υπερβολές, το Εκτός των Τειχών νιώθω ότι ήρθε να κουνήσει το δάχτυλο σε μια εποχή που κανείς δεν ακούει μουσική στην πραγματικότητα ή τουλάχιστον όπως πρέπει να ακούμε μουσική. Δεν θέλει κόπο μα τρόπο. Απλά ακούς και εστιάζεις. Βασικά αφήνεις τον δίσκο να παίξει. Πόση ψυχραιμία θέλει να χαθείς στην μελωδία χωρίς να ξέρεις πως να απεμπλακείς; Υπάρχει καμία ιστορία πίσω από την δημιουργική διαδικασία του ΕΤΤ;
Δ.Π.: Ο Λευτέρης αρχικά ήθελε να φτιάξει ένα side-project με τη μορφή μπάντας το οποίο ήταν λίγο δύσκολο να γίνει ειδικά μετά την καραντίνα. Υπήρχαν όμως αρκετές ιδέες έτοιμες για να δουλευτούν και έτσι συνεχίσαμε οι δυο μας, στο παλιό στούντιο του πατέρα μου στην Επίδαυρο, εκεί όπου είχα αρχίσει ήδη να δουλεύω κάποια demos του Λευτέρη που είχα βρει πολύ ενδιαφέροντα. Ένα πρώτο δείγμα του τι μπορεί να προκύψει αποκαλυπτόταν, με εμάς να παίζουμε μαζί θέματα από demos με ηλεκτρική και κλασική κιθάρα. Στη συνέχεια προστέθηκαν δύο-τρία όργανα, τα οποία δε χρησιμοποιούσαμε συχνά, αλλα τα αισθανόμουν να αχνοφαίνονται σε μια ατμόσφαιρα που πάει να διαμορφωθεί και στις διάφορες διαθέσεις που δημιουργούνται εκεί μέσα. Και τα πράγματα προχωρούσαν κάπως έτσι, ακούγοντας κυρίως τι συμβαίνει και ψάχνοντας γύρω από τη θεματική και τις δυνατότητες του κάθε κομματιού.
- Το όνομα του άλμπουμ έγινε τελικά και το όνομα της μπάντας. Συνέβη αφού γίνατε επτά μέλη; Ενοποιήθηκε το μίγμα στο βιντεοσκοπημένο live όπου σας απολαύσαμε; Επίσης, πώς αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε τον ήχο στις πλατφόρμες μέσα από τη live εκδοχή; Θα ακούσουμε και το "Ennio", όπως και τα "Μαγνητικά Πεδία";
Λ.Β.: Το όνομα προέκυψε κατά τις πρώτες πρόβες, στο σπίτι του Ιάκωβου Παυλόπουλου, καθώς η μπάντα άρχιζε σιγά σιγά να σχηματίζεται. Ήταν φανερό ότι αυτός ο δίσκος ήταν μια μαγική αφορμή για να συγκεντρωθούν αυτοί οι μουσικοί και να δημιουργήσουν μαζί. Η ομάδα από τον Εν Λευκώ και τη LEAP αγκάλιασε αυτό που έχουμε στήσει και επέλεξε ένα μέρος που ταίριαζε απόλυτα στον ήχο μας για να γυρίσει αυτό το live. Η συνεργασία μας με τον Εν Λευκώ και τη LEAP ήταν εξαιρετική· η ομάδα που έχουν δημιουργήσει αποτελείται από φοβερά ταλαντούχους ανθρώπους, με μεράκι και αγάπη γι’ αυτό που κάνουν στα mini concerts. Αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο για τα ελληνικά δεδομένα. Το ότι όλα αυτά συνυπήρξαν εκείνο το απόγευμα, μάς έκανε να πιστεύουμε πως έχτισαν από κοινού αυτό που τελικά συνέβη, οδηγώντας και στην κυκλοφορία. Η συγκεκριμένη ζωντανή ηχογράφηση είχε από μόνη της μεγάλο μουσικό ενδιαφέρον για όλους μας. Έτσι οδηγηθήκαμε στην απόφαση να κυκλοφορήσουμε τη live εκτέλεση του δίσκου. Στη συναυλία που έρχεται θα παίξουμε όλα όσα έχουμε παρουσιάσει μέχρι τώρα ως μπάντα — και ίσως και κάτι παραπάνω.
- Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ, δεδομένου ότι είστε οι δύο από τους τέσσερις των No Clear Mind, τι ήταν αυτό που σας έκανε να δεθείτε μεταξύ σας και να διαφοροποιηθείτε από τον αρχικό σας σχηματισμό; Σαφώς ο ήχος εδώ είναι τελείως διαφορετικός, ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
Δ.Π.: Όπως φαντάζομαι συμβαίνει στις περισσότερες μπάντες, βάζουμε από πάντα ο ένας στον άλλον τις μουσικές που ακούμε και που φτιάχνουμε, πέρα από τις ιδέες και τη συνεισφορά μας στη μπάντα την ίδια. Στις μπάντες, άλλωστε, αρκετά γρήγορα διαμορφώνονται κάποιοι ρόλοι σχεδόν αυτόματα, και κάθε μέλος συνεισφέρει βάσει του δικού της/του ρόλου. Συχνά όμως συνεργαζόμαστε μεταξύ μας και εκτός μπάντας. Για παράδειγμα, μπορεί να μας προτείνει να παίξουμε κάτι που φτιάχνει ο Βασίλης, εντελώς δικό του, βγαίνοντας από τους ρόλους που έχουμε στους No Clear Mind. Ως ένα τέτοιο πρότζεκτ, νομίζω πως το αντιμετωπίσαμε κι όταν ξεκινήσαμε με τον Λευτέρη. Συγκεκριμένα, αρχικά θα ήταν ένα πρότζεκτ του Λευτέρη στο οποίο εγώ θα αναλάμβανα την παραγωγή. Στην πορεία, ψάχνοντας υλικό, του έβαζα να ακούσει και κάποια παλιά δικά μου πράγματα και μου πρότεινε να μπω κι εγώ με δικό μου υλικό, ώστε να δουλέψουμε μαζί το άλμπουμ και συνθετικά. Όσον αφορά τον ήχο, υπάρχουν σίγουρα κάποιες κοινές αναφορές μεταξύ μας που είναι αρκετά μακριά από τον ήχο αλλά και τη δυναμική των No Clear Mind, κι όλα αυτά θεωρήσαμε ότι είχε έρθει η στιγμή (αν και μια «στιγμή» μπορεί να κρατήσει πέντε χρόνια, χαχα) να τα εξερευνήσουμε.
- Το live στο πάρκο με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Η ενέργειά σας ήταν σοκαριστική. Τι να περιμένουμε στη ζωντανή εμφάνιση στις 4 Δεκεμβρίου;
Λ.Β.: Το live που έγινε στο Άλσος Βεΐκου ήταν κάτι πολύ μοναδικό για εμάς. Ήταν η πρώτη εμφάνιση του σχήματος, καθώς δεν είχαμε ξαναπαίξει ποτέ όλοι μαζί για κάποιο σκοπό. Την επόμενη ακριβώς μέρα κάναμε ακόμη ένα live, κυρίως για φίλους που ήρθαν να μας δουν, σε έναν μικρό και ζεστό χώρο — ήταν η πρώτη φορά που παίξαμε μπροστά σε κοινό και σε αγαπημένους ανθρώπους. Μετά από εκείνο το live θέλαμε σίγουρα να οργανώσουμε κάτι πιο σωστό ηχητικά, κάτι που θα λειτουργούσε ως επίσημη παρουσίαση αυτού του έργου. Το ότι η ομάδα της LEAP θέλησε να μας βοηθήσει και να αναλάβει την παραγωγή είναι μεγάλη μας τιμή και χαρά. Στο live που θα κάνουμε στις 4 Δεκεμβρίου στο Universe θα παρουσιαστεί ο δίσκος που ηχογραφήθηκε live στο Άλσος Βεΐκου, συνοδευόμενος από ένα βίντεο που έχει δημιουργήσει η εικαστικός Ναταλία Παπαδοπούλου. Το βίντεο αυτό είναι σχεδιασμένο ώστε να «αγκαλιάζει» τη μουσική μας. Μια πρώτη γεύση του κόσμου που δημιουργεί η Ναταλία φαίνεται και στο βίντεο κλιπ που έφτιαξε για τα "Κρύσταλλα", το πρώτο κομμάτι του δίσκου. Η παραγωγή της συναυλίας, που διοργανώνουν η LEAP και ο Εν Λευκώ, περιλαμβάνει μια εγκατάσταση με video wall, σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο με περιορισμένες θέσεις.
