Οι MOb επιστρέφουν σήμερα με το πολυαναμενόμενο δεύτερο άλμπουμ τους, MOb II, με ένα εκρηκτικό μείγμα τζαζ, πανκ και ηλεκτρονικών ήχων, τον Bruno Ellingham (Massive Attack, UNKLE, New Order) και τον Malcolm Catto (Heliocentrics, DJ Shadow, Madlib) στην μίξη και τους ίδιους στην παραγωγή. Ένα άλμπουμ μελετημένο και στοχευμένο με μεγαλύτερη εμπειρία σε ηχογράφηση και παραγωγή, ηχογραφημένο στα δύο home studio των μελών της μπάντας και αίσθηση ότι «σε όλα υπάρχει κάποιο νόημα αυτή τη φορά».
«MOb είναι ο όχλος, ένα όνομα που υποδηλώνει μια δυναμική και μια έλλειψη στατικότητας, ποιότητες που χαρακτηρίζουν τις διαθέσεις του συγκροτήματος κατά τη διάρκεια της σύνθεσης» αναφέρουν. Ο Μάριος Βαληνάκης (σαξόφωνο & live electronics), ο Αλέξανδρος Δελής (μπάσο, κιθάρα & effects) και ο Παναγιώτης Κωστόπουλος (ντραμς) βρέθηκαν το 2019 και από τότε παραδίδουν ένα σύγχρονο, ευρηματικό έργο που στέκεται μακριά από αυτοματισμούς και γκρεμίζει τα σύνορα των ειδών. Με αφορμή την κυκλοφορία του Mob II, τους συναντήσαμε και μάθαμε τα πάντα για αυτό.
- Μάριε, Αλέξανδρε και Παναγιώτη καλησπέρα. Αν έπρεπε να συστήσετε τους MΟb σε κάποιον που δεν έχει ιδέα ποιοι είναι, πώς θα το κάνατε;
Είμαστε ένα τρίο από την Αθήνα με σαξόφωνο, μπάσο, τύμπανα και synths. Η μουσική μας δεν είναι εύκολο να κατηγοριοποιηθεί σε κάποιο είδος, αλλά σίγουρα έχει επιρροές από τζαζ, ηλεκτρονική, πανκ, τριπ χοπ.
- Θεσσαλονίκη-Πάτρα-Κως διαβάζω. Έτσι είναι;
Ακριβώς, βρεθήκαμε όλοι μαζί στην Αθήνα όπου και μένουμε.
- Παρουσιάστε ο καθένας τον εαυτό του ξεκινώντας από την πιο σημαντική πληροφορία για τον εαυτό του.
Φαίνεται και οι τρεις να συμφωνούμε στο ότι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό μας ως άτομα, είναι η αγωνία που έχουμε να εξερευνούμε τη μουσική όσο πιο ανοιχτά γίνεται χωρίς σαφή όρια και επιρροές. Να δοκιμάζουμε τους εαυτούς μας σε συνθήκες που δεν ξέρουμε να διαχειριζόμαστε με αυτοματισμούς.
- Το "VAG" έπαιξε σε εκπομπές στο BBC Radio 6, όπως της Mary Ann Hobbs, του Gilles Peterson και του Tom Ravenscroft (γιου του John Peel) και μπήκε στο playlist του James Lavelle, ο οποίος έσπευσε να σχολιάσει «Είναι ένα θαυμάσιο γκρουπ από Ελλάδα» ή «παίζουν μόνο τρεις άνθρωποι, αλλά ακούγεται λες και παίζει ολόκληρη ορχήστρα που πειραματίζεται». Θεωρείτε αυτή την υποδοχή στο βρετανικό ραδιόφωνο κατόρθωμα ή φυσικό επακόλουθο μιας επιμελούς δουλειάς; Όταν ξεκινήσατε να τζαμάρετε μεταξύ σας, μπορούσατε να φανταστείτε την απήχηση που θα είχε αυτό που κάνατε;
Η αλήθεια είναι πως όταν αρχίσαμε να βρισκόμαστε και να παίζουμε, είχαμε ένα κοινό αίσθημα ότι αυτό που συνέβαινε εκείνη τη στιγμή ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο για τις ζωές μας. Μας έκανε να νιώθουμε ότι μπορούμε μαζί να είμαστε εντελώς ανοιχτοί και ότι δεν ήταν μια συνηθισμένη συνθήκη, όπου απλά έπρεπε να παίξουμε τον ρόλο του μπασίστα, του ντράμερ ή του σαξοφωνίστα. Ήταν η πρώτη φορά που και οι τρεις παίζαμε αυτό που είμαστε, ανεξαρτήτως αν αποτελεί μέρος κάποιου ρόλου. Είμαστε χαρούμενοι για όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα με τον πρώτο μας δίσκο, παρόλα αυτά μας ενδιαφέρει περισσότερο να είμαστε συνεχώς παραγωγικοί και να διατηρούμε την αγωνία μας γι' αυτό που κάνουμε.
