Υπάρχουν δίσκοι που όσο και ιδιαίτεροι και δύσκολοι να είναι στο άκουσμα θα προσαρμόζονται στα παιδεμένα μου αυτιά κάθε λεπτό της ημέρας, όσο κι αν λέει η δικιά μου όταν το βάζω στο πικάπ ότι προτιμάει να ακούει Little Simz αντί αυτής της τρέλας. Το μοναδικό αυτό soundtrack με το χωρίς πολλά λόγια εξαιρετικό όνομα και εξώφυλλο του ανθρώπου που έγινε γνωστός σε όλο τον πλανήτη με το μικρό του όνομα είναι όχι μόνο ένα από τα καλύτερά του, αλλά και ένα από τα πιο αξιοσημείωτα εκείνης της περιόδου. Ας τα πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Ο Vangelis ξεκίνησε δειλά δειλά να συνθέτει και να παίζει μουσική από τις αρχές του 1960, δηλαδή κάπου εκεί στο 1964 όπου με τους Forminx κυκλοφόρησαν τα πρώτα τους τραγούδια για την Decca που ανήκε στην Ελλαδίσκ τότε, Polygram μετά και Cobalt στις μέρες μας. Όλα αυτά μέχρι το 1968 που μέσα στις εξεγέρσεις στο Παρίσι κυκλοφόρησε μουσική με το δεύτερο πια σχήμα του τους περιβόητους Aphrodite's Child. Rest is History που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι.
Από εκεί και μετά μουσικά πάντα, τα πράγματα για τον Παπαθανασίου αλλάζουν δραστικά αφού ο ίδιος καταπιάνεται πολύ με τα synths και τον 70s ψυχεδελικό ήχο όπως είναι επόμενο, γι'αυτό και δίσκοι όπως το Earth αλλά και το εν λόγω διαμάντι θεωρούνται ως μια φυσική συνέχεια του μυθικού πια 666 του 1972. Λίγο πριν όμως ο Vangelis συνέθεσε μουσική για την ταινία Sex Power του σκηνοθέτη Henry Chapier. Αυτός είναι και ο πρώτος του προσωπικός δίσκος πέρα από τα πρώτα του βήματα ως solo artist. Η ταινία ήταν επηρεασμένη από το Zabriskie Point του Antonioni και αναφερόταν στην περιπέτεια ενός νεαρού να εντοπίσει τη γυναίκα των ονείρων του μέσα από χιλιάδες πειρασμούς. Εδώ ο Vangelis αποτυπώνει το αρκετά μπερδεμένο συναισθηματικά κλίμα της ταινίας εξαιρετικά χρησιμοποιώντας έντονα κρουστά που θυμίζουν τελετουργίες αλλά και ακουστικές κιθάρες να παίζουν ερωτικά θέματα κατά διαστήματα με διαλόγους και ήχους από την ταινία. Δεν λείπουν βέβαια και tracks όπως το εναρκτήριο που είναι η μουσική που τον έκανε διάσημο σε όλο τον κόσμο -αυτές οι πομπώδεις synth συνθέσεις του- ενώ πού και πού υπάρχουν στιγμές με καθαρό πιάνο να παίζει τα βασικά θέματα του φίλμ με άπειρη τρυφερότητα.
Το συνολικό χίπικο, φολκ αλλά και ψυχεδελικό στοιχείο που προσδίδει λίγο μυστικισμό αλλά και το sexy εξώφυλλο με τούτο τον βαρύ τίτλο ίσως να ήταν και οι λόγοι που το εν λόγω soundtrack το έφαγε η μαρμάγκα μέχρι να το ανακαλύψει ο τύπος κάπου στις αρχές του 1970 στο εξωτερικό. Κάτι που σίγουρα έπαιξε τεράστιο ρόλο ώς προς την σπανιότητα του Sex Power που κυκλοφόρησε αρχικά από την Γαλλική Philips και την ίδια περίοδο από αυτή της Ελλάδας. Για το τυπικό να αναφέρω πως πέρα από την μουσική που σκίζει στο σύνολο, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι αρκετά σπάνιος και ακριβός, ιδίως η ελληνική έκδοση που υποθέτω πως όλοι ψάχνουν λόγω της καταγωγής του μουσικού. Επίσημη επανέκδοση όμως κυκλοφορει οπότε η δυνατότητα αγοράς είναι εκεί για όποιον ενδιαφέρει πέρα από εμάς τους τρελούς με τις πρώτες εκδόσεις.
Καλά ανοιξιάτικα ξεκινήματα με τους κατάλληλους δίσκους στο πικαπ. We need some Sex Power!