- Αυτό που συναρπάζει στο ντεμπούτο είναι το πόσο κουνημένα είναι όλα αυτά τα όργανα με αποτέλεσμα να ακούγονται τόσο ζωντανά. Το επιδιώξατε ή είναι απλά ο τρόπος να μπλέκεστε από την παραγωγή έως την μίξη;
Δ.Π.: Καθοριστικό γι αυτό που περιγράφεις, είναι ότι γράφαμε μόνοι μας σε ένα πολύ μικρό στούντιο, στο οποίο έχω μεγαλώσει και το οποίο αγαπά και ο Λευτέρης ιδιαίτερα. Αυτή η συνθήκη από μόνη της παρείχε αρκετή ηρεμία και αυτοπεποίθηση και αυτό φέρνει τη χαλαρότητα που έχουν τα παιξίματα και η παραγωγή. Από εκεί και πέρα αν πράγματι κατάλαβα αυτό που λες, ένα τέτοιο εγχείρημα, με παιξίματα κυρίως δύο μονο ατόμων, θεωρώ ότι πάντα χρειάζεται αρκετό "κούνημα" και στο παίξιμο και στην ίδια τη μίξη μια ελεύθερη σχετικά κίνηση. Και η ατμόσφαιρα της μουσικής απ’την αρχή, και οι επιρροές μας, το έχουν αυτό νομίζω. Τέλος αισθανόμαστε τυχεροί που για αυτόν τον Δίσκο έχουμε συνεργαστεί με ανθρώπους που πάνω απ’ όλα τους ενδιαφέρει να ακούνε τη μουσική που γράφεις. Η συνεργασία μας με την Veego Records του Ανδρέα Μητρέλη στην κυκλοφορία του δίσκου μας είναι πολύ σημαντική για εμάς. Η εταιρεία αυτή αγκάλιασε αυτό το μουσικό έργο και έφτιαξε μια υπέροχη έκδοση βινυλίου που ταίριαζε σε αυτό το δίσκο. Βινύλια του δίσκου μας θα υπάρχουν διαθέσιμα στη συναυλία μας.
- Παιδιά σας ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις! Τα είπατε όλα. Να πούμε σε αυτό τον σημείο πως πέρα από την ολόφρεσκια ψηφιακή κυκλοφορία των "Εκτός των Τειχών", έχουμε και την ζωντανή τους εμφάνιση στο Universe MultiVenue, Πέμπτη 4 του Δεκέμβρη όπου και θα γίνει η επίσημη παρουσίαση του υλικού του setlist όπως ηχογραφήθηκε ζωντανά στο πλαίσιο των En Lefko mini Concert.
Opening Act: Jack Heart
Visuals: Natalia Papadopoulou
Αναλυτικά οι υπόλοιποι μουσικοί που πήραν μέρος:
Πάνος Ζιάβρας (Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής)
Άξιος Ζαφειράκος: μπάσο (Baby Guru, Chickn)
Δημήτρης Βεντουράκης: πλήκτρα (Athens Arts Collective, 42 Years Day 42 Years Night)
Χρήστος Βίγγος: κρουστά (Blame Kandinsky, Citizen Jim, No Clear Mind)
Ιάκωβος Παυλόπουλος: κρουστά (Κουμ-κουατ, Fani Konstantinidou)