- Δεύτερο στούντιο άλμπουμ, δύο χρόνια μετά και «τι άλμπουμ είναι αυτό!», θα πω εγώ. Μιλήστε μου λίγο για αυτό.
Έχουν αλλάξει πολλά πράγματα μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια είναι η αλήθεια, όμως, οι αλλαγές έχουν έρθει πολύ φυσικά, άλλαξε πολύ ο τρόπος που γράφουμε.
- Βάλτε με μέσα στη διαδικασία σύνθεσης και παραγωγής.
Ο Μάριος γράφει συνήθως τις ιδέες στο σπίτι και με το ότι ο Παναγιώτης είναι πλέον σε έναν χώρο και έχει πρόσβαση σε στούντιο εξοπλισμό, μπορούμε να έχουμε πολύ χρόνο για ηχογραφήσεις. Αυτό πολλές φορές μπορεί να είναι και αρνητικό, όμως, νομίζω ότι απλά μας βοήθησε αυτή η άνεση χρόνου. Αυτός ο δίσκος έχει πολύ περισσότερη παραγωγή από τον πρώτο και κατά την δική μας γνώμη οι μίξεις του Bruno Ellingham και Malcolm Catto έκαναν τον νέο δίσκο να ακούγεται πολύ καλύτερα από ό,τι θα περιμέναμε.
- Ποιος από εσάς είναι ο πιο πειραματικός και ποιος o πιο προσγειωμένος στην όλη διαδικασία;
Ξεκάθαρα ο Μάριος (σαξόφωνο) είναι ο πιο πειραματικός, εντούτοις και οι τρεις μας έχουμε πολύ κοντινή σχέση με τον πειραματισμό. Όσο για την γείωση και οι τρεις λειτουργούμε σε διαφορετικά ζητήματα και στιγμές με αυτόν τον ρόλο.
- Στην παραγωγή παραμένετε εσείς σε αυτόν τον δίσκο. Άλλαξε ενδεχομένως το στούντιο και πώς επηρέασε το αποτέλεσμα;
Ναι, η παραγωγή γίνεται από εμάς. Αυτή τη φορά δεν υπήρξε στούντιο· όλα έγιναν στα home studios του Παναγιώτη και του Μάριου. Έχουμε αγοράσει αρκετό στούντιο εξοπλισμό και τα τελευταία δύο χρόνια ασχολούμαστε πολύ με τον ήχο και την παραγωγή του. Γι’ αυτό, σε αυτόν τον δίσκο θέλαμε να δοκιμάσουμε να γράψουμε τα πάντα μόνοι μας.
- Στην μίξη διαβάζω Bruno Ellingham (Massive Attack, UNKLE, New Order) και Malcolm Catto (Heliocentrics, DJ Shadow, Madlib). Πώς προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες;
Μέσα από το single που κάναμε μαζί με τον James Lavelle aka UNKLE γνωρίσαμε τον Bruno. Έτσι αποφασίσαμε να προτείνουμε στο Bruno να μιξάρει τα 6 από τα 7 κομμάτια του δίσκου. Όσο για τον Malcolm Catto, είμαστε αρκετά επηρεασμένοι από τον ήχο του, πολύ από την μουσική που έχει συμμετάσχει ή έχει κάνει την παραγωγή. Είναι ένας κοινός μας ήρωας, άρα σκεφτήκαμε ότι είναι μία καλή ευκαιρία να τον γνωρίσουμε και να του στείλουμε το κομμάτι "Utu and Sin" που μας θύμιζε τον ήχο των Heliocentrics σε στιγμές.
