Ο Mike Anson αποτελεί κεντρική μορφή στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή, παρά τη διακριτικότητα της παρουσίας του. Δρώντας ταυτόχρονα ως μουσικός, μέλος των The Black Comedies και παραγωγός, είναι επίσης ο ιθύνοντας νους πίσω από το indiewavegr, την πλατφόρμα ανάδειξης νέων κυκλοφοριών και φρέσκων καλλιτεχνών, και την, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, δισκογραφική Vinyl Records, προσφέρονυας έναν ορατό αλλά και συλλογικό χώρο για την έκφραση και προβολή νέων καλλιτεχνών.
- Αν έπρεπε να συστηθείς χωρίς «βιογραφικό», ποιος νιώθεις ότι είσαι σήμερα μέσα στην indie σκηνή και ποια από τις ιδιότητές σου θεωρείς πιο βασική;
Ακροατής πρώτα από όλα, νομίζω είναι βασικό για οποιαδήποτε ιδιότητα μπορεί να ακολουθήσει κανείς. Θυμάμαι τον εαυτό μου συνεχώς να ακούει ένα κομμάτι. Αγαπώ την μουσική σε όλες της τις διαστάσεις, είτε λέγεται indie, είτε ροκ, είτε ραπ, έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύω σε ταμπέλες. Αυτό που ονομάζουμε "Greek indie" είναι απλά ένας τρόπος για να συνεννοηθούμε. Μια λέξη για να κάνεις search στις πλατφόρμες. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν κάποια κοινά σε κάποιους καλλιτέχνες αλλά εγώ προσωπικά θεωρώ ότι κάνω μουσική. Μετά από τον ακροατή θα έβαζα τον ρόλο του συνθέτη - παραγωγού.
- Πώς βλέπεις την ελληνική ανεξάρτητη σκηνή αυτή τη στιγμή; Τι θεωρείς ότι της λείπει και τι πιστεύεις πως κάνει καλύτερα απ' ό,τι νομίζουμε;
Συμπαθητική την βλέπω, βέβαια δεν είναι ιδιαίτερα ανεξάρτητη. Εξαρτάται και αυτή από το σύστημα, πράγμα το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, εάν αναγνωρίζεις ότι είσαι μέρος του. Στην αρχή είχε πλασαριστεί ως αντίβαρο του mainstream, και τελευταία προσπαθεί να του μοιάσει. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά όταν μιλάμε για σύνολο, μιλάνε οι αριθμοί. Πολλά τραγούδια, πολλά lives, μικρό ακροατήριο,ελάχιστα χρήματα. Στα θετικά, μου αρέσει που ακούω πολλές εκδοχές στην χρήση του ελληνικού στίχου, και μου αρέσει που υπάρχει κόσμος που έχει σωστές φωνές, τεχνικές, παραγωγές. Όμως σπάνια θα βρεις κάτι να μεγεθύνει και να έχει άποψη στο σήμερα. Υπάρχουν καλλιτέχνες με βάθος αλλά χάνονται κάπως στο σύνολο του "φασεΐσμου". Πιστεύω ότι θέλει χρόνο ακόμα αυτό που λέμε "ανεξάρτητη σκηνή".
- Είσαι ο ίδιος μουσικός και μέλος των The Black Comedies, και παραγωγός. Ποια είναι τα βασικά πράγματα που διαμορφώνουν τον ήχο σου και την καλλιτεχνική σου ταυτότητα;
Γεννήθηκα το 1995, στο σπίτι μου είχαμε κασέτες, βινύλια και αργότερα CDs, mp3 και τώρα streaming - η μουσική εξελίσσεται μαζί με την τεχνολογία. Πάντα προσπαθούσα να κάνω μουσική με ό,τι εργαλείο είχα την εκάστοτε στιγμή. Παρατηρώντας αυτήν την διαδρομή κατάλαβα πόσο με έλκει το σκοτάδι. Μπορεί τα μέσα να αλλάζουν, την μία να εκφράζομαι από ένα όργανο που παίζω ή κάποιο beat που φτιάχνω, είτε κάποιο στίχο που γράφω. Το σκοτάδι είναι εκεί . Παρόλα αυτά δεν πιστεύω ότι έχω καταλήξει ακόμα σε κάποια ταυτότητα.