- Ξεκάθαρα αγαπάτε πολύ τους Heliocentrics και ακούγεται μέσα στο "Utu and Sin", αλλά εμένα μου θυμίζετε πολύ και τους δικούς μου αγαπημένους Irreversible Entanglaments, εννοείται μπάντες όπως οι Can και οι The Comet Is Coming και για κάποιο λόγο τους Snapped Ankles και τους Goat. Αποτελεί κάποιος από αυτούς επιρροή σε αυτό που κάνετε;
Οι Can είναι μεγάλη επιρροή μας με έναν έμμεσο τρόπο.
- Αυτό το υβριδικό ύφος που ενώνει πανκ και τζαζ, trip hop, ηλεκτρονική μουσική και πολλά άλλα είδη έγινε κάπως μόδα εκεί κοντά στην εποχή Covid. Ευτυχώς η μόδα κάπως σαν να ξεθώριασε και έμεινε μόνο το πραγματικά γοητευμένο κοινό να ακολουθεί. Το νιώσατε αυτό;
Νιώθουμε ότι υπάρχει ένα καλό momentum, τουλάχιστον στην Αθήνα. Φαίνεται πως υπάρχει αρκετή groove-based πειραματική μουσική, καθώς και το αντίστοιχο κοινό για αυτήν. Νιώθουμε ότι αυτή είναι μία από τις καλύτερες στιγμές στην Αθήνα για αυτό που κάνουμε εμείς, αλλά και πολλοί ακόμα φίλοι και μπάντες.
- Spoken word που ακούγεται σαν μανιφέστο (όπου υπάρχουν στίχοι) κι από πίσω κρουστά πνευστά και ηλεκτρονικά στοιχεία. Είναι αυτό ακριβώς που είχατε στο μυαλό σας όταν ξεκινήσατε;
Απο τα πρώτα λάιβ που παίζαμε ο Μάριος χρησιμοποιούσε samples από speeches. Στα αυτιά μας ήταν πάντα κάτι που θέλαμε να υπάρχει στη μουσική μας, όπως το "Recovering" από το MOb I με τον MC Yinka. Όσο για τα υπόλοιπα είναι στοιχεία που "ακούμε" στην μουσική μας .
- Στο "Tipping Point", το πρώτο single που κυκλοφόρησε από το Mob II, και στο "Encounters" η φωνή του Waking Monkey. Πώς προέκυψε η συνεργασία;
Ο Παναγιώτης (τύμπανα) και ο Φελίπε (Waking Monkey) ειχαν συνεργαστεί και κάνει κάποια releases μαζί. Άρα ήταν απολύτως φυσικό να του προτείνουμε να υπάρχει στον νέο μας δίσκο.
- Hip hop στοιχεία στο "Encounters", filmic ύφος α λα Cinematic Orchestra στο "Fall" και μια ανατολίτικη μυσταγωγική ατμόσφαιρα στο "Echoing". Ποιο το αγαπημένο σας στοιχείο από αυτά;
Μάλλον και τα τρία στοιχεία είναι πολύ αγαπημένα μας.
- Το άλμπουμ κλείνει με ένα μακροσκελές κομμάτι σχεδόν επτάμιση λεπτών με τον τίτλο "Τhe Listener" και τον Yusef Lateef στις λέξεις. Είναι για αυτούς που πραγματικά ακούν;
Ο τίτλος "The Listener" παραπέμπει στον ίδιο τον Lateef και στη διαρκή του αναζήτηση για νέα ακούσματα. Το "The Listener" απευθύνεται περισσότερο στον Yusef, που με βάση τη μουσική του φαίνεται να ήταν ένας άνθρωπος που άκουγε τη μουσική ανοιχτά και σε βάθος.
- Είναι και ένας φόρος τιμής στον σπουδαίο Αμερικανό πολυοργανίστα και στον τρόπο που και αυτός αναμείγνυε τα στυλ; Tην τζαζ με ανατολικά όργανα όπως τα κινέζικα φλάουτα και το κότο, και την new age μουσική;
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί έναν φόρο τιμής προς εκείνον, αλλά και μια αναφορά στην πολυφωνική φύση του ήχου του, καθώς και στη διαρκή ανάγκη του για αναζήτηση και εξερεύνηση.
- Ιδανικά τι θα θέλατε να συμβεί με αυτό το άλμπουμ που δεν συνέβη με το προηγούμενο;
Να βγάλουμε το πρώτο μας εκατομμύριο (γέλια).
- Αν σας έλεγαν ότι οι MOb τέλος, αλλά θα μπορούσατε να διασκορπιστείτε σε μπάντες της επιλογής σας, ποια θα διάλεγε ο καθένας;
Το πιο πιθανό είναι πως, αν ποτέ φτάναμε σ’ εκείνο το υποθετικό τέλος, δεν θα σκορπιζόμασταν σε μπάντες· μάλλον θα μας έπιανε πάλι εκείνη η ίδια ανάγκη για δημιουργία απλώς σε άλλο κεφάλαιο.
- Nu jazz, free jazz, jazz fusion, avant garde jazz. Τόσοι όροι, τόσο μπλέξιμο. Ταυτίζεστε με κάποιον από αυτούς;
Δεν ταυτιζόμαστε ιδιαίτερα με κάποιο είδος γενικώς, βέβαια θα μπορούσε κάποιος να μας κατατάξει σαν μια Nu Jazz, avant garde Jazz μπάντα, αλλά δεν νομίζουμε ότι είναι επαρκώς περιγραφικό.
- H ευρεία απήχηση του πρώτου σας άλμπουμ οδήγησε σε πλήθος live εμφανίσεων από μέχρι ROMANTSO και το Athens Jazz Festival την Τεχνόπολη μέχρι τον Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Υπάρχουν τωρινά ανακοινώσιμα σχέδια;
Ναι στις 14 Δεκεμβρίου είναι μια πολύ σημαντική μέρα για μας, Παρουσιάζουμε το MOb II live στο Ίλιον plus και θα έχουμε μαζί μας όσους συμμετείχαν στο άλμπουμ.
- Σε αυτόν τον δίσκο βγάζουν νόημα οι τίτλοι;
Σε όλα υπάρχει κάποιο νόημα αυτή τη φορά, εκτός από το "333".
- Ωχ, πάνω που θα σας έλεγα ότι το αγαπημένο μου κομμάτι αυτού του δίσκου είναι το "333". Τι κρύβεται πίσω από αυτόν τον τίτλο;
Ήταν απλά ένας γρήγορος τίτλος για να σώσουμε το αρχείο στον υπολογιστή.
- Είναι αυτό το δεύτερο άλμπουμ σας πιο συγκροτημένο;
Ναι φαίνεται να είναι, μας βοήθησε ο πρώτος δίσκος να καταλάβουμε ως παρατηρητές το τι ακριβώς κάνουμε και τι μας βγαίνει φυσικά. Μαζί με πολύ μεγαλύτερη εμπειρία στην ηχογράφηση και την παραγωγή είχαμε περισσότερα εργαλεία στα χέρια μας. Μάλλον για καλό.
- Κάνατε κάτι διαφορετικά. Πιο συνειδητά; Ή διορθώσατε λάθη-παραλείψεις που ανακαλύψατε με τον καιρό στον πρώτο δίσκο;
Το Mob I ήταν η πρώτη, αυθόρμητη αποτύπωση των πραγμάτων που είχαμε στο μυαλό μας εκείνη την περίοδο. Στο Mob II, αντίθετα, δώσαμε συνειδητά μεγαλύτερη έμφαση στην παραγωγή των κομματιών. Ήταν μια πιο μελετημένη και στοχευμένη διαδικασία.
- Υπάρχουν ήχοι/εργαλεία/είδη που δεν είχατε δοκιμάσει στον πρώτο δίσκο και μπήκαν σε αυτόν;
Σίγουρα, από τεχνική σκοπιά, μπήκαμε στη διαδικασία με μεγαλύτερη γνώση και καλύτερο εξοπλισμό (νέα μικρόφωνα προενισχύσεις, συνθεσάιζερς), ωστόσο και τα ακούσματά μας διευρύνονται .