- Τι σε κερδίζει σε έναν καλλιτέχνη όταν τον «γνωρίζεις» για πρώτη φορά; Ποια στοιχεία σε κάνουν να θες να συνεργαστείς μαζί του στα πλαίσια της δισκογραφικής Vinyl Records;
Ειλικρινά, συμβαίνει κάπως μόνο του αυτό δεν είναι κοινό, σε κάθε καλλιτέχνη υπάρχει κάτι άλλο ο capétte θεωρώ ότι έχει κάτι πολύ καινοτόμο και ταυτόχρονα οικείο και αποδεικνύεται από τους ανθρώπους που τραγουδάνε μαζί του στα lives. Η katscenes έχει κάποιους στίχους που φωτίζουν σημαντικά σημεία μέσα μου. Η Xanthi έχει κάτι ευχάριστο όταν την ακούς, κατι "αρχοντικό", η Ραστώνη έχει από τις πιο όμορφες φωνές που έχω ακούσει, και τον Tony Bluebird τον ακούω από παλιά, από όταν έπαιζε με τους Strawberry Pills. Μας είχε βοηθήσει με τους Black Comedies - χωρίς να μας γνωρίζει μας έφερε από Θεσσαλονίκη να παίξουμε μαζί τους σε ένα γεμάτο μαγαζί χωρίς να μας ξέρει κανείς. Το μόνο που βρίσκω κοινό είναι ότι όλοι έχουν την δική τους, ξεχωριστή προσωπικότητα.
- Τι είναι αυτό που ενώνει καλλιτέχνες με τόσο διαφορετικό ήχο στην πλατφόρμα του indiewavegr;
Το indiewavegr είναι ένας τρόπος για να επικοινωνήσουν τη μουσική τους πιο στοχευμενα, συν ότι είμαστε συγκεκριμένα άτομα που πάνω κάτω γνωριζόμαστε έτσι και αλλιώς.
- Το διήμερο 27 και 28 διοργανώνετε στο Romantso τα Indiewave nights, με εκλεκτό line-up. Για κάθε καλλιτέχνη του Indiewave Nights, ποιο είναι το ένα πράγμα που φέρνει στο φεστιβάλ και που, αν έλειπε, θα άλλαζε την ταυτότητά του;
Αρχικά μπορεί λόγο του διημέρου να έχει πάρει την "χροιά" του φεστιβάλ αλλα στην πραγματικότητα είναι μια σειρά από events σε δύο νύχτες. Νομίζω ότι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους και αυτό είναι το ενδιαφέρον. Ο Σταύρος Άλλος με την μουσική του έχει μια αίσθηση ελευθερίας. Ο Tony Bluebird συνδυάζει 90s beats με κιθάρες και ηλεκτρονική. Η Xanthi έχει κάτι διασκεδαστικό και ιδιαίτερο στυλ σαν artist, μια θετική αύρα. Η Σίλια Κατραλή έχει κυκλοφορήσει έναν πολύ όμορφο δίσκο πριν κάποιους μήνες και θα μας δώσει μια γεύση. Ο Βασίλης Ράλλης είναι πολυδιάστατη μορφή και πολυ καλός μουσικός. Η Ραστώνη θα μας παρουσιάσει ένα εσωτερικό setlist με την ιδιαίτερη φωνή της και το καινούριο κομμάτι της με τίτλο "Μάσκες". Η katscenes πάντα έχει ενδιαφέρον στα lives, ειδικά τώρα που έχει και φρέσκο υλικό. Την Selini ομολογώ πως δεν την έχω δει ποτέ live αλλα ανυπομονώ, αλλά από τότε που είδα κάποια βίντεο από την πρόβα έχω ενθουσιαστεί. Ο Χρήστος Βέργος έχει μια ειλικρίνεια στη μουσική του, και μια πολύ καλή μπάντα μαζί του. Ο capétte νομίζω είναι το καλύτερο κλείσιμο που θα μπορούσε να έχει το event. Συνολικά, νομίζω ότι αυτή η ποικιλία έρχεται λίγο και από το γούστο μου στη μουσική, έχω περιέργεια να δω και γω πως θα λειτουργήσει.