- Είναι αυτοσχεδιασμός και τζαμάρισμα μόνο η αρχή ή όλη η διαδικασία μέχρι την ηχογράφηση;
Η σύνθεση δεν ακολουθεί μία μόνο οδό. Εξαρτάται: κάποιες φορές, τα κομμάτια προκύπτουν από συγκεκριμένες ιδέες που φέρνει ένας από εμάς και τις δουλεύουμε στην πρόβα. Άλλοτε, αρκεί ένας ενδιαφέρων ήχος που μπορεί να χρησιμοποιεί ο Μάριος στα συνθεσάιζερ ή στο σαξόφωνο, για να ξεκινήσει κάτι Επίσης, πολλά από τα jam sessions που κάναμε στο τέλος κάποιων live, αποτέλεσαν τη βάση για κομμάτια που εξελίχθηκαν αργότερα, όπως το "Utu and Sin" στο νέο άλμπουμ ή το "Kpaw" από το Mob I.
- Ποιο είναι το κομμάτι υπογραφή αυτού του δίσκου και ποιο το πιο χαρακτηριστικό MOb ήχος;
Ίσως το κομμάτι υπογραφή να είναι το "333", νιώθουμε ότι εξακολουθεί να έχει τον χαρακτήρα μας, αλλά ίσως να μπορεί να απευθυνθεί σε περισσότερο κόσμο, που δεν προέρχεται αναγκαστικά από το Τζαζ ή πειραματικό χώρο. Το "The Listener", το "Utu and Sin" καθώς και το ήδη δημοσιευμένο "Tipping Point" είναι κομμάτια που διατηρούν τον χαρακτήρα μας σε μια νέα εκδοχή του.
- Λένε ότι ο δεύτερος δίσκος είναι πάντα ο πιο δύσκολος. Συμφωνείτε;
Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα, ίσως αν περάσει κάποιος καιρός και θυμηθούμε λίγο αποστασιοποιημένοι την διαδικασία να συμφωνήσουμε. Προς το παρόν είναι άγνωστο.
- Αν ο δεύτερος δίσκος είναι ένα κεφάλαιο στη ζωή της μπάντας, ποιος ο τίτλος του και τι ακολουθεί στο επόμενο;
Είναι δύσκολες οι ερωτήσεις τίτλων, έχουμε δύο άλμπουμ που τα ονομάσαμε 1 και 2 και έχουμε κομμάτια με τίτλο "4044,5055,333,VAG". Άρα ας ονομάσουμε αυτό το νέο κεφάλαιο "4055". Ανυπομονούμε να αρχίσουμε να γράφουμε το επόμενο, δεν ξέρουμε τι ακολουθεί, αλλά ελπίζουμε να έχουμε γίνει καλύτεροι.
- Έμεινε υλικό εκτός για τον επόμενο δίσκο;
Έχουμε αρκετό ανολοκλήρωτο υλικό, επικράτησαν τα κομμάτια που μιλούσαν σε μας πιο πολύ και δουλέψαμε αυτά μέχρι το τέλος.
- Υπάρχει κάποια συνεργασία που θα επιθυμούσατε πολύ;
Αν μιλάμε δισκογραφικά ίσως το να κάναμε ένα κομμάτι μαζί με τον Dj Shadow ή να κάναμε συναυλίες μαζί με τους Heliocentrics θα μπορούσε να μας κάνει πολύ χαρούμενους. Προς το παρόν δεχόμαστε την πρόσκληση των Λοστρε να τους ανοίξουμε σε κάποιο λαιβ, για να έρθουμε πίσω στην σκληρή πραγματικότητα(γέλια)
- Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης, άλμπουμ που θα αναφέρατε ως μεγάλη επιρροή της μπάντας σε αυτόν τον δίσκο;
Είναι πάρα πολλές οι επιρροές, από Aphex Twin, Squarepusher και Dj Shadow στα πιο hard produced σημεία του δίσκου έως Heliocentrics, Roy Ayers και Jaga Jazzist.
- Ποιο το συναίσθημα που επικρατεί για τις 14 Δεκέμβρη;
Ανυπομονησία να μοιραστούμε τα κομμάτια μας ζωντανά. Το Mob II είναι ένας δίσκος που δουλέψαμε πολύ συνειδητά και περιμένουμε με χαρά την αντίδραση του κόσμου.
*Το νέο άλμπουμ των MOb, MOb II, κυκλοφορεί από την Veego Records.
